ورقة بن نوفل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←پیشگویی‌ها
جز (←پیشگویی‌ها) |
جز (←پیشگویی‌ها) |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
برخی معتقدند که او می‌دانست که زمان ظهور پیامبر نزدیک بوده و منتظر آن روز بود و اعتقاد داشت که در کتاب‌ها اطلاعات او ذکر شده است<ref> بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۳۴.</ref> و حتی از زبان او نقل شده که در این زمان پیامبری ظهور خواهد کرد که [[نبوت|رسالت]] بر او ختم می‌شود و بسیاری از عالمان به آن بشارت داده‌اند و اگر ظهور کند [[ایمان]] آوردن به آن [[واجب]] خواهد بود.<ref> مستوفی قزوینی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۱۳۶.</ref> | برخی معتقدند که او می‌دانست که زمان ظهور پیامبر نزدیک بوده و منتظر آن روز بود و اعتقاد داشت که در کتاب‌ها اطلاعات او ذکر شده است<ref> بلعمی، تاریخنامه طبری، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۳۴.</ref> و حتی از زبان او نقل شده که در این زمان پیامبری ظهور خواهد کرد که [[نبوت|رسالت]] بر او ختم می‌شود و بسیاری از عالمان به آن بشارت داده‌اند و اگر ظهور کند [[ایمان]] آوردن به آن [[واجب]] خواهد بود.<ref> مستوفی قزوینی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۱۳۶.</ref> | ||
در یکی از سفرهای تجاری که پیامبر(ص) با اموال [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه(س)]] به شام رفت، | در یکی از سفرهای تجاری که پیامبر(ص) با اموال [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|حضرت خدیجه(س)]] به شام رفت، مَیسَره غلام حضرت خدیجه(ص)، شنیده‌هایش از راهب مسیحی در ارتباط با حضرت محمد(ص) و مشاهدات خود مبنی بر حرکت دائمی و سایه افکندن دو ابر بر روی سر ایشان را به حضرت خدیجه(س) گزارش کرد و او نیز به اطلاع ورقه رساند. ورقه گفت: اگر این چیزهایی را که می‌گویی درست باشد، محمد(ص) پیامبر این امت خواهد بود و من می‌دانستم که این امت انتظار پیامبری را می‌کشد و اکنون زمان آن فرا رسیده است.<ref> بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۱۲۷؛ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref> | ||
در پاره‌ای از نقل‌ها آمده که وی بعد از دیدن چند نشانه از پیامبر(ص)، گفت: به [[خدا]] قسم شکی ندارم او همان نبی مُنتَظر است.<ref> ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۱۶۷؛ ابن حیون، شرح الأخبار، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۶.</ref> | در پاره‌ای از نقل‌ها آمده که وی بعد از دیدن چند نشانه از پیامبر(ص)، گفت: به [[خدا]] قسم شکی ندارم او همان نبی مُنتَظر است.<ref> ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۱۶۷؛ ابن حیون، شرح الأخبار، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۶.</ref> | ||