افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''افغانستان'''، کشوری آسیایی با اکثریت مسلمان است. [[چین]]، [[تاجیکستان]]، [[ازبکستان]]، [[ترکمنستان]]، [[ایران]] و [[پاکستان]] در همسایگی این کشور قرار دارد. [[کابل]] پایتخت افغانستان و [[قندهار]]، [[هرات]]، [[مزار شریف]] و جلال‌آباد بزرگترین شهرهای این کشور است. [[بلخ]] و هرات در شمال و غرب افغانستان، دو شهر مشهور [[خراسان بزرگ|خراسان قدیم]] بوده‌اند. در بخش‌های مختلف افغانستان امروزی، تا نیمه قرن ۱۴ خورشیدی (بیستم میلادی) امیران [[کوشانی]]، [[سامانیان]]، [[غزنویان]]، [[غوریان]]، [[سلجوقیان]]، [[مغولان]]، [[صفویان]]، [[گورکانیان هند]] و [[ابدالیان (درانی)]] حکومت می‌کردند.

 

دین رسمی افغانستان [[اسلام]] است. مذهب حنفی ([[اهل‌سنت]]) در اکثریت و شیعیان [[امامیه]] و [[اسماعیلیه]] در اقلیت هستند. درصد شیعیان در این کشور، بین ۲۵٪ تا ۳۰٪ برآورد شده است. در قانون اساسی مصوب سال ۱۳۸۲ش، برای اولین بار، مذهب [[شیعه]] در افغانستان به رسمیت شناخته شد. [[هزاره]] بزرگترین قوم شیعه و [[سادات افغانستان|سادات]]، [[هرات|هراتی‌ها]]، [[قزلباش‌ها]] و گروه‌هایی از بلوچ‌ها، تاجیک‌ها و پشتون‌ها دیگر اقوام شیعه هستند. رواج تشیع در سرزمین افغانستان از زمان صدر اسلام بوده و گسترش آن در دوره [[بنی‌عباس]] و با مهاجرت [[علویان]] به [[خراسان]]، و سپس همزمان با [[ایلخانان]] و [[صفویه]] اتفاق افتاده است. از زمان حکومت [[عبدالرحمن‌خان]] (۱۲۷۹-۱۲۵۸ش) که شیعیان بخصوص هزاره‌ها به سختی سرکوب و کشتار شده، و خودمختاری آنان سلب شد، تا سقوط [[طالبان]] در [[سال ۱۳۸۰ هجری شمسی|۱۳۸۰ش]] و برپایی نظام جدید، شیعیان مورد تهدید و سرکوب بوده‌اند. تا پیش از روی‌کار آمدن دوباره طالبان در اخرین روزهای مرداد ۱۴۰۰ش اوضاع شیعیان به بهبودی نسبی رسیده بود، گرچه عده‌ای سیاست حکومت قبلی را نیز خالی از تبعیض نسبت به شیعیان نمی‌دانستند و حملات تروریستی متعددی علیه شیعیان بخصوص هزاره‌ها صورت گرفت. در آن دوره شیعیان در افغانستان چندین حزب، گروه اجتماعی، نهاد و مرکز دینی، حوزوی و دانشگاهی، رسانه، نمایندگان پارلمانی و اندکی مقام ارشد حکومتی داشتند.