Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
imported>S.J.Mosavi جز (درج لینک زبانها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==سابقه تاریخی رمی جمرات== | ==سابقه تاریخی رمی جمرات== | ||
در برخی [[روایات]]، اولین کسی که در این سرزمین [[شیطان]] را رمی کرد [[حضرت آدم]](ع) است؛<ref>صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref><ref group="یادداشت"> از امام صادق(ع) نقل شده است: نخستین | در برخی [[روایات]]، اولین کسی که در این سرزمین [[شیطان]] را رمی کرد [[حضرت آدم]](ع) است؛<ref>صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref><ref group="یادداشت"> از امام صادق(ع) نقل شده است: نخستین کسی که رمی جمرا کرد، آدم بود. چون خداوند اراده فرمود که آدم را توبه دهد، جبرئیل را نزد او فرستاد. جبرئیل گفت: خداوند مرا نزد تو فرستاده تا مناسکی که به وسیله آن توبه تو پذیرفته میشود به تو بیاموزم و آنگاه او را به مشاعر (عرفات، مشعر و منا) برد. وقتی که خواست او را از منا به طواف خانه خدا آورد، در ناحیه جمره عقبه شیطان بر آدم آشکار گشت و از او پرسید: آهنگ کجا داری؟ جبرئیل به آدم گفت: او را هفت سنگ بزن و با انداختن هر سنگی تکبیر بگو. آدم چنانکه جبرئیل گفت، انجام داد و شیطان رفت.جبرئیل روز دوم دست آدم را گرفت تا به جمره اولی رسید. ابلیس بر او آشکار شد، جبرئیل گفت: هفت سنگ به او بزن و با هر سنگی تکبیر بگو. آدم چنان کرد. ابلیس رفت و دوباره در محل جمره وسطی بر او آشکار شد و به آدم گفت: آهنگ کجا داری؟ جبرئیل گفت: او را هفت سنگ بزن و با هر سنگی تکبیر بگو، و آدم چنان کرد و ابلیس فرار کرد و این عمل را تا چهار روز انجام داد و جبرئیل بعد از آن به آدم گفت: شیطان را بعد از این هرگز نخواهی دید. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۴۰۱، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، باب علل الحج و افعاله، ح۵ و ح۱۴</ref> | ||
در روایاتی از [[امام علی]]،<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، ص۳۹، ح۱۶</ref> [[امام سجاد]] و [[امام کاظم(ع)]]، علت سنت شدن رمی جمرات، ماجرای ظاهر شدن چندباره شیطان بر [[حضرت ابراهیم]] دانسته شده که ابراهیم علیهالسلام شیطان را در سه موضعی که الان جمرات قرار دارند رمی کرد و این کار سمبلی برای مبارزه و راندن شیطان شد.<ref group="یادداشت"> علی بن جعفر از برادرش امام موسی بن جعفر پرسید: چرا رمی جمره مشروع شده است؟ امام پاسخ داد: چون شیطان لعین در محل جمرات بر ابراهیم(ع) ظاهر شد و ابراهیم بر او سنگ زد و سنت بر این جاری گشت. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، ص۴۲۳; مجلسی، بحارالانوار، بیروت دارالوفاء، ج۹۶، ص۲۷۳؛ همچنین امام چهارم از پیامبر(ص) و ائمه پیشین نقل میکند: از این رو به رمی جمره دستور دادهاند که ابلیس لعین در محل جمرات بر ابراهیم آشکار شده و ابراهیم او را سنگ زده است و از این جهت سنت بر این جاری شده است. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref> [[ملا فتحالله کاشانی]] در تفسیر [[تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین|منهج الصادقین]] این ماجرا را در بین ماجرای [[ذبح اسماعیل]] نقل کرده است و نتیجه گرفته است که شیطان به دنبال ممانعت از ذبح اسماعیل بوده است.<ref>کاشانی، ملا فتح الله، | در روایاتی از [[امام علی]]،<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، ص۳۹، ح۱۶</ref> [[امام سجاد]] و [[امام کاظم(ع)]]، علت سنت شدن رمی جمرات، ماجرای ظاهر شدن چندباره شیطان بر [[حضرت ابراهیم]] دانسته شده که ابراهیم علیهالسلام شیطان را در سه موضعی که الان جمرات قرار دارند رمی کرد و این کار سمبلی برای مبارزه و راندن شیطان شد.<ref group="یادداشت"> علی بن جعفر از برادرش امام موسی بن جعفر پرسید: چرا رمی جمره مشروع شده است؟ امام پاسخ داد: چون شیطان لعین در محل جمرات بر ابراهیم(ع) ظاهر شد و ابراهیم بر او سنگ زد و سنت بر این جاری گشت. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، ص۴۲۳; مجلسی، بحارالانوار، بیروت دارالوفاء، ج۹۶، ص۲۷۳؛ همچنین امام چهارم از پیامبر(ص) و ائمه پیشین نقل میکند: از این رو به رمی جمره دستور دادهاند که ابلیس لعین در محل جمرات بر ابراهیم آشکار شده و ابراهیم او را سنگ زده است و از این جهت سنت بر این جاری شده است. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref> [[ملا فتحالله کاشانی]] در تفسیر [[تفسیر منهج الصادقین فی الزام المخالفین|منهج الصادقین]] این ماجرا را در بین ماجرای [[ذبح اسماعیل]] نقل کرده است و نتیجه گرفته است که شیطان به دنبال ممانعت از ذبح اسماعیل بوده است.<ref>کاشانی، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۸، ص.۵</ref> | ||
رمی جمرات در [[دوران جاهلیت]] نیز جزئی از [[مناسک حج]] بوده است<ref>ابن هشام، سیرةالنبی، قاهره، مطبعة مصطفی البابی الحلبی، ج۱، ص۱۲۵ و ۱۲۶</ref> و در شعری از جناب [[ابوطالب]] نیز به رمی جمرات اشاره شده است.<ref group="یادداشت">وبالجَمْرة الکبری اذا صَمَدوا لها *** یؤُمون قَذْفاً رأسها بالجنادل؛ ابن هشام، سیرةالنبی، قاهره، مطبعة مصطفی البابی الحلبی، ج۱، ص۲۹۳</ref> | رمی جمرات در [[دوران جاهلیت]] نیز جزئی از [[مناسک حج]] بوده است<ref>ابن هشام، سیرةالنبی، قاهره، مطبعة مصطفی البابی الحلبی، ج۱، ص۱۲۵ و ۱۲۶</ref> و در شعری از جناب [[ابوطالب]] نیز به رمی جمرات اشاره شده است.<ref group="یادداشت">وبالجَمْرة الکبری اذا صَمَدوا لها *** یؤُمون قَذْفاً رأسها بالجنادل؛ ابن هشام، سیرةالنبی، قاهره، مطبعة مصطفی البابی الحلبی، ج۱، ص۲۹۳</ref> | ||
[[Image:تغییر شکل جمره.jpg|thumb|250px|ساختار قدیم و جدید ستونهای جمرات ]] | [[Image:تغییر شکل جمره.jpg|thumb|250px|ساختار قدیم و جدید ستونهای جمرات]] | ||
[[Image:جمرات سه گانه.jpg|thumb|250px|جمرات سه گانه پیش از ساخت پلها ]] | [[Image:جمرات سه گانه.jpg|thumb|250px|جمرات سه گانه پیش از ساخت پلها]] | ||
[[Image:پلهای جمرات.jpg|thumb|250px| ساختمان و | [[Image:پلهای جمرات.jpg|thumb|250px| ساختمان و پلهای جمرات]] | ||
==جمرات سهگانه== | ==جمرات سهگانه== | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
===رمی در عید قربان=== | ===رمی در عید قربان=== | ||
در روز عید قربان، پس از آنکه وقوف در [[مشعرالحرام]] به پایان رسید و حاجیان وارد مِنا شدند، ابتدا جمره عقبه را رمی و سپس [[قربانی]] و [[حلق]] یا [[تقصیر]] | در روز عید قربان، پس از آنکه وقوف در [[مشعرالحرام]] به پایان رسید و حاجیان وارد مِنا شدند، ابتدا جمره عقبه را رمی و سپس [[قربانی]] و [[حلق]] یا [[تقصیر]] میکنند. در هر رمی باید ۷ سنگریزه با دست پرتاب شود و در صورت امکان، از برخورد آنها با جمره اطمینان پیدا شود. | ||
===رمی در ایام تشریق=== | ===رمی در ایام تشریق=== | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==شرایط سنگریزهها== | ==شرایط سنگریزهها== | ||
* سنگریزهها | * سنگریزهها بهاندازه یک بند انگشت و کوچکتر از آن باشد ولی نه آنقدر ریز که مانند شن و ماسه باشد. | ||
* از سنگهای حرم جز [[مسجد الحرام]] و [[مسجد خیف|مسجد خَیف]] باشد. برخی، همه مساجد محدوده حرم را استثنا کردهاند. | * از سنگهای حرم جز [[مسجد الحرام]] و [[مسجد خیف|مسجد خَیف]] باشد. برخی، همه مساجد محدوده حرم را استثنا کردهاند. | ||
* بکر باشد؛ یعنی خود یا دیگری هرچند در سالهای گذشته آن را به وجه صحیح به جمره نزده باشد. | * بکر باشد؛ یعنی خود یا دیگری هرچند در سالهای گذشته آن را به وجه صحیح به جمره نزده باشد. |