پرش به محتوا

شام: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اوت ۲۰۲۱
جز
خط ۳۴: خط ۳۴:
در سال ۱۳۲ قمری (۷۵۰ م) مروان بن محمد آخرین خلیفه أموی به مصر فرار کرده و در همانجا کشته شد و سرزمین شام توسط عبداللَّه بن علی (عموی خلیفه ابوالعباس) تصرف شد و از آن زمان به بعد سوریه تحت تصرف عباسیان درآمد. در دوران خلافت عباسی، سوریه از رونق افتاده و توجه چندانی به آن نشد. منصور دوانیقی شهر رقه را بنا کرد و هارونالرشید در غرب آن شهر، دژی به نام دژ هرکول بنا نهاد و مامون نیز شهری به نام «الرحبه» بنا کرد که در نزدیکی شهر میادین فعلی واقع شده است. در دوره کوتاهی طولونیها بر سوریه سیطره یافتند.
در سال ۱۳۲ قمری (۷۵۰ م) مروان بن محمد آخرین خلیفه أموی به مصر فرار کرده و در همانجا کشته شد و سرزمین شام توسط عبداللَّه بن علی (عموی خلیفه ابوالعباس) تصرف شد و از آن زمان به بعد سوریه تحت تصرف عباسیان درآمد. در دوران خلافت عباسی، سوریه از رونق افتاده و توجه چندانی به آن نشد. منصور دوانیقی شهر رقه را بنا کرد و هارونالرشید در غرب آن شهر، دژی به نام دژ هرکول بنا نهاد و مامون نیز شهری به نام «الرحبه» بنا کرد که در نزدیکی شهر میادین فعلی واقع شده است. در دوره کوتاهی طولونیها بر سوریه سیطره یافتند.
===شام در دوران طولونیها===  
===شام در دوران طولونیها===  
دولت طولون منسوب به موسس آن «أحمد بن طولون» است که موفق شد در سال ۲۵۷ قمری/ ۸۷۰ م. دولتی را در مصر تأسیس نماید و پس از استقرار حکومت در مصر، به سوی سرزمین شام رفته و بدون مقاومت بخشهای وسیعی از آن را به تصرف خود در آورد و بسیاری از حکمرانان آن را که سر به اطاعت او نهاده بودند بر سرکار باقی نگه داشت و بدینگونه بود که سرزمین شام یک ایالت وابسته به حکومت طولونی گردید که پایتخت آن شهر قاهره در مصر بود. چندی نگذشت که الموفق برادر خلیفه عباسی مزاحمتهایی را برای دولت طولونی فراهم آورد و در همین دوران بود که سرزمین شام صحنه درگیریهای مختلف گردید و اسماعیلیه و قرمطیان در آن قدرت گرفته و شروع به غارت کاروانهای تجاری نمودند. اما پس از چندی حکومت طولونی رو به ضعف نهاد و سرزمین شام دوباره زیر سلطه عباسیها درآمد و به تدریج ستاره اقبال «محمد بن طغج» دمید. وی فرزند «طغج» یکی از فرماندهان مورد اعتماد طولونیها بود که به حکمرانی دمشق انتخاب شده بود و فرزند وی محمد با نشان دادن شایستگیهای نظامی خود موفق شد که اعتماد خلیفه عباسی را به خود جلب نموده و عاقبت خلیفه عباسی المقتدر او را به حکمرانی دمشق برگزید و در سال ۳۲۳ قمری خلیفه الراضی باللَّه او را به حکمرانی مصر انتخاب کرد و وی به مصر رفته و پایهگذار دولت اخشیدیها در مصر گردید.
دولت طولون منسوب به موسس آن «أحمد بن طولون» است که موفق شد در سال ۲۵۷ قمری/ ۸۷۰ م. دولتی را در مصر تأسیس نماید و پس از استقرار حکومت در مصر، به سوی سرزمین شام رفته و بدون مقاومت بخشهای وسیعی از آن را به تصرف خود در آورد و بسیاری از حکمرانان آن را که سر به اطاعت او نهاده بودند بر سرکار باقی نگه داشت و بدینگونه بود که سرزمین شام یک ایالت وابسته به حکومت طولونی گردید که پایتخت آن شهر قاهره در مصر بود. چندی نگذشت که الموفق برادر خلیفه عباسی مزاحمتهایی را برای دولت طولونی فراهم آورد و در همین دوران بود که سرزمین شام صحنه درگیریهای مختلف گردید و اسماعیلیه و قرمطیان در آن قدرت گرفته و شروع به غارت کاروانهای تجاری نمودند. اما پس از چندی حکومت طولونی رو به ضعف نهاد و سرزمین شام دوباره زیر سلطه عباسیها درآمد و به تدریج ستاره اقبال «محمد بن طغج» دمید. وی فرزند «طغج» یکی از فرماندهان مورد اعتماد طولونیها بود که به حکمرانی دمشق انتخاب شده بود و فرزند وی محمد با نشان دادن شایستگیهای نظامی خود موفق شد که اعتماد خلیفه عباسی را به خود جلب نموده و عاقبت خلیفه عباسی المقتدر او را به حکمرانی دمشق برگزید و در سال ۳۲۳ قمری خلیفه الراضی باللَّه او را به حکمرانی مصر انتخاب کرد و وی به مصر رفته و پایهگذار دولت اخشیدی ها در مصر گردید.
 
