پرش به محتوا

امام سجاد علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳۰: خط ۱۳۰:


{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = امام سجاد(ع):{{سخ}}'''«'''حق خواهنده، دادن بدو بمقدار نیاز است. حق کسی که چیزی از او خواسته شده اینست که اگر داد، از او با سپاس و قدردانی از فضل او، پذیری. و اگر نداد عذر او را قبول کنی.'''»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[سید جعفر شهیدی|شهیدی]]، [[زندگانی علی بن الحسین (کتاب)|زندگانی علی بن الحسین(ع)]]، ۱۳۸۵ش، ص۱۸۷.</small>| تراز = راست| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = امام سجاد(ع):{{سخ}}'''«'''حق خواهنده، دادن بدو بمقدار نیاز است. حق کسی که چیزی از او خواسته شده اینست که اگر داد، از او با سپاس و قدردانی از فضل او، پذیری. و اگر نداد عذر او را قبول کنی.'''»'''|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[سید جعفر شهیدی|شهیدی]]، [[زندگانی علی بن الحسین (کتاب)|زندگانی علی بن الحسین(ع)]]، ۱۳۸۵ش، ص۱۸۷.</small>| تراز = راست| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
گفته شده هنگامی که مستمندی نزد او می‌آمد، برمی‌خواست و حاجت او را روا می‌کرد و می‌گفت: صدقه پیش از آنکه به دست خواهنده برسد، به دست خدا می‌رسد.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۸.</ref> نقل شده امام سالی، قصد [[حج]] کرد. خواهرش [[سکینه]] توشه‌ای به ارزش هزار درهم برای وی آماده ساخت. چون به حره رسید، آن توشه را نزد او بردند. امام همه آن را میان مستمندان تقسیم کرد.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۸.</ref>
گفته شده هنگامی که مستمندی نزد او می‌آمد، برمی‌خواست و حاجت او را روا می‌کرد و می‌گفت: صدقه پیش از آنکه به دست خواهنده برسد، به دست خدا می‌رسد.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۸.</ref> نقل شده امام سالی، قصد [[حج]] کرد. خواهرش [[سکینه]] توشه‌ای به ارزش هزار درهم برای وی آماده ساخت. چون به حَرّه{{یادداشت| سنگستانی در شرق مدینه به نام «حرّه واقم»}}رسید، آن توشه را نزد او بردند. امام همه آن را میان مستمندان تقسیم کرد.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۸.</ref>


[[محمد بن اسحاق]] می‌گوید: مردمی در [[مدینه]] زندگی می‌کردند و نمی‌دانستند معاش آنها از کجا تأمین می‌شود؛ با درگذشت علی بن حسین غذای شبانه آنان قطع شد.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۳۹۳.</ref> همچنین آمده است که مردم او را بخیل می‌دانستند و چون به جوار حق رفت دانستند که هزینه صد خانوار را عهده‌دار بوده است.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ق، ص۱۴۸.</ref>
[[محمد بن اسحاق]] می‌گوید: مردمی در [[مدینه]] زندگی می‌کردند و نمی‌دانستند معاش آنها از کجا تأمین می‌شود؛ با درگذشت علی بن حسین غذای شبانه آنان قطع شد.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۳۹۳.</ref> همچنین آمده است که مردم او را بخیل می‌دانستند و چون به جوار حق رفت دانستند که هزینه صد خانوار را عهده‌دار بوده است.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ق، ص۱۴۸.</ref>
۱۷٬۲۹۵

ویرایش