کاربر ناشناس
حسن خلق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حُسنِ خُلق''' ؛ اصطلاحی اخلاقی به معنای خوی خوش و اخلاق و برخورد نیکو با دیگران | '''حُسنِ خُلق''' ؛ اصطلاحی اخلاقی به معنای خوی خوش و اخلاق و برخورد نیکو با دیگران و از [[:رده:فضایل اخلاقی|فضایل اخلاقی]] که در [[حدیث|روایات]] [[معصومین]] ستایش شده است. [[امام صادق]] (ع) حسن خلق را یکی از 10 صفت انبیای الهی برشمرده است. در روایات [[امامان شیعه]] برای این فضیلت [[اخلاق اسلامی|اخلاقی]] آثار دنیوی و [[آخرت|اخروی]] فراوانی برشمرده شده که برخی از آنها عبارتند از: جبران کمبود [[عبادت]]، افزایش [[رزق]]، جلب محبت و ایجاد لطافت در گفتار. | ||
==معناشناسی== | ==معناشناسی== | ||
حُسن در لغت به معنای زیبایی<ref>فیومی، ج2، ص136</ref> و خُلق به معنای ملکه‌ای راسخ در [[نفس]] است که در مقابل عمل قرار دارد.<ref>مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج 8، ص 166.</ref> بنابراین، حُسن خلق یعنی یعنی ملکات اخلاقی زیبا. | حُسن در لغت به معنای زیبایی<ref>فیومی، ج2، ص136</ref> و خُلق به معنای ملکه‌ای راسخ در [[نفس]] است که در مقابل عمل قرار دارد.<ref>مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج 8، ص 166.</ref> بنابراین، حُسن خلق یعنی یعنی ملکات اخلاقی زیبا. | ||