شبث بن ربعی تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

کنیۀ شبث، أبوعبدالقدوس بود. از کسانی که دوره پیامبر را درک کرد. وی مدتی [[مؤذن]] [[سجاح]] (مدعی [[نبوت]]) شد ولی دوباره به [[اسلام]] بازگشت.<ref> بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۱۲، ص۱۶۳؛ ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ج۵، ص۵۱.</ref> از مخالفان عثمان بود و در نامه‌ای به [[معاویه]]، او را در قتل [[عثمان]] دخیل می‌دانست. در حدود [[سال ۷۰ قمری]] درگذشت.<ref> ابن‌حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۰۳.</ref> برخی منابع از او به شبث بن ربعی ریاحی یاد کرده‌اند.<ref> ابن‌اثیر، الکامل، ج۳، ص۲۸۴؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۳۷۳.</ref>

شبث، در [[جنگ صفین]] فرماندهی قسمتی از سپاه [[امام علی(ع)]] را بر عهده داشت.<ref> منقری، وقعة‌صفین، ص۱۹۸-۱۹۵؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۳، ص۲۸۷.</ref> او به همراه افراد دیگری در جنگ صفین به نمایندگی از امام، نزد [[معاویه]] رفتند.<ref> منقری، وقعة‌صفین، ص۱۸۷؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۳، ص۲۸۵، ۲۸۹؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۲، ص۳۰۲؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۵</ref> هنگامی که [[حنظلة بن ربیع]] گریخت، به دستور امام علی(ع)، شبث بن ربعی و دو تن دیگر از [[بنی تمیم]] خانه او را ویران کردند.<ref> منقری، وقعة‌صفین، ص۹۷.</ref> او پس از ماجرای [[حکمیت]] در شمار [[خوارج]] قرار گرفت.<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ج۳، ص۳۲۶</ref> اما با سخنان امام، به آن حضرت پیوست و فرماندهی قسمتی از سپاه امام را در [[جنگ نهروان]] به عهده گرفت.<ref> دینوری، اخبارالطوال، ص۲۱۰؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۲، ص۳۶۲؛ خلیفه، تاریخ خلیفه، ص۱۱۵؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۸۵.</ref>