پرش به محتوا

عبدالحسین تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۳۰ دسامبر ۲۰۱۹
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷: خط ۵۷:


==مقابله با بابیت و بهاییت==
==مقابله با بابیت و بهاییت==
برخی گزارش‎های تاریخی که به فرقه [[بابیت]] و [[بهاییت]] و تحولات آن دو پرداخته نام شیخ‎العراقین به چشم می‎خورد. یکی از اقدامات او در این  زمینه ممانعت از ملاقات [[سید علی محمد شیرازی]]، مؤسس فرقه [[بابیه]]، و مریدانش با محمدشاه قاجار، پدر [[ناصرالدین شاه قاجار]]، بود. بر اساس برخی منابع این دیدار می‎توانست، فرصت مناسبی برای تقویت جایگاه باب و تبلیغ مسلک خود در [[ایران]] باشد. کنت دوگوبینو، وزیر مختار [[فرانسه]]، ضمن اشاره به این اقدام شیخ، گفته است: «حاجی شیخ‎عبدالحسین در دیدار با شاه، وزیر و بزرگان مملکت گفته بود: آیا در نظر دارید که به جای مذهب کنونی، مذهب جدیدی که هنوز نمی‎شناسید برقرار نمایید؟...».<ref>فریدون آدمیت، اندیشه ترقی و حکومت قانون عصر سپهسالار، ص۱۰۳.</ref>
برخی گزارش‎های تاریخی که به فرقه [[بابیت]] و [[بهاییت]] و تحولات آن دو پرداخته نام شیخ‎العراقین به چشم می‎خورد. یکی از اقدامات او در این  زمینه ممانعت از ملاقات [[سید علی‌محمد شیرازی]]، مؤسس فرقه [[بابیه]]، و مریدانش با محمدشاه قاجار، پدر [[ناصرالدین شاه قاجار]]، بود. بر اساس برخی منابع این دیدار می‎توانست، فرصت مناسبی برای تقویت جایگاه باب و تبلیغ مسلک خود در [[ایران]] باشد. کنت دوگوبینو، وزیر مختار [[فرانسه]]، ضمن اشاره به این اقدام شیخ، گفته است: «حاجی شیخ عبدالحسین در دیدار با شاه، وزیر و بزرگان مملکت گفته بود: آیا در نظر دارید که به جای مذهب کنونی، مذهب جدیدی که هنوز نمی‎شناسید برقرار نمایید؟...».<ref>فریدون آدمیت، اندیشه ترقی و حکومت قانون عصر سپهسالار، ص۱۰۳.</ref>


عبدالحسین تهرانی که در دوره تبعید [[میرزا حسینعلی نوری]]، بنیانگذار [[بهائیت]] و معروف به بهاءاللّه، در [[عراق]] در آن سامان سکونت داشت با اقدامات پیروان او نظیر سرقت اموال زائران، آشوب، قتل و غیره که غالباً با دستور بهاء صورت می‎گرفت،<ref>شوقی افندی، قرن بدیع، ج۲، ص۱۰۶ و ۱۰۷؛ اشراق خاوری، مائده‌ آسمانی، ج ۷، ص ۱۳۰.</ref> برخورد می‎کرد.<ref>خان ملک ساسانی، سیاستگران دوره‌ قاجار، ص ۳۴۴- ۳۴۵.</ref>
عبدالحسین تهرانی که در دوره تبعید [[میرزا حسینعلی نوری]]، بنیانگذار [[بهائیت]] و معروف به بهاءاللّه، در [[عراق]] در آن سامان سکونت داشت با اقدامات پیروان او نظیر سرقت اموال زائران، آشوب، قتل و غیره که غالباً با دستور بهاء صورت می‎گرفت،<ref>شوقی افندی، قرن بدیع، ج۲، ص۱۰۶ و ۱۰۷؛ اشراق خاوری، مائده‌ آسمانی، ج ۷، ص ۱۳۰.</ref> برخورد می‎کرد.<ref>خان ملک ساسانی، سیاستگران دوره‌ قاجار، ص ۳۴۴- ۳۴۵.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰

ویرایش