سید ابوالفضل موسوی زنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید ابوالفضل موسوی زنجانی'''(۱۲۷۹-۱۳۷۱ه ش) [[مجتهد]]، نویسنده و سیاستمدار ملی گرای ایرانی و از اعضای [[نهضت مقاومت ملی]] و [[جبهه ملی]] بود. از منتقدان حکومت پهلوی، و هوادار [[محمد مصدق]] بود. وی خود را مخالف استبداد دینی و از طرفداران حقوق بشر می‌دانست. [[امامت جماعت]] [[مسجد]] الجواد و مسجد [[حسینیه ارشاد]]، بسیج مردمی برای مبارزه با اسرائیل به همراه آیت‌ الله طالقانی از فعالیت‌های وی است. مدتی بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، اعلامیه تندی صادر کرد و برخی از رفتارهای انقلابیون را محکوم کرد. او جزو منتقدین نظام [[جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] محسوب می‌شد. [[نماز میت]] آیت‌الله [[سیدمحمود طالقانی]] توسط او اقامه شد. مدفن او در بهشت سکینه در اطراف کرج قرار دارد. وی فرزند آیت الله سید محمد موسوی زنجانی و برادر آیت الله [[سید رضا موسوی زنجانی]] بود.

سید ابوالفضل زنجانی در سال ۱۲۷۹ ه ش در زنجان متولد شد. پدرش سید محمد موسوی زنجانی از علمای زنجان در عصر [[مشروطه]] و از مجتهدین مشروطه‌خواه بود. وی در نجف نزد [[آخوند خراسانی]] و [[شیخ عبدالله مازندرانی]] شاگردی کرده بود، جایگاهش در میان علما و مردم شهر زنجان بگونه‌ای بود که [[شیخ ابراهیم زنجانی]] توانست با حمایت وی وارد نخستین دوره [[مجلس شورای ملی]] شود. بیت موسوی در عصر [[قاجار]] و به ویژه در عصر [[مشروطه]] از بیوت حوزوی فعال بود.

سید ابوالفضل دروس مقدماتی حوزه را نزد پدر و برخی از اساتید در زنجان سپری کرده سپس به [[حوزه نجف]] رفت. و از مقربین درس [[میرزای نائینی]] و [[محمدحسین غروی اصفهانی]] شده و از آنان اجازه [[اجتهاد]] مکتوب دریافت می‌کند. نائینی او را «نور چشم» خود می‌خواند <ref> جعفر سعیدی، ۱۳۸۶، ص۴۰. </ref> و [[شیخ عبدالکریم حائری]] نیز بر سخنان و گواهی نائینی صحه می‌گذارد.