تخریب حرم امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

در زمان خلافت [[متوکل عباسی|متوکل]] (حکومت: ۲۳۲ ۲۴۷) مرقد امام حسین(ع) از جانب وی مورد تجاوز قرار گرفت. [[ابوالفرج اصفهانی]] در علت تخریب توسط متوکل بیان می‌دارد که وی کنیز آوازه خوانی را که همیشه برای مجالس عیش و نوشش دعوت می‌کرد، به قصر خود طلبید، اما ماموران وی اطلاع داند کنیز به زیارت قبر امام حسین(ع) رفته و این امر باعث ناراحتی متوکل شده و اقدام به تخریب بقعه امام حسین(ع) کرد.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، دار المعرفة، ص۴۷۸.</ref> اما شیخ طوسی علت تخریب را اجتماع طرفداران اهل بیت و بیم متوکل از این اجتماع می‌دارند.<ref>شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۲۸.</ref> وی شخصی به نام [[دیزج یهودی]] را برای این کار اعزام کرد، در تخریب بقعه مسلمانان همراه وی احتیاط کردند بدین جهت دیزج یهودیان منطقه را استخدام کرده و بقعه را تخریب نمود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، دار المعرفة، ص۴۷۹.</ref> پس از ویران کردن قبر زمین آن را شخم زده و آب بر آن جاری کردند. بنابر برخی گزارش‌ها، آب در اطراف مرقد به گردش درآمد و قبر را فرا نگرفت.<ref>شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۳۸.</ref> حتی متوکل گروهی از مأموران خود را گرداگرد مرقد و راه‌های منتهی به آن گماشت و زائران را از زیارت قبر بازداشت و آنان را مورد پیگرد قرار داد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۳۲۱.</ref> بنا بر بعضی اقوال وی دو مرتبه اقدام به تخریب بقعه کرد، یکبار در سال ۲۳۳ق و یکبار در سال ۲۳۶ق و در این فاصله بقعه تعمیر شده بود، که ویرانی دوم مهمتر بوده‌است<ref>مدرس، شهرحسین علیه‌السلام، ۱۳۸۰ش، ص۲۰۶، ۲۰۷.</ref>

[[منتصر عباسی]] فرزند متوکل بر خلاف پدرش مردم را به زیارت امام حسین(ع) تشویق می‌کرد،<ref>امین، سیره معصومان، ۱۳۷۶ش، ج۵، ص۲۲۳.</ref> وی پس از کشتن پدرش اقدام به بازسازی مرقد امام حسین(ع) کرده<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۹، ص۸۲.</ref> و [[مناره]]‌ای برای راهنمایی زائران از راه دور ساخت. علاوه بر مناره این بنا دارای قبه، بارگاه، مسجد و [[صحن]] بوده است.<ref>مدرس، شهرحسین علیه‌السلام، ۱۳۸۰ش، ص۲۱۷.</ref> این بنا در [[ذی الحجه]] سال ۲۷۳ قمری بر اثر حوادث طبیعی فرو ریخت.<ref> تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج۶، ص۱۱۱.</ref>