===شام در دوران حمدانیها===
===شام در دوران حمدانیها===
یکی از حکومتهای شیعی سوریه است که توانست از ضعف [[خلافت عباسی]] استفاده کرده و در شمال سوریه به قدرت برسد، مقر اصلی آنان در شهر موصل عراق بود و در سال ۳۳۳ قمری/ ۹۴۴ م. سیفالدوله حمدانی موفق شد شهرهای [[حلب]]، [[حمص]] و [[دمشق]] را به تصرف خود درآورد و جنگهای زیادی بین وی و اخشید حکمران [[مصر]] و کافور فرمانده نیروهای اخشید رخ داد که این جنگها و کشمکشها عاقبت باعث شد که این دو توافق کنند که حمدانیها بر بخشهای شمالی سوریه از حلب تا موصل حکومت کنند و بخشهای جنوبی سوریه در اختیار اخشیدیها باشد. حمدانیها حملات متعددی به امپراتوری بیزانس کردند و در دوران آنان شعر و ادب و معماری رونق بسیاری یافت. نفوذ حمدانیها در دوران سعیدالدوله در سال ۳۸۱ ه. ق/ ۹۹۱ رو به افول نهاد و دولت آنان زیر سیطره حکومت فاطمی مصر قرار گرفت و در سال ۳۹۳ قمری/ ۱۰۰۳ حکومت آنان مضمحل گردید.
یکی از حکومتهای شیعی سوریه است که توانست از ضعف [[خلافت عباسی]] استفاده کرده و در شمال سوریه به قدرت برسد، مقر اصلی آنان در شهر موصل عراق بود و در سال ۳۳۳ قمری/ ۹۴۴ م. سیفالدوله حمدانی موفق شد شهرهای [[حلب]]، [[حمص]] و [[دمشق]] را به تصرف خود درآورد و جنگهای زیادی بین وی و اخشید حکمران [[مصر]] و کافور فرمانده نیروهای اخشید رخ داد که این جنگها و کشمکشها عاقبت باعث شد که این دو توافق کنند که حمدانیها بر بخشهای شمالی سوریه از حلب تا موصل حکومت کنند و بخشهای جنوبی سوریه در اختیار اخشیدیها باشد. حمدانیها حملات متعددی به امپراتوری بیزانس کردند و در دوران آنان شعر و ادب و معماری رونق بسیاری یافت. نفوذ حمدانیها در دوران سعیدالدوله در سال ۳۸۱ ه. ق/ ۹۹۱ رو به افول نهاد و دولت آنان زیر سیطره حکومت فاطمی مصر قرار گرفت و در سال ۳۹۳ قمری/ ۱۰۰۳ حکومت آنان مضمحل گردید.
۱۷٬۱۹۹

ویرایش