سلسبیل: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرآن]] از سه چشمه بهشتی به نام‌های سلسبیل، [[تسنیم]] و [[کافور]] در کنار دیگر نعمت‌های بهشتی نام برده شده است. بر اساس [[حدیث|روایات]] چشمه سلسبیل و کافور از زیر درختی در [[بهشت]] -که تنه آن در منزل پیامبر(ص) و شاخه‌های آن در همه منازل بهشت گسترده شده است- بیرون می‌آید.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۷۸۸.‏</ref> در گزارش‌های روایی دیگر آمده است محل جاری شدن سلسبیل از زیر [[عرش]] است و از آنجا روانه [[بهشت عدن]] (بالاترین مقام در بهشت) می‌شود و در ادامه وارد مناطق دیگر بهشت‌ می‌شود.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۱۰، ص۲۵۰.‏‏</ref>

بر اساس روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[خدا|خداوند]] [[حوض کوثر]] را به پیامبر و چشمه سلسبیل را به [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]] داد.<ref>كاشانی، منهج الصادقین‏‏، ۱۳۳۶ش‏، ج۵، ص۲۴۷.</ref>

در منابع [[تفسیر قرآن|تفسیری]] اطعام فقرا، ترس از خدا و [[قیامت]]، اطاعت و صبر در راه او، وفای به [[نذر]]<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن‏، ۱۳۸۳ش، ج۱۶، ص۲۶۹.</ref> و خواندن [[سوره انعام]]<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۲۲۴.</ref> و [[سوره فتح|فتح]] موجب برخورداری از چشمه سلسبیل و نوشیدن آن می‌شود.<ref>بروجردی، تفسیر جامع‏، ۱۳۶۶ش‏، ج۶، ص۳۵۷؛مكارم شیرازی، تفسیر نمونه‏، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۶۷.

{{پانویس2}}

* ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن‏، مصحح: محمدمهدی‏ ناصح / محمدجعفر یاحقی، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی ‏آستان قدس رضوی، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.

* بروجردی، محمدابراهیم‏، تفسیر جامع‏، تهران‏، كتابخانه صدر، چاپ ششم، ۱۳۶۶ش.

* جرجانی، حسین بن حسن‏، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، تصحیح و تعلیق: جلال‏‌الدین محدث، با مقدمه‏ عزیزالله عطاردی قوچانی، تهران‏، دانشگاه تهران‏، چاپ اول، ۱۳۷۸ق.‏

* سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بكر، الاتقان فی علوم القرآن‏، مترجم: مهدی حائری قزوینی‏، تصحیح: محمد ابوالفضل‏ ابراهیم، تهران، امیركبیر‏، چاپ سوم، ۱۳۸۰ش.

* كاشانی، فتح‏ الله بن شكرالله، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین‏‏، تهران، كتابفروشی اسلامیه‏‏، چاپ اول، ۱۳۳۶ش.

* مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم‏ قم، بوستان كتاب، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش.

* مكارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‏، تهران، دارالكتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.

* هاشمی رفسنجانی، اكبر، فرهنگ قرآن‏، قم، بوستان كتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۳ش.