امانتداری: تفاوت میان نسخهها
اصلاح لینک
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (←ودیعه) |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) (اصلاح لینک) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''امانتداری''' سپردن چیزی به عنوان امانت به شخص مورد اعتماد و امین. یکی از صفات [[انبیا]] و از جمله بهترین رفتارهای پسندیده اخلاقی و ارزشمند انسانی است. امانتداری مانند خرید و فروش به عنوان یکی از عقود شرعی و دارای احکام شرعی است. | '''امانتداری''' سپردن چیزی به عنوان امانت به شخص مورد اعتماد و امین. یکی از صفات [[پیامبران|انبیا]] و از جمله بهترین رفتارهای پسندیده اخلاقی و ارزشمند انسانی است. امانتداری مانند خرید و فروش به عنوان یکی از عقود شرعی و دارای احکام شرعی است. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
امانتداری در آیات [[قرآن]] از جمله دستورات الهی دانسته شده است.<ref>سوره نساء،آیه ۴.</ref> علاوه این که در آیهای این صفت از مصادیق [[تقوا]] و پایبندی به پیمان بیان شده است.<ref>آل عمران ، ۷۵و۷۶.</ref> در موارد متعدد با واژه امین به عنوان صفت برخی از [[پیامبران]] بکار رفته است.<ref>سوره اعراف، آیه۶۸؛ سوره یوسف، آیه۵۴؛ سوره شعراء، آیات۱۰۷، ۱۲۵، ۱۴۳، ۱۶۲، ۱۷۸؛ سوره دخان، آیه۱۸.</ref> در برخی آیات نیز فرشته وحی الهی با همین واژه معرفی شده است.<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۳؛ سوره تکویر، آیه ۲۱.</ref> | امانتداری در آیات [[قرآن]] از جمله دستورات الهی دانسته شده است.<ref>سوره نساء،آیه ۴.</ref> علاوه این که در آیهای این صفت از مصادیق [[تقوا]] و پایبندی به پیمان بیان شده است.<ref>آل عمران ، ۷۵و۷۶.</ref> در موارد متعدد با واژه امین به عنوان صفت برخی از [[پیامبران]] بکار رفته است.<ref>سوره اعراف، آیه۶۸؛ سوره یوسف، آیه۵۴؛ سوره شعراء، آیات۱۰۷، ۱۲۵، ۱۴۳، ۱۶۲، ۱۷۸؛ سوره دخان، آیه۱۸.</ref> در برخی آیات نیز فرشته وحی الهی با همین واژه معرفی شده است.<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۳؛ سوره تکویر، آیه ۲۱.</ref> | ||
امانتداری و امین در دو [[آیه]] از آیات [[قرآن کریم]] از جمله صفت [[ | امانتداری و امین در دو [[آیه]] از آیات [[قرآن|قرآن کریم]] از جمله صفت [[ایمان|مومنین]] و نمازگزاران است.<ref>سوره مومنون، آیه۸؛ سوره معارج، آيه۳۲.</ref> | ||
در منابع روایی [[احادیث]] فراوانی درباره اهمیت و جایگاه امانتداری ذکر شده است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۲۲.</ref> در برخی روایات اداء امانت به نیکوکار و بدکار حتی در کمترین چیزها حاکی از اهمیت امانت داری است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۳۴.</ref> | در منابع روایی [[حدیث|احادیث]] فراوانی درباره اهمیت و جایگاه امانتداری ذکر شده است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۲۲.</ref> در برخی روایات اداء امانت به نیکوکار و بدکار حتی در کمترین چیزها حاکی از اهمیت امانت داری است.<ref> ن ک: محمدی ریشهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۳۴.</ref> | ||
در برخی روایات نیز این کار باعث افزایش رزق و روزی دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۱۳۳.</ref> | در برخی روایات نیز این کار باعث افزایش رزق و روزی دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۱۳۳.</ref> | ||
در منابع اخلاقی همچون [[معراج السعاده]] و [[محجه البیضاء]] گرچه عنوان مستقلی درباره امانتداری وجود ندارد اما به صورت پراکنده در عناوین دیگر ذکر شده است.<ref>ن ک:فیض كاشانی، راه روشن (ترجمه المحجة البیضاء)، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۴۱۷؛ نراقی، معراج السعادة، هجرت، ج۱، ص۴۵۰.</ref> | در منابع اخلاقی همچون [[معراج السعادة (کتاب)|معراج السعاده]] و [[المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء (کتاب)|محجه البیضاء]] گرچه عنوان مستقلی درباره امانتداری وجود ندارد اما به صورت پراکنده در عناوین دیگر ذکر شده است.<ref>ن ک:فیض كاشانی، راه روشن (ترجمه المحجة البیضاء)، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۴۱۷؛ نراقی، معراج السعادة، هجرت، ج۱، ص۴۵۰.</ref> | ||
==ودیعه== | ==ودیعه== | ||
امانتداری در [[فقه]] همچون دیگر [[معاملات]] از جمله [[عقود شرعی]] است که احکام متعددی دارد.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref> | امانتداری در [[فقه]] همچون دیگر [[معاملات]] از جمله [[عقود اسلامی|عقود شرعی]] است که احکام متعددی دارد.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref> | ||
از جمله احکام این که امانتداری از جمله ی عقود جایز است. [[ایجاب و قبول]] دارد. در صورتی که امانت دار در تلف شدن امانت و [[ودیعه]] نقش نداشته باشد ضامن نیست.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref> | از جمله احکام این که امانتداری از جمله ی عقود جایز است. [[ایجاب و قبول]] دارد. در صورتی که امانت دار در تلف شدن امانت و [[ودیعه]] نقش نداشته باشد ضامن نیست.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref> | ||