شام: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح ارقام
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''شام''' یا '''شامات''' منطقه وسيعى كه شامل [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[اردن]] و بخشى از [[فلسطین]] مىشده است. به دمشق شام نیز گفته می‌شود. [[اسیران کربلا|اسراى اهلبيت]] را پس از [[حادثه کربلا]]، به [[کوفه]] و شام بردند. شام، سرزمينى باستانى است و اماكن زيارتى و سياحتى فراوان دارد. | '''شام''' یا '''شامات''' منطقه وسيعى كه شامل [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[اردن]] و بخشى از [[فلسطین]] مىشده است. به دمشق شام نیز گفته می‌شود. [[اسیران کربلا|اسراى اهلبيت]] را پس از [[حادثه کربلا]]، به [[کوفه]] و شام بردند. شام، سرزمينى باستانى است و اماكن زيارتى و سياحتى فراوان دارد. | ||
در دمشق مزاری منتسب به [[حضرت زینب | در دمشق مزاری منتسب به [[حضرت زینب دختر امام علی(ع)]] و [[حضرت رقیه دختر امام حسین(ع)]] که مورد احترام شیعیان است. [[قبرستان بابالصغیر]] كه محلّ دفن عدهاى از شهدا و سرهاى مطهّر [[شهدای کربلا]] است و قبر [[عبدالله بن جعفر]] و [[بلال حبشی]] و [[مسجد جامع اموی]] در این سرزمین قرار دارد. | ||
==محل و محدوده== | ==محل و محدوده== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==نام‌های دیگر== | ==نام‌های دیگر== | ||
در دورانهاى گذشته، به سرزمين شام، سوريه نيز مىگفتند. بكرى گويد: «سوريه» (به ضم اول و كسر الراء و تخفيف الياء) نامى براى شام است.<ref>محمد كرد على، خطط الشام، ج ۱، ص ۴۷</ref> ارنست هرتز فيلد گويد: سوريه نامى «آشورى» است كه هنگام غلبه آشوريان بر اين كشور اطلاق مىشده و سين و شين در زبان سامى، به طور يكسان به كار مىرفته است. نام سوريه براى نخستين بار در اثر «هرودوت» به شكل «shryn»، در خط «ميخى» و «siryon» در زبان «عبرى» استعمال مىشده كه بر لبنان شرقى اطلاق مىشده است. <ref> محمد كرد على، همان كتاب، ج ۱، ص ۴۷؛ عفيف البهنسى، الشام الحضاره، صص ۲۳- ۲۲.</ref> در دوران يونانىها و بعد از آن، استعمال اين نام گسترش يافت و بر همه منطقه نهاده شد و تا پايان جنگ جهانى اول به همين معنا به كار مىرفت. <ref> نجدت خماس، الشام فى صدر الاسلام، ص ۴۰ به نقل از: « syria | در دورانهاى گذشته، به سرزمين شام، سوريه نيز مىگفتند. بكرى گويد: «سوريه» (به ضم اول و كسر الراء و تخفيف الياء) نامى براى شام است.<ref>محمد كرد على، خطط الشام، ج ۱، ص ۴۷</ref> ارنست هرتز فيلد گويد: سوريه نامى «آشورى» است كه هنگام غلبه آشوريان بر اين كشور اطلاق مىشده و سين و شين در زبان سامى، به طور يكسان به كار مىرفته است. نام سوريه براى نخستين بار در اثر «هرودوت» به شكل «shryn»، در خط «ميخى» و «siryon» در زبان «عبرى» استعمال مىشده كه بر لبنان شرقى اطلاق مىشده است. <ref> محمد كرد على، همان كتاب، ج ۱، ص ۴۷؛ عفيف البهنسى، الشام الحضاره، صص ۲۳- ۲۲.</ref> در دوران يونانىها و بعد از آن، استعمال اين نام گسترش يافت و بر همه منطقه نهاده شد و تا پايان جنگ جهانى اول به همين معنا به كار مىرفت. <ref> نجدت خماس، الشام فى صدر الاسلام، ص ۴۰ به نقل از: « syria history" The modern encyclopedia 1691- Article</ref> بنابراين، سوريه نامى است برگرفته از قوم آسورى يا آشورى. | ||
در اثر هرودوت، [[فلسطين]] قسمتى از سوريه بوده و مورّخان جنگهاى صليبى، فلسطين را جزئى از سوريه دانسته اند. اصطلاح «syrian»- در زبان انگليسى در عصر حاضر، براى اين كشور استفاده مىشود كه البته منظور كشور جمهورى عربىِ سوريه است و گاهى به پيروان كنيسه قديم سوريه يا كنيسه سريانيه كاتوليك نيز گفته شده است. <ref>-Syria religeouse groups ,Encyclopedia britannica 51 th .p .919 -229 </ref> در حقيقت اسم سريانى «syriac» مفهومى لغوى و دينى و «syrian» نيز براى اعراب مفهومى جغرافيايى و وطنى دارد. | در اثر هرودوت، [[فلسطين]] قسمتى از سوريه بوده و مورّخان جنگهاى صليبى، فلسطين را جزئى از سوريه دانسته اند. اصطلاح «syrian»- در زبان انگليسى در عصر حاضر، براى اين كشور استفاده مىشود كه البته منظور كشور جمهورى عربىِ سوريه است و گاهى به پيروان كنيسه قديم سوريه يا كنيسه سريانيه كاتوليك نيز گفته شده است. <ref>-Syria religeouse groups ,Encyclopedia britannica 51 th .p .919 -229 </ref> در حقيقت اسم سريانى «syriac» مفهومى لغوى و دينى و «syrian» نيز براى اعراب مفهومى جغرافيايى و وطنى دارد. | ||