Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۱
ویرایش
imported>Kheradmand (←پیوند به بیرون: افزودن) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''اِكْسیرُ الْعبادات فی اَسْرارِ الشّهادات''' مشهور به '''اسرارُ الشّهاده''' کتابی است در موضوع [[امام حسین (ع)]] و [[عاشورا]]، نوشته [[فاضل دربندی|فاضل دربندی]] (م ۱۲۸۵ یا ۱۲۸۶ ق). | '''اِكْسیرُ الْعبادات فی اَسْرارِ الشّهادات''' مشهور به '''اسرارُ الشّهاده''' کتابی است در موضوع [[امام حسین (ع)]] و [[عاشورا]]، نوشته [[فاضل دربندی|فاضل دربندی]] (م ۱۲۸۵ یا ۱۲۸۶ ق). | ||
نویسنده، [[واقعه عاشورا|حادثه عاشورا]] را در این کتاب به تفصیل شرح داده است. او آفرینش جهان را برای عزای [[امام حسین (ع)]] دانسته است. بر اساس مبنای وی در زمینه سیرهنگاری، میتوان از کتابهای حاوی اخبار مظنون الکذب نیز نقل کرد. فاضل دربندی در این کتاب شمار لشکریان [[عمر سعد]] را یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر، ساعات روز عاشورا را ۷۲ ساعت، و گرمای هوای آن روز را ۷۰ درجه بالاتر از حالت طبیعی دانسته است. این کتاب به زبان عربی نوشته شده، اما نویسنده قسمتهای پایانی را در دوره [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] به فارسی ترجمه کرده. این ترجمه با عنوان «سعادات ناصری» منتشر شد. در سالهای اخیر این کتاب از سوی انتشارات طوبای محبت به فارسی منتشر شده است. برخی از علما از جمله [[محدث نوری|محدث نوری]]، [[آقا بزرگ تهرانی|شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، [[محسن امین|سید محسن امین]] و [[مرتضی مطهری]] این کتاب را دارای ایرادات فراوان میدانند. | نویسنده، [[واقعه عاشورا|حادثه عاشورا]] را در این کتاب به تفصیل شرح داده است. او آفرینش جهان را برای عزای [[امام حسین (ع)]] دانسته است. بر اساس مبنای وی در زمینه سیرهنگاری، میتوان از کتابهای حاوی اخبار مظنون الکذب نیز نقل کرد. فاضل دربندی در این کتاب شمار لشکریان [[عمر سعد]] را یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر، ساعات روز عاشورا را ۷۲ ساعت، و گرمای هوای آن روز را ۷۰ درجه بالاتر از حالت طبیعی دانسته است. این کتاب به زبان عربی نوشته شده، اما نویسنده قسمتهای پایانی را در دوره [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] به فارسی ترجمه کرده. این ترجمه با عنوان «سعادات ناصری» منتشر شد. در سالهای اخیر این کتاب از سوی انتشارات طوبای محبت به فارسی منتشر شده است. برخی از علما از جمله [[محدث نوری|محدث نوری]]، [[آقا بزرگ تهرانی|شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، [[محسن امین|سید محسن امین]] و [[مرتضی مطهری]] این کتاب را دارای ایرادات فراوان میدانند. | ||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
{{اصلی|آقا دربندی}} | {{اصلی|آقا دربندی}} | ||
آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان علی بن زاهد شروانی، معروف به آقا دربندی و نیز فاضل دربندی | آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان علی بن زاهد شروانی، معروف به آقا دربندی و نیز فاضل دربندی (متوفای۱۲۸۶ق)، واعظ [[شیعی]] [[امامی]] است. وی در [[حوزه علمیه نجف]]، [[فقه]] را نزد شیخ علی فرزند شیخ [[جعفر کاشف الغطاء]] و [[اصول فقه]] را در [[کربلا]] نزد [[شریف العلمای مازندرانی]] خواند. سپس در [[تهران]] اقامت گزید. اسرارالشهادات یکی از آثار اوست. درباره او میگویند: در اخلاص و دوستی به [[اهل بیت(ع)]] و به ویژه محبت به [[امام حسین(ع)]] شهرت بسیاری داشت، چنانکه در ایام عاشورای حسینی بر بالای [[منبر]]، [[عمامه]] بر زمین میزد و گریبان میدرید و از شدت اندوه از هوش میرفت. او در روز دهم محرم، لباس خود را میکند و لُنگی بر خود میبست و خاک بر سر میریخت و گِل بر بدن میمالید و با این هیأت بر منبر میرفت. وی را از موسسین [[قمه زنی|قمهزنی]] شمردهاند. مهدی بامداد در این باره نگاشته است: «او است كه [[تیغ زدن]] را بر سر جائز دانست و خود نیز عمل میكرده است و از این تاریخ است كه برخی مردم به تبعیت وی در ایام [[روز عاشورا|عاشورا]] به این عمل دست زدهاند».<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، ۱۳۸۶ش.</ref> | ||
==مقدمه کتاب== | ==مقدمه کتاب== | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
:::«خدای عزیز و جلیل این خیمه بلند و سقف محفوظ، یعنی آسمانهای فراداشته شده و زمینهای گسترده را برای سرور جوانان جنّت، سرای اندوه و خانه غصّه، آفریده است. به عبارت دیگر پیش از آنکه ایشان متولّد گردد و حتّی پس از تولّدش تا روز قیامت، این جهان را سرای عزاداری حسین قرار داده است. و از مخلوقات خدای مهربان هر چه را که ببینی همگی شایسته و اسباب و اموری هستند که متعلّق به برپا کردنِ عزاداری در این دنیای حسینی میباشند که در زمین و زمان برقرار و گسترده شدهاند. ای شیفتگان و دوستدارانِ امام حسین! به جانم سوگند این مطلب شایسته و دقیقی را که گفتم از عقایدی بود که در دلم جای گرفته بود، ولی جرأت و جسارتم از آشکار کردن آن و گفتنش ناتوان بود».<ref>فاضل دربندی، اسرار الشهاده، ص ۵. به نقل از محمد صحتی سردرودی، [http://www.iqna.ir/fa/News/1314029 خبرگزاری ایکنا].</ref> | :::«خدای عزیز و جلیل این خیمه بلند و سقف محفوظ، یعنی آسمانهای فراداشته شده و زمینهای گسترده را برای سرور جوانان جنّت، سرای اندوه و خانه غصّه، آفریده است. به عبارت دیگر پیش از آنکه ایشان متولّد گردد و حتّی پس از تولّدش تا روز قیامت، این جهان را سرای عزاداری حسین قرار داده است. و از مخلوقات خدای مهربان هر چه را که ببینی همگی شایسته و اسباب و اموری هستند که متعلّق به برپا کردنِ عزاداری در این دنیای حسینی میباشند که در زمین و زمان برقرار و گسترده شدهاند. ای شیفتگان و دوستدارانِ امام حسین! به جانم سوگند این مطلب شایسته و دقیقی را که گفتم از عقایدی بود که در دلم جای گرفته بود، ولی جرأت و جسارتم از آشکار کردن آن و گفتنش ناتوان بود».<ref>فاضل دربندی، اسرار الشهاده، ص ۵. به نقل از محمد صحتی سردرودی، [http://www.iqna.ir/fa/News/1314029 خبرگزاری ایکنا].</ref> | ||
