پرش به محتوا

بحار الانوار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (←‏مطاعن بحار: افزایش/ نخستین واخرین روایت)
خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:


شخصی به نام شیخ محمدرضا مامقانی و با نام مستعار عبدالزهراء حسینی که از متهمان کودتای نوژه بود و بعدها به دلیل بیانات ضدانقلابی در دروس حوزوی خود محکوم به منع از ممارسات حوزوی به ویژه تدریس شد، در ولایت خود نسبت به [[امیر مؤمنان]] علی(ع) دچار افراط شده و کتاب مطاعن «فتن و محن» بحارالانوار را نیز به روش تحقیقی [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] به تحقیق درآورد و در دارالاضواء‌ بیروت با نام مستعار خود به چاپ رسانید.<ref>[http://tabyin.ir/node/29957 یوسفی غروی، «روایتی در فضیلت نهم ربیع‌الاول نداریم»، سایت تبیین.].</ref>
شخصی به نام شیخ محمدرضا مامقانی و با نام مستعار عبدالزهراء حسینی که از متهمان کودتای نوژه بود و بعدها به دلیل بیانات ضدانقلابی در دروس حوزوی خود محکوم به منع از ممارسات حوزوی به ویژه تدریس شد، در ولایت خود نسبت به [[امیر مؤمنان]] علی(ع) دچار افراط شده و کتاب مطاعن «فتن و محن» بحارالانوار را نیز به روش تحقیقی [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] به تحقیق درآورد و در دارالاضواء‌ بیروت با نام مستعار خود به چاپ رسانید.<ref>[http://tabyin.ir/node/29957 یوسفی غروی، «روایتی در فضیلت نهم ربیع‌الاول نداریم»، سایت تبیین.].</ref>
==نخستین و آخرین روایت بحارالانوار==  
===نخستین و آخرین روایت بحارالانوار===  
نخستین باب بحارالانوار  باب فضل عقل و ذَمّ جهل است که با فراز پایانی آیه ۱۶۴ سوره بقره{{یادداشت| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ}}  «لآياتٍ لقوم يعقلون» شروع شده است. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱، ص ۸۱.</ref>و نخستین روایت این باب نیز از امام صادق(ع) از پدرانش از امیرالمؤمنین (ع) در باره عقل و زیبایی در زنان و مردان است. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱، ص ۸۲.</ref>{{یادداشت|قال عليّ بن أبي طالب عقول النساء في جمالهنّ ، وجمال الرجال في عقولهم}}
نخستین باب بحارالانوار  باب فضل عقل و ذَمّ جهل است که با فراز پایانی آیه ۱۶۴ سوره بقره{{یادداشت| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ}}  «لآياتٍ لقوم يعقلون» شروع شده است. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱، ص ۸۱.</ref>و نخستین روایت این باب نیز از امام صادق(ع) از پدرانش از امیرالمؤمنین (ع) در باره عقل و زیبایی در زنان و مردان است. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱، ص ۸۲.</ref>{{یادداشت|قال عليّ بن أبي طالب عقول النساء في جمالهنّ ، وجمال الرجال في عقولهم}}


۱۷٬۲۹۲

ویرایش