شهاب‌الدین سهروردی: تفاوت میان نسخه‌ها

سهروردی در مکتب دار سهرورد، تحصیلاتش را آغاز کرد و [[قرآن]] و ادبیات عربی و فارسی را فراگرفت. او در سیزده سالگی از سهرورد خارج و به شهر مراغه رفت و خدمت مجدالدین عبدالرزاق جیلی در مدرسه معروف مجاهدیه، مشغول به یادگیری [[حکمت]] و [[اصول فقه]] شد و در همان ایام، با معارف  [[زرتشتیان]] و [[مسیحیت|مسیحیان]] نیز آشنایی پیدا کرد.<ref>مجتهدی، سهروردی و افکاراو، ۱۳۹۴ش، ص۴۴-۴۳</ref>

سهروردی قبل از سی سالگی بین سال های ۵۷۷ - ۵۷۸ق [[اصفهان]] را ترک کرد و با عده‌ای از صوفیان سفر خود را شروع کرد و وارد قلمرو پادشاهان سلجوقی در آسیای صغیر شد و به دیاربکر رسید. وی با ورود به این شهر، مورد استقبال حکومت سلجوقی قرار گرفت. <ref>مجتهدی، سهروردی و افکاراو، ۱۳۹۴ش، ص۵۶-۵۴</ref> او در مدتی که در دیاربَکر بود، [[ریاضت]] پیشه می‌کرد و عقیده داشت ریاضت، راهی برای دستیابی حکمت‌عملی بلکه راهی برای فهم بهتر حکمت نظری است. سهرورودی در دیاربکر، به گفت‌وگو با عالمان می‌پرداخت اما به سبب تنگ‌نظری گروهی از عالمان، مورد بی‌مهری قرار گرفت.<ref>مجتهدی، سهروردی و افکاراو، ۱۳۹۴ش، ص۶۰-۵۴</ref>