از این عبارتها به روشنی پیداست که به باور نویسنده، خداوند [[هفت آسمان]] و زمین و همه آفریدگان دیگر را تنها برای تعزیه و اقامه عزای حسینی آفریده است و با همین باور است که سرای هستی و دار دنیا «دارالأحزان و بیت الأشجان و دارالتعزیه و دارالحسینیه» وصف میشود. سراسر کتاب اسرار الشهاده بر این پایه پرداخته شده است که این غم و غصه، و این تعزیه و عزا و ماتم، فراتر از هر رسم و آیینی، و بیشتر از هر کار و باری بوده باشد.<ref> | از این عبارتها به روشنی پیداست که به باور نویسنده، خداوند [[هفت آسمان]] و زمین و همه آفریدگان دیگر را تنها برای تعزیه و اقامه عزای حسینی آفریده است و با همین باور است که سرای هستی و دار دنیا «دارالأحزان و بیت الأشجان و دارالتعزیه و دارالحسینیه» وصف میشود. سراسر کتاب اسرار الشهاده بر این پایه پرداخته شده است که این غم و غصه، و این تعزیه و عزا و ماتم، فراتر از هر رسم و آیینی، و بیشتر از هر کار و باری بوده باشد.<ref>آلاندوزلی، «کتابشناسی توصیفی-انتقادی پیرامون تحریفهای عاشورا»، ۱۳۸۱ش.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
نویسنده در این کتاب، [[واقعه عاشورا|حادثه عاشورا]] را به تفصیل شرح داده است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و ۱۲ مقدمه و یک خاتمه (که خاتمه نیز سه مجلس دارد) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، ۱۸ ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه ۱۵ ذیقعده سال ۱۲۷۲ق بوده است.<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، | نویسنده در این کتاب، [[واقعه عاشورا|حادثه عاشورا]] را به تفصیل شرح داده است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و ۱۲ مقدمه و یک خاتمه (که خاتمه نیز سه مجلس دارد) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، ۱۸ ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه ۱۵ ذیقعده سال ۱۲۷۲ق بوده است.<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، ۱۳۸۶ش.</ref> وی با جمع اخبار قوی و ضعیف، قصد حل اختلاف و تحلیل آنها را داشت. بر اساس مبنای وی از کتابهای حاوی اخبار مظنون الکذب نیز میتوان نقل کرد. مبنای او این بود که نشانههای کذب هر چند به درجه ظنّ برسد، مانع نقل نیست و نقل چنین اخباری در بیان [[سیره]] و [[تاریخ]]، بیاشکال است.<ref>ری شهری، فرهنگنامه مرثیهسرایی و عزاداری سید الشهداء(ع)، بنقل از [http://ketaab.iec-md.org/IMAM_HOSSEIN/farhangnaameh_marsieh_aza_reyshahri_04.html سایت مرکز تعلیمات واشنگتن].</ref> | ||
===ویژگیها=== | ===ویژگیها=== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
*'''استدلالسازی برای وقایع''': نویسنده در این اثر برخی از مسائل اختلافی را آورده و برای صحت آنها استدلال کرده است. | *'''استدلالسازی برای وقایع''': نویسنده در این اثر برخی از مسائل اختلافی را آورده و برای صحت آنها استدلال کرده است. | ||
*'''مفصل بودن''': این کتاب تا عصر خود، مفصلترین کتاب در تاریخ عاشوراست و تا آن تاریخ، نگاشتهای به این تفصیل فراهم نشده بود.<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، | *'''مفصل بودن''': این کتاب تا عصر خود، مفصلترین کتاب در تاریخ عاشوراست و تا آن تاریخ، نگاشتهای به این تفصیل فراهم نشده بود.<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، ۱۳۸۶ش.</ref> | ||
==برخی از ادعاها== | ==برخی از ادعاها== | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
