کاربر ناشناس
قاریان هفتگانه: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Lohrasbi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قاریان هفتگانه''' یا قرّاء سبعه، آموزشدهندگان [[قرآن]] به [[مسلمانان]] در سدۀ دوم [[هجری قمری]] است. این قاریان عبارتند از: عبدالله بن عامر، ابن کثیر مکی، عاصم بن بهدلة کوفی، ابوعمرو بصری، نافع مدنی و کسائی کوفی. | |||
'''قاریان | |||
سه قاری دیگر نیز در کتابهای علوم قرآن مورد توجه قرار گرفتهاند که اسامی آنها بدین شرح است: خلف بن هشام بزاز، یعقوب بن اسحاق، یزید بن قعقاع. | |||
نظر معروف در نزد شیعه آن است که این قرائات متواتر نیستند، بلکه برخی از این قرائتها اجتهاد قاری و برخی منقول به [[خبر واحد]] هستند. | |||
== نام قاریان == | == نام قاریان == | ||
خط ۱۲: | خط ۱۶: | ||
# حمزه: از عاصم، اعمش، سبیعی، منصور بن معتمر و دیگران قرآن را فرا گرفت. | # حمزه: از عاصم، اعمش، سبیعی، منصور بن معتمر و دیگران قرآن را فرا گرفت. | ||
# کسائی: از حمزه و ابوبکر بن عیاش قرآن را فرا گرفت.<ref>سیوطی، ج۱، ص۱۹۱</ref> | # کسائی: از حمزه و ابوبکر بن عیاش قرآن را فرا گرفت.<ref>سیوطی، ج۱، ص۱۹۱</ref> | ||
=== قاریان دیگر === | |||
سه قاری دیگر بدین هفت قاری اضافه میشوند و بدین ترتیب شناسایی ۱۰ قاری معروف کامل میشود:<ref>(خوئی، ص۱۲۴)</ref> | |||
: ۸. خلف بن هشام البزّاز؛ قرائت وی دو راوی دارد: اسحاق و ادریس. | |||
: ۹. یعقوب بن اسحاق؛راویان قرائت وی عبارتند از: رویس و روح. | |||
: ۱۰. یزید بن القعقاع؛ یزید بن قعقاع نیز دو راوی دارد: عیسی و ابن جماز.<ref>خوئی، ص۱۴۲ – ۱۴۵</ref> | |||
== تواتر یا عدم تواتر قرائتها == | == تواتر یا عدم تواتر قرائتها == | ||
=== نظر اهل سنت === | |||
دربارۀ قرائتهای مشهور هفت گانه دیدگاهها متفاوت است. گروهی از علمای [[اهل سنت]] بر این باورند که این قرائتها به [[تواتر]] به [[پیامبر اسلام(ص)]] میرسند و چه بسا این نطر در میان آنها مشهور باشد. از سبکی نقل شده است که قرائتهای ده گانه را متواتر میدانست. حتی بعضی از آنها زیاده روی کرده، چنین پنداشتهاند که اگر کسی بر این باور باشد که لزومی ندارد قرائتهای هفت گانه متواتر باشد، [[کفر]] ورزیده است. این نظر به مفتی سرزمین اندلس، ابو سعید فرج ابن لب نسبت داده شده است.<ref>در مقابل این دیدگاه اهل سنت، سیوطی در الاتقان نوشته است: زرکشی در البرهان گفته است که قرآن و قرائتها دو حقیقت متغایر هستند. قرآن همان وحی است که با بیان و اعجاز بر محمد (ص) نازل شده است، و قرائات اختلاف الفاظ این وحی از جهت حروف یا چگونگی آنها از جهت تخفیف، تشدید و غیره است. و قرائت های هفت گانه از نظر جمهور متواتر است و گفته شده است که مشهور است. زرکشی گفته است که قول حق آن است که این قرائت ها از امامان هفت گانه [=قاریان] متواتر است، اما در تواتر آنها از پیامبر (ص) اشکال است... (الاتقان، ج۱، ص۲۰۵)</ref> | دربارۀ قرائتهای مشهور هفت گانه دیدگاهها متفاوت است. گروهی از علمای [[اهل سنت]] بر این باورند که این قرائتها به [[تواتر]] به [[پیامبر اسلام(ص)]] میرسند و چه بسا این نطر در میان آنها مشهور باشد. از سبکی نقل شده است که قرائتهای ده گانه را متواتر میدانست. حتی بعضی از آنها زیاده روی کرده، چنین پنداشتهاند که اگر کسی بر این باور باشد که لزومی ندارد قرائتهای هفت گانه متواتر باشد، [[کفر]] ورزیده است. این نظر به مفتی سرزمین اندلس، ابو سعید فرج ابن لب نسبت داده شده است.<ref>در مقابل این دیدگاه اهل سنت، سیوطی در الاتقان نوشته است: زرکشی در البرهان گفته است که قرآن و قرائتها دو حقیقت متغایر هستند. قرآن همان وحی است که با بیان و اعجاز بر محمد (ص) نازل شده است، و قرائات اختلاف الفاظ این وحی از جهت حروف یا چگونگی آنها از جهت تخفیف، تشدید و غیره است. و قرائت های هفت گانه از نظر جمهور متواتر است و گفته شده است که مشهور است. زرکشی گفته است که قول حق آن است که این قرائت ها از امامان هفت گانه [=قاریان] متواتر است، اما در تواتر آنها از پیامبر (ص) اشکال است... (الاتقان، ج۱، ص۲۰۵)</ref> | ||
=== نظر شیعه === | |||
اما در میان [[شیعیان]] معروف آن است که این قرائات متواتر نیستند. برخی از این قرائتها اجتهاد قاری و برخی منقول به [[خبر واحد]] هستند. و نظر صحیح همین نظر است. | اما در میان [[شیعیان]] معروف آن است که این قرائات متواتر نیستند. برخی از این قرائتها اجتهاد قاری و برخی منقول به [[خبر واحد]] هستند. و نظر صحیح همین نظر است. | ||
خط ۲۶: | خط ۴۱: | ||
# اتصال سند به خود قاری تواتر را قطع میکند، زیرا هر کدام از قاریان خود قرائتش را نقل کرده است. | # اتصال سند به خود قاری تواتر را قطع میکند، زیرا هر کدام از قاریان خود قرائتش را نقل کرده است. | ||
# استدلال هر قاری بر صحت قرائت خود و روی گرداندن از قرائت غیر خود، دلیلی قطعی است بر این که قرائتها به اجتهاد و آراء قاریان مستند است، چرا که اگر متواتر بود نیازی به استدلال واحتجاج نبود. | # استدلال هر قاری بر صحت قرائت خود و روی گرداندن از قرائت غیر خود، دلیلی قطعی است بر این که قرائتها به اجتهاد و آراء قاریان مستند است، چرا که اگر متواتر بود نیازی به استدلال واحتجاج نبود. | ||
# این که عدهای از محققان بزرگ برخی از قرائتها را رد کردهاند،<ref>مثلاً طبری قرائت ابن عامر را رد کرده است.</ref> دلیلی روشن بر عدم تواتر آنهاست، زیرا اگر قرائت متواتر بود جایی برای این رد نبود.<ref> | # این که عدهای از محققان بزرگ برخی از قرائتها را رد کردهاند،<ref>مثلاً طبری قرائت ابن عامر را رد کرده است.</ref> دلیلی روشن بر عدم تواتر آنهاست، زیرا اگر قرائت متواتر بود جایی برای این رد نبود.<ref>الخوئی، ص۱۴۹ – ۱۵۰</ref> | ||
== راویان چهارده گانه == | == راویان چهارده گانه == | ||
خط ۳۹: | خط ۵۴: | ||
امروزه قرائت حفص از عاصم مشهورترین قرائت بوده، در بین مسلمانان کشورهای مختلف از مقبولیت بیشتری برخوردار است. | امروزه قرائت حفص از عاصم مشهورترین قرائت بوده، در بین مسلمانان کشورهای مختلف از مقبولیت بیشتری برخوردار است. | ||
== مطالعۀ بیشتر == | |||
* [http://www.maarefquran.com/Files/links/index.php?subjectId=1037 قراء سبعه] | |||
* [http://www.maarefquran.com/Files/links/index.php?subjectId=1038 حجیت قرائات سبع] | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|2}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* | * الخوئی، سید ابوالقاسم الموسوی، البیان فی تفسیر القرآن، قم، دارالثقلین، ۱۴۱۸ق. | ||
* | * سیوطی، جلالالدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، قم، فخر دین، ۱۳۸۰ش. | ||
[[رده:علوم قرآن]] | [[رده:علوم قرآن]] |