Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۹۵
ویرایش
سکوت ۲۵ ساله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نظر امام علی(ع)
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←نظر امام علی(ع)) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[شیخ صدوق]] صاحب کتاب [[علل الشرایع]] از [[ابن مسعود]] نقل می‌کند:«در [[مسجد کوفه]] مردم از یکدیگر می‌پرسیدند که چرا [[امیرالمومنین(ع)]] با [[عایشه]]، [[طلحه]] و [[زبیر]] جنگید اما با آن [[خلفای سه‌گانه|سه تن]] نجنگید؟ این خبر به [[امام علی(ع)]] رسید و دستور داد مردم را به حضور در [[مسجد]] دعوت کنند؛ سپس بالای منبر رفت و پس از حمد [[خداوند]] فرمود: ای مردم! شنیده‌ام که چنین گفته‌اید! مردم گفتند: آری، فرمود: کار من پیروی از روش [[پیامبران]] بوده است. مردم گفتند:ای امیرالمومنین(ع) کدام یک از آنها؟ فرمود: نخستین آنها [[ابراهیم(ع)]] است، آنگاه که گفت:«و أعتزلکم و ما تدعون من دون اللَّه»(از شما و خدایانتان کناره می‌گیرم)<ref>سوره مریم، آیه ۴۸.</ref> پس شما مردم اگر بگویید ابراهیم(ع) بدون اینکه ناروایی از قوم خود ببیند، از آنها کناره گرفت، [[کافر]] شده‌اید و اگر بگویید ابراهیم(ع) به دلیل ناروایی‌های قوم خود، از آنان دور شد، پس وصی [[پیامبر اکرم|پیامبر]] شما[یعنی امام علی(ع)] دلیل موجه‌تری دارد. | [[شیخ صدوق]] صاحب کتاب [[علل الشرایع]] از [[ابن مسعود]] نقل می‌کند:«در [[مسجد کوفه]] مردم از یکدیگر می‌پرسیدند که چرا [[امیرالمومنین(ع)]] با [[عایشه]]، [[طلحه]] و [[زبیر]] جنگید اما با آن [[خلفای سه‌گانه|سه تن]] نجنگید؟ این خبر به [[امام علی(ع)]] رسید و دستور داد مردم را به حضور در [[مسجد]] دعوت کنند؛ سپس بالای منبر رفت و پس از حمد [[خداوند]] فرمود: ای مردم! شنیده‌ام که چنین گفته‌اید! مردم گفتند: آری، فرمود: کار من پیروی از روش [[پیامبران]] بوده است. مردم گفتند:ای امیرالمومنین(ع) کدام یک از آنها؟ فرمود: نخستین آنها [[ابراهیم(ع)]] است، آنگاه که گفت:«و أعتزلکم و ما تدعون من دون اللَّه»(از شما و خدایانتان کناره می‌گیرم)<ref>سوره مریم، آیه ۴۸.</ref> پس شما مردم اگر بگویید ابراهیم(ع) بدون اینکه ناروایی از قوم خود ببیند، از آنها کناره گرفت، [[کافر]] شده‌اید و اگر بگویید ابراهیم(ع) به دلیل ناروایی‌های قوم خود، از آنان دور شد، پس وصی [[پیامبر اکرم|پیامبر]] شما[یعنی امام علی(ع)] دلیل موجه‌تری دارد. | ||
همچنین به پسرخاله ابراهیم(ع)، [[حضرت لوط(ع)]] اقتدا کرده‌ام، آن هنگام که به قوم خود گفت: «قَالَ لَوۡ أَنَّ لِی بِکمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِیٓ إِلَیٰ | همچنین به پسرخاله ابراهیم(ع)، [[حضرت لوط(ع)]] اقتدا کرده‌ام، آن هنگام که به قوم خود گفت: «قَالَ لَوۡ أَنَّ لِی بِکمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِیٓ إِلَیٰ رُکنٖ شَدِیدٖ»(اگر قادر بودم و تکیه‌گاه استواری داشتم چنین مظلوم نبودم)<ref>سوره هود، آیه ۸۰.</ref> پس اگر بگویید لوط(ع) بر آنان قدرت داشت، [[کافر]] شده‌اید و اگر بگویید لوط(ع) بر قوم خود قدرت نداشت، عذر وصی [[پیامبر(ص)]][یعنی [[امام علی(ع)]]] موجه‌تر است. همچنین از [[یوسف(ع)]] پیروی کردم، آنگاه که گفت: «رَبِّ ٱلسِّجنُ أَحَبُّ إِلَی مِمَّا یدۡعُونَنِیٓ إِلَیهِ»(خدایا زندان نزد من محبوب‌تر است از آنچه مرا بدان می‌خوانند)<ref>سوره یوسف، آیه۳۳.</ref> پس اگر بگویید یوسف از [[خداوند]] زندان خواست و خدا بر این خواسته خشمگین بود، کافر شده‌اید و اگر بگویید زندان را از عملی که خداوند بر آن خشمگین می‌شود، برتر دانست، پس وصی [یعنی امام علی(ع)] عذری موجه‌تر دارد. | ||
و به [[موسی(ع)]] اقتدا کردم، آنگاه که گفت:«فَفَرَرۡتُ مِنکمۡ لَمَّا | و به [[موسی(ع)]] اقتدا کردم، آنگاه که گفت:«فَفَرَرۡتُ مِنکمۡ لَمَّا خِفتُکمۡ»(هنگامی که از شما ترسیدم، گریختم)<ref>سوره شعرا، آیه ۲۱.</ref> پس اگر بگویید موسی(ع)، بدون اینکه از قومش بترسد، گریخت؛ کافر شده‌اید و اگر بگویید، از آنان ترسید، وصی [یعنی امام علی(ع)] عذری موجه‌تر دارد. و از برادرم [[هارون(ع)]] پیروی کردم، هنگامی که به برادرش گفت:«یا ابن امّ انّ القوم استضعفونی وکادوا یقتلوننی»(ای برادر این قوم، مرا ضعیف شمردند و نزدیک بود مرا بکشند) پس اگر بگویید در پی قتل هارون(ع) نبودند، کافر شده‌اید و اگر بگویید او را ضعیف شمردند و در پی قتلش بودند، پس وصی [یعنی امام علی(ع)] عذرش موجه‌تر است. | ||
و به [[محمد(ص)]] اقتدا کردم، آنگاه که از قوم خود گریخت و از بیم جان به غار پناه برد و من در بستر او آرمیدم([[لیلة المبیت]])؛ پس اگر بگویید از قومش بی‌آنکه بترسد گریخت، [[کافر]] شده‌اید و اگر بگویید از آنان ترسید و مرا در بستر خود خوابانید و به غار پناه برد؛ پس وصی پیغمبر(ص) [یعنی [[امام علی(ع)]]] در ترس از مردم، عذر موجه‌تری دارد.<ref>ابن بابویه، علل الشرایع، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۰.</ref> | و به [[محمد(ص)]] اقتدا کردم، آنگاه که از قوم خود گریخت و از بیم جان به غار پناه برد و من در بستر او آرمیدم([[لیلة المبیت]])؛ پس اگر بگویید از قومش بی‌آنکه بترسد گریخت، [[کافر]] شده‌اید و اگر بگویید از آنان ترسید و مرا در بستر خود خوابانید و به غار پناه برد؛ پس وصی پیغمبر(ص) [یعنی [[امام علی(ع)]]] در ترس از مردم، عذر موجه‌تری دارد.<ref>ابن بابویه، علل الشرایع، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۰.</ref> | ||
=== نظر دانشمندان شیعه=== | === نظر دانشمندان شیعه=== | ||