قیام مختار: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایندگان که در راس آنان عبدالرحمن بن شریح قرار داشت عازم مدینه شده و با محمد بن حنفیه ملاقات کردند و جریان قیام مختار و نمایندگی وی از جانب محمد را جویا شدند، محمد جواب داد: به خدا سوگند دوست دارم خدا به وسیله هرکس از بندگان خود انتقام ما را از دشمنانمان بگیرد.<ref>تاریخالطبری،ج۶،ص:۱۴</ref>

[[علامه مجلسی]] از [[ابن نما]] نقل می‌کند که محمد بن حنفیه آنان را به نزد [[امام سجاد(ع)]] برد، تا کسب تکلیف کنند، امام سجاد(ع) فرمود: عموجان اگر یک بنده‌ای از زنگبار به حمایت ما برخیزد بر مردم واجب است او را یاری نمایند، و من ترا در این امر نماینده قرار دادم پس آنچه به صلاح است انجام ده.<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص: ۳۶۵</ref>

آنان از مدینه بیرون آمدند و گفتند همانا امام زین العابدین و محمد بن حنفیه به ما اذن دادند.<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص: ۳۶۵</ref><ref>ریاض الأبرار فی مناقب الأئمة الأطهار، ج۱، ص: ۲۹۸</ref> و پس از بازگشت ادعای مختار را تصدیق کردند.<ref>أنساب الأشراف،ج۶،ص:۳۸۴</ref><ref>تاریخ الطبری،ج۶،ص:۱۴</ref>

شاید بنا بر همین روایت است که بعضی از علمای بزرگ شیعه مثل [[سید ابوالقاسم خویی|آیه الله خویی]]<ref>معجم الرجال، ج۱۸ص ۱۰۰</ref> و [[عبدالله مامقانی|مامقانی]]<ref>تنقیح المقال، ج۳ص ۱۰۱</ref>، قیام مختار را با اذن خاص امام زین العابدین(ع) می‌دانند.