جنة الخلد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (افزایش) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا بهشت جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] که در [[سوره فرقان]] آمده است.<ref>اسحاق‌نیا تربتی، «جنة الخلد»، ج۱۰، ص۶۴.</ref> کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.<ref>حسینی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷.</ref> | '''جَنَّةَُ الخُلد''' یا بهشت جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] که در [[سوره فرقان]] آمده است.<ref>اسحاق‌نیا تربتی، «جنة الخلد»، ج۱۰، ص۶۴.</ref> کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.<ref>حسینی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷.</ref> [[حسن مصطفوی]] واژه شناس مشهور قرآن اصل در این واژه را دوام وبقاء دانسته با این توضیح که دوام و بقاء در هر چیزی به تناسب همان چیز است؛ دوام در دنیا که جایگاه فنا و نیستی است به معنای طول عمر و درنگ طولانی است و در آخرت به معنای ابدیت است. <ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ ش، ج۳، ص۹۸. | ||
</ref> | </ref> | ||
خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فرقان، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و [[تقوا|اهل تقوا]] وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.</ref> | خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فرقان، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و [[تقوا|اهل تقوا]] وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.</ref> | ||