عراق: تفاوت میان نسخه‌ها

کردهای شیعی معروف به کردهای فیلی در استان‌های دیاله، واسط، میسان، [[بصره]] و به‌ویژه در منطقه خانقین و محلۀ عقدالاکراد در [[بغداد]] زندگی می‌کنند. این کردها، شاخه‌هایی از عشایر کرد ایلام و کرمانشاه هستند و ارتباطی با کردهای شمال عراق ندارند و به لحاظ سیاسی خود را مستقل می‌دانند. در گذشته رفت و آمدشان به ایران زیاد بوده است، به همین دلیل به زبان فارسی، عربی و ترکی آشنا هستند. تعدادی از آنان در [[اربیل]] و [[کرکوک]] نیز زندگی می‌کنند. به گفته [[رسول جعفریان]] [[کردهای فیلی عراق]] نزدیک به یک میلیون نفر هستند، منابع دیگر جمعیت آنها را تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر برآورد کرده‌اند. کردهای فیلی دز زمان حاکمیت [[حزب بعث عراق]] به صورت گروهی از عراق اخراج و تابعیت عراقی شان لغو گردید. تعدادی نیز وادار شدند خود را عرب معرفی کرده و حتی تشیع خود را پنهان می‌کردند. این طایفه با عنوان [[اتحاد اسلامی کردهای فیلی عراق]] در صحنه سیاسی عراق پس از صدام فعالیت دارند.<ref>جعفریان، تشیع در عراق، ۱۳۸۶ش، ص۲۷؛ جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۳۹۰؛ بطاطو، العراق، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۵۷-۵۹.</ref>