رمی جمرات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رَمْیِ جَمَرات''' (پرتاب سنگ‌ریزه‌ها)، یکی از اعمال واجب در [[مناسک حج]] به معنی پرتاب کردن ۷ سنگ‌ریزه به سوی نمادهای شیطان. این عمل در سرزمین [[منا|مِنا]] و در روز [[عید قربان]] و دو روزِ بعد از آن انجام می‌شود. این عمل به نوعی پیروی نمادین از رفتار [[ابراهیم]] پیامبر شمرده می‌شود.

در برخی [[روایات]]، اولین کسی که در این سرزمین [[شیطان]] را رمی کرد [[حضرت آدم]](ع) معرفی شده است؛<ref>صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۵۴ و ۵۵</ref><ref group="یادداشت"> از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است:ان الله تبارک و تعالی لما اراد ان یتوب علی آدم... نخستین كسی كه «رمی جمار» نمود (به جمرات سنگ انداخت) آدم علیه‌السلام بود. چون خداوند اراده فرمود كه آدم را توبه دهد، جبرئیل را نزد او فرستاد، جبرئیل گفت: خداوند مرا نزد تو فرستاده تا مناسكی كه به وسیله آن توبه تو پذیرفته می‌شود به تو آموزش دهم و آنگاه او را به مشاعر (عرفات، مشعر و منا) برد. وقتی كه خواست او را از منا به طواف خانه خدا آورد، در ناحیه جمره عقبه شیطان بر آدم آشكار گشت و از او پرسید: آهنگ كجا داری؟ جبرئیل به آدم گفت: او را هفت سنگ بزن و با انداختن هر سنگی تكبیر بگو. آدم چنانكه جبرئیل گفت، انجام داد و شیطان رفت.جبرئیل روز دوم دست آدم را گرفت تا به جمره اولی رسید. ابلیس بر او آشكار شد، جبرئیل گفت: هفت سنگ به او بزن و با هر سنگی تكبیر بگو. آدم چنان كرد. ابلیس رفت و دوباره در محل جمره وسطی بر او آشكار شد و به آدم گفت: آهنگ كجا داری؟ جبرئیل گفت: او را هفت سنگ بزن و با هر سنگی تكبیربگو، و آدم چنان كرد و ابلیس فرار كرد و این عمل را تا چهار روز انجام داد و جبرئیل بعد از آن به آدم گفت: شیطان را بعد از این هرگز نخواهی دید. صدوق، علل الشرائع، قم، مکتبة الداوری، صص ۴۲۳; شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل البیت، ج۱۴، ص۴۰۱، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۹۶، باب علل الحج و افعاله، ح۵ و ح۱۴</ref>