محمدعلی مدرس افغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

مدرس پس از بازگشت به [[عراق]]،‌ با توصیه [[سیدابوالحسن اصفهانی]]، برای تدریس، به [[سامراء]] رفت و بعد از ۲ سال، به‌عنوان [[وکیل]] تام‌الاختیار او در [[افغانستان]]، سفر دوباره‌ای به وطن نمود.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> محمدعلی غزنوی یکسال پس از فوت اصفهانی، در [[سال ۱۳۲۶ هجری شمسی|۱۳۲۶ش]] مقیم [[نجف]] گردیده و تدریس را در پیش گرفت.<ref>معصومی، گوهر ادب، پرتوی از حیات علمی، عملی و معنوی استاد مدرس افغانی، ۱۳۸۳ش، ص ۱۸۹.</ref>. پس از چندی، از سوی طلاب و شاگردان معروف به «مدرس» شد.<ref>محقق خراسانی، المؤلفون الافغانیون المعاصرون، ۱۳۹۰ق، ص۶۴.</ref> تدریس و تعداد شاگردان مدرس هم‌رتبه [[خویی]] و [[سیدمحسن حکیم|حکیم]] دانسته شده است.<ref>محقق خراسانی، المؤلفون الافغانیون المعاصرون، ۱۳۹۰ق، ص۶۴.</ref>[[محمدآصف محسنی قندهاری]] از مراجع تقلید در افغانستان از شاگردان وی بوده است. مدرس همراه با تدریس دروس دیگر، و پس از مشاهده ضعف عمومی حوزویان و استادان در [[ادبیات عرب]]،<ref>شفایی، «مدرس و نیم قرن تدریس»، ص۱۸۶-۱۷۲.</ref> تمرکز خود را بر تدریس، نقد و بررسی نظریات نویسندگان صرف و نحو و لغت عرب گذاشت.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref> در [[ سال ۱۳۵۳ هجری شمسی|۱۳۵۳ش]]، نیروهای [[دولت بعث عراق]]، مدرس را زندانی کرده و پس از یک‌ماه اذیت و آزار، و از بین‌بردن برخی نوشته‌ها و کتاب‌های وی، او را مجبور به خروج از عراق کردند.<ref>امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۸۱.</ref>