*امتناع حضرت عباس از اینکه امام حسین (ع) او را به خیمهگاه ببرد؛ چرا که به [[سکینه]] دختر [[امام حسین (ع)|امام (ع)]] وعده آوردن آب داده اما نتوانسته به آن عمل کند. | *امتناع حضرت عباس از اینکه امام حسین (ع) او را به خیمهگاه ببرد؛ چرا که به [[سکینه]] دختر [[امام حسین (ع)|امام (ع)]] وعده آوردن آب داده اما نتوانسته به آن عمل کند. | ||
*افسانه ساربان امام (ع) | *افسانه ساربان امام (ع) | ||
*افسانه قیام دختری به نام «[[درة الصدف|دُرَّة الصدف]]» در حلب به انگیزه خونخواهی امام حسین (ع) و بازپسگیری سرهای شهدا و آزاد کردن اسرا از چنگال مأموران یزید هنگام بردن اسرا و سرها به شام.<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، | *افسانه قیام دختری به نام «[[درة الصدف|دُرَّة الصدف]]» در حلب به انگیزه خونخواهی امام حسین (ع) و بازپسگیری سرهای شهدا و آزاد کردن اسرا از چنگال مأموران یزید هنگام بردن اسرا و سرها به شام.<ref>رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، ۱۳۸۶ش.</ref> | ||
* ادعای اینکه «در روز عاشورا خداوند خورشید را در وسط آسمان نگه داشته و آن روز ۷۲ ساعت بود.» او برای اثبات درستی این ادعا، دلایل متعددی ذکر کرده است. | * ادعای اینکه «در روز عاشورا خداوند خورشید را در وسط آسمان نگه داشته و آن روز ۷۲ ساعت بود.» او برای اثبات درستی این ادعا، دلایل متعددی ذکر کرده است. | ||
*دمای هوا در روز عاشورا ۷۰ درجه بیشتر بود. | *دمای هوا در روز عاشورا ۷۰ درجه بیشتر بود. | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
«به خاطر دارم در ایام مجاورت [[کربلای معلی|کربلای معلی]] و استفاده از علامه عصر خود [[عبدالحسین تهرانی|شیخ عبدالحسین تهرانی]] که در تبحر و فضل و اتقان، عدیل نداشت، سید عرب روضه خوانی از [[حله]] آمد ـ و پدرش از معاریف این طایفه بود ـ و اجزای کهنهای از میراث پدر داشت، خدمت شیخ استاد آورد و غرضش استعلام اعتبار و عدم اعتبار آن بود. و آن اجزاء را اول و آخر نبود و در حاشیه آن نوشته بود که این از مؤلفات فلان است و یکی از علمای [[جبل عامل]] از تلامذه محقق [[صاحب معالم]] را اسم برده بود. چون در کتابهای تراجم حالش مذکور بود، مراجعه نمود. اصلاً در مؤلفاتش اسمی از مقتل نبرده بودند. و چون در خود اجزاء مطالعه کردند، معلوم شد که از کثرت اشتمال آن بر اکاذیب واضحه و اخبار واهیه، احتمال نمیرود که از مؤلفات عالمی باشد.» | «به خاطر دارم در ایام مجاورت [[کربلای معلی|کربلای معلی]] و استفاده از علامه عصر خود [[عبدالحسین تهرانی|شیخ عبدالحسین تهرانی]] که در تبحر و فضل و اتقان، عدیل نداشت، سید عرب روضه خوانی از [[حله]] آمد ـ و پدرش از معاریف این طایفه بود ـ و اجزای کهنهای از میراث پدر داشت، خدمت شیخ استاد آورد و غرضش استعلام اعتبار و عدم اعتبار آن بود. و آن اجزاء را اول و آخر نبود و در حاشیه آن نوشته بود که این از مؤلفات فلان است و یکی از علمای [[جبل عامل]] از تلامذه محقق [[صاحب معالم]] را اسم برده بود. چون در کتابهای تراجم حالش مذکور بود، مراجعه نمود. اصلاً در مؤلفاتش اسمی از مقتل نبرده بودند. و چون در خود اجزاء مطالعه کردند، معلوم شد که از کثرت اشتمال آن بر اکاذیب واضحه و اخبار واهیه، احتمال نمیرود که از مؤلفات عالمی باشد.» | ||
