کاربر ناشناس
سید حسین طباطبایی قمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مرجعیت: اصلاح عبارت
imported>Alipour جز (←زندگی‌نامه و تحصیلات: اصلاح عبارت) |
imported>Alipour جز (←مرجعیت: اصلاح عبارت) |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
==مرجعیت== | ==مرجعیت== | ||
حاج آقا حسین قمی با ورود به مشهد، با برپایی [[نماز جماعت]]، ارتباط خود را با مردم برقرار کرد و با پاسخگویی به سؤالات مردم و رسیدگی به وضعیت محرومان و مستضعفان پرداخت و زعامت و سرپرستی [[حوزه علمیه]] را به عهده گرفت و علاوه بر رسیدگی به امور محصلان علوم دینی، دانش [[فقه]] و [[اصول]] را برای طالبان علم، در منزل خود تدریس می کرد. قمی از دادن رساله و قبول مسوولیت مرجعیت امتناع می کرد، ولی با اصرار و مراجعه فراوان جمع زیادی از متدینین، [[رساله عملیه|رساله]] احکام فارسی او در سال ۱۳۵۱ قمری به چاپ رسید و مرجعیت وی از آن تاریخ آغاز | حاج آقا حسین قمی با ورود به مشهد، با برپایی [[نماز جماعت]]، ارتباط خود را با مردم برقرار کرد و با پاسخگویی به سؤالات مردم و رسیدگی به وضعیت محرومان و مستضعفان پرداخت و زعامت و سرپرستی [[حوزه علمیه]] را به عهده گرفت و علاوه بر رسیدگی به امور محصلان علوم دینی، دانش [[فقه]] و [[اصول]] را برای طالبان علم، در منزل خود تدریس می کرد. قمی از دادن رساله و قبول مسوولیت مرجعیت امتناع می کرد، ولی با اصرار و مراجعه فراوان جمع زیادی از متدینین، [[رساله عملیه|رساله]] احکام فارسی او در سال ۱۳۵۱ قمری به چاپ رسید و مرجعیت وی از آن تاریخ آغاز شد.<ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,24386A46294.html پورتال اهلبیت (ع).]</ref> | ||
حاج آقا حسین نسبت به اقدامات ضد مذهبی [[رضاخان]] همیشه موضع سختی می گرفت. سرانجام پس از [[واقعه مسجد گوهرشاد]]، رژیم پهلوی، مدتی او را در [[تهران]] توقیف و در نهایت، در سال ۱۳۵۴ قمری به [[عراق]] تبعید کرد. به همین علت از این سال به بعد [[مرجعیت]] او به [[کربلا]] منتقل شد. با وجود حاج آقا حسین قمی، وضع عمومی حوزه تغییر یافت و جلسات درس و بحث رونق دیگری گرفت. او در کنار اداره حوزه و زعامت دینی مردم و انجام امور مرجعیت، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت و دروس خارج فقه و اصول تدریس می کرد. بعد از درگذشت آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، قمی نیز [[کربلا]] را بعد از یازده سال ترک کرد و به [[نجف اشرف]] منتقل شد و [[مجتهدان]] نجف اشرف امر [[مرجعیت]] را بر عهده او گذاشتند.<ref>گلشن ابرار، جلد دو، ص ۵۹۲.</ref><ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,24386A46294.html پورتال اهل بیت (ع).]</ref> | حاج آقا حسین نسبت به اقدامات ضد مذهبی [[رضاخان]] همیشه موضع سختی می گرفت. سرانجام پس از [[واقعه مسجد گوهرشاد]]، رژیم پهلوی، مدتی او را در [[تهران]] توقیف و در نهایت، در سال ۱۳۵۴ قمری به [[عراق]] تبعید کرد. به همین علت از این سال به بعد [[مرجعیت]] او به [[کربلا]] منتقل شد. با وجود حاج آقا حسین قمی، وضع عمومی حوزه تغییر یافت و جلسات درس و بحث رونق دیگری گرفت. او در کنار اداره حوزه و زعامت دینی مردم و انجام امور مرجعیت، به تدریس و تربیت شاگردان پرداخت و دروس خارج فقه و اصول تدریس می کرد. بعد از درگذشت آیت الله [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، قمی نیز [[کربلا]] را بعد از یازده سال ترک کرد و به [[نجف اشرف]] منتقل شد و [[مجتهدان]] نجف اشرف امر [[مرجعیت]] را بر عهده او گذاشتند.<ref>گلشن ابرار، جلد دو، ص ۵۹۲.</ref><ref>[http://www.ahl-ul-bayt.org/fa.php/page,24386A46294.html پورتال اهل بیت (ع).]</ref> | ||