کاربر ناشناس
سلیمان بن رزین: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani جز (←پانویس) |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{کتابشناسی ناقص}} | {{کتابشناسی ناقص}} | ||
'''سلیمان بن رزین''' غلام [[امام حسین]] (ع) و سفیر ایشان به سوی اشراف [[بصره]] در دعوت به [[قرآن|کتاب خدا]] و [[سنت]] [[پیامبر(ص)]] و اطاعت از خود. پس از اینکه نامه امام به دست [[ابن زیاد]] افتاد وی دستور داد سلیمان را به [[شهادت]] رساندند. او نخستین شهید [[قیام امام حسین]](ع) به شمار میآید. | |||
{{نقل قول یک طبقه|عنوان = متن نامه امام حسین(ع) به اشراف بصره |تراز عنوان = وسط|پس زمینه عنوان = خاکستری |عرض=37|خط آخر=تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۷ | اندازه خط= ۱4px | فاصله خطوط = ۱۴۰%|تراز نقل قول = جاستیفای|نقل قول = «اما بعد، خداوند محمد را بر خلقش برگزید و او را به نبوت خویش گرامی داشت و برای رسالتش اختیار کرد. سپس خداوند (روح) او را گرفت، در حالی که او خیرخواه بندگان خدا بود و رسالت او را (به مردم) رسانید؛ و ما اهل و اولاد و جانشینان او هستیم؛ و از همه مردم به جایگاهی که در میان مردم داشت، سزاوارتریم، ولی قوم ما برای رسیدن به آن جایگاه بر ما سبقت گرفتند و ما به آن گردن نهادیم، زیرا ما تفرقه را ناخوش و عافیت و همدلی را دوست داشتیم. ولی در عین حال ما خود میدانیم که ما بر آن حقی که شایسته ماست، از کسانی که آن را در دست گرفتهاند، سزاوارتریم... من فرستاده خود را با این نامه به سوی شما فرستادم. '''من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر، دعوت میکنم، چرا که سنت مرده و بدعت زنده شده است. پس اگر گفتارم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید شما را به راه رشد هدایت میکنم.''' والسلام علیکم و رحمه الله | {{نقل قول یک طبقه|عنوان = متن نامه امام حسین(ع) به اشراف بصره |تراز عنوان = وسط|پس زمینه عنوان = خاکستری |عرض=37|خط آخر=تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۷ | اندازه خط= ۱4px | فاصله خطوط = ۱۴۰%|تراز نقل قول = جاستیفای|نقل قول = «اما بعد، خداوند محمد را بر خلقش برگزید و او را به نبوت خویش گرامی داشت و برای رسالتش اختیار کرد. سپس خداوند (روح) او را گرفت، در حالی که او خیرخواه بندگان خدا بود و رسالت او را (به مردم) رسانید؛ و ما اهل و اولاد و جانشینان او هستیم؛ و از همه مردم به جایگاهی که در میان مردم داشت، سزاوارتریم، ولی قوم ما برای رسیدن به آن جایگاه بر ما سبقت گرفتند و ما به آن گردن نهادیم، زیرا ما تفرقه را ناخوش و عافیت و همدلی را دوست داشتیم. ولی در عین حال ما خود میدانیم که ما بر آن حقی که شایسته ماست، از کسانی که آن را در دست گرفتهاند، سزاوارتریم... من فرستاده خود را با این نامه به سوی شما فرستادم. '''من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر، دعوت میکنم، چرا که سنت مرده و بدعت زنده شده است. پس اگر گفتارم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید شما را به راه رشد هدایت میکنم.''' والسلام علیکم و رحمه الله | ||
}} | }} | ||
==نامه امام به اشراف بصره== | ==نامه امام به اشراف بصره== | ||
امام حسین(ع) هنگامی که در [[مکه]] اقامت داشت، سلیمان را با نامهای به [[بصره]] فرستاد.<ref>ابصار العین، سماوی، ص۹۴</ref> نامه امام خطاب به روسای پنجگانه و اشراف بصره بود که عبارت بودند از: «مالک بن مسمع بکری»، «[[احنف بن قیس]] تمیمی»، «منذر بن جارود عبدی»، «مسعود بن عمرو ازدی»، «قیس بن هیثم» و «عمرو بن عبیدالله بن معمر». نامه امام خطاب به این پنج نفر، تنها یک نسخه بود.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص357</ref> | امام حسین(ع) هنگامی که در [[مکه]] اقامت داشت، سلیمان را با نامهای به [[بصره]] فرستاد.<ref>ابصار العین، سماوی، ص۹۴</ref> نامه امام خطاب به روسای پنجگانه و اشراف بصره بود که عبارت بودند از: «مالک بن مسمع بکری»، «[[احنف بن قیس]] تمیمی»، «منذر بن جارود عبدی»، «مسعود بن عمرو ازدی»، «قیس بن هیثم» و «عمرو بن عبیدالله بن معمر». نامه امام خطاب به این پنج نفر، تنها یک نسخه بود.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص357</ref> |