«پس آن سید را که آن اجزای کهنه را در دست داشت، از نشر آن و نقل از آن، نهی فرمود ولکن بعد از چند روزی به مناسبتی فاضل دربندی آقاخوند ملاآقا مطلع شد و آن را از آن سید گرفت و چون مشغول تألیف کتاب اسرارالشهاده بود، روایات آن اجزا را به صورت پراکنده در جای جای کتابش درج کرد و بر عدد اخبار واهیه و مجعوله بیشمار آن افزود و برای مخالفین شیعه، ابواب طعن و سخریه و استهزا باز نمود، و همتش او را به آنجا کشانید که عدد لشکر کوفیان را به ششصد هزار سواره و دو کرور پیاده رسانید! و برای جماعت روضهخوانان میدانی وسیع مهیا نمود که هر چه کمیت نظر را در آن بتازند، به آخر نرسانند و در بالای منابر با نهایت قوت قلب، مستند ذکر کنند که فاضل دربندی چنین فرموده... این کتاب در نزد علمای فن و نقادان احادیث و اخبار مربوط به سیره امامان معصوم (ع) بی وقع و بی اعتبار است و اعتماد بر آن کاشف از خرابی کار ناقل و قلت بصیرت او در امور است».<ref>حاجی نوری، لولو و مرجان، | «پس آن سید را که آن اجزای کهنه را در دست داشت، از نشر آن و نقل از آن، نهی فرمود ولکن بعد از چند روزی به مناسبتی فاضل دربندی آقاخوند ملاآقا مطلع شد و آن را از آن سید گرفت و چون مشغول تألیف کتاب اسرارالشهاده بود، روایات آن اجزا را به صورت پراکنده در جای جای کتابش درج کرد و بر عدد اخبار واهیه و مجعوله بیشمار آن افزود و برای مخالفین شیعه، ابواب طعن و سخریه و استهزا باز نمود، و همتش او را به آنجا کشانید که عدد لشکر کوفیان را به ششصد هزار سواره و دو کرور پیاده رسانید! و برای جماعت روضهخوانان میدانی وسیع مهیا نمود که هر چه کمیت نظر را در آن بتازند، به آخر نرسانند و در بالای منابر با نهایت قوت قلب، مستند ذکر کنند که فاضل دربندی چنین فرموده... این کتاب در نزد علمای فن و نقادان احادیث و اخبار مربوط به سیره امامان معصوم (ع) بی وقع و بی اعتبار است و اعتماد بر آن کاشف از خرابی کار ناقل و قلت بصیرت او در امور است».<ref>حاجی نوری، لولو و مرجان، ۱۳۸۱ش.</ref> | ||
[[آقا بزرگ تهرانی]] در ذیل این کتاب مینویسد: «از شدت خلوص و صفای نفسی که داشت، در این کتاب اموری را نقل کرده که در کتابهای معتبر یافت نمیشود و او آنها را فقط از مجموعههای مجهول گرفته است. با اتکا به قاعده [[تسامح در ادله سنن]] این کار را کرده است، غافل از اینکه به مجرد یافتن در ورق پارهای یا به خط مجهولی، رسیدن روایت صدق نمیکند».<ref>آقابزرگ تهرانی, | [[آقا بزرگ تهرانی]] در ذیل این کتاب مینویسد: «از شدت خلوص و صفای نفسی که داشت، در این کتاب اموری را نقل کرده که در کتابهای معتبر یافت نمیشود و او آنها را فقط از مجموعههای مجهول گرفته است. با اتکا به قاعده [[تسامح در ادله سنن]] این کار را کرده است، غافل از اینکه به مجرد یافتن در ورق پارهای یا به خط مجهولی، رسیدن روایت صدق نمیکند».<ref>آقابزرگ تهرانی, الذریعه، بنقل از آلاندوزلی، «کتابشناسی توصیفی-انتقادی پیرامون تحریفهای عاشورا»، ۱۳۸۱ش.</ref> | ||
[[مرتضی مطهری]] میگوید: «در شصت ـ هفتاد سال پیش، مرحوم ملا آقای دربندی پیدا شد. تمام حرفهای [[روضه الشهدا]] را به اضافه چیزهای دیگری پیدا کرد و همه را یکجا جمع کرد و کتابی نوشت به نام اسرار الشهاده، واقعاً مطالب این کتاب انسان را وادار میکند که به اسلام بگرید.»<ref>مطهری، حماسه حسینی، بنقل از محمد صحتی سرورودی، [http://www.iqna.ir/fa/News/1314029 خبرگزاری ایکنا].</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |