دعای فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

در هیچکدام از این منابع این دعا با سند متصل به معصوم متصل نبوده و از لحاظ سند ضعیف است.

امین الاسلام [[فضل بن حسن طبرسی]] در کتاب «کنوز النجاح» گفته است: دعای فرج دعایی است که امام مهدی (عج) به اباالحسن محمد بن احمد بن ابی لیث در شهر [[بغداد]] که از ترس کشته شدن به مقابر قریش (کاظمین) پناه برده بود تعلیم داد و أبو الحسن به برکت این دعا از کشته شدن نجات پیدا کرد.