پرش به محتوا

امانت‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ مارس ۲۰۲۳
اصلاح لینک
(اصلاح لینک)
خط ۱: خط ۱:
{{اخلاق-عمودی}}
{{اخلاق-عمودی}}
'''امانتداری''' سپردن چیزی به عنوان امانت به شخص مورد اعتماد و امین. یکی از صفات [[انبیا]] و از جمله بهترین رفتارهای پسندیده اخلاقی و ارزشمند انسانی است. امانت‌داری مانند خرید و فروش به عنوان یکی از عقود شرعی و دارای احکام شرعی است.
'''امانتداری''' سپردن چیزی به عنوان امانت به شخص مورد اعتماد و امین. یکی از صفات [[پیامبران|انبیا]] و از جمله بهترین رفتارهای پسندیده اخلاقی و ارزشمند انسانی است. امانت‌داری مانند خرید و فروش به عنوان یکی از عقود شرعی و دارای احکام شرعی است.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
خط ۷: خط ۷:
==اهمیت==
==اهمیت==
امانت‎داری در آیات [[قرآن]] از جمله دستورات الهی دانسته شده است.<ref>سوره نساء،آیه ۴.</ref> علاوه این که در آیه‎ای این صفت از مصادیق [[تقوا]] و پایبندی به پیمان بیان شده است.<ref>آل عمران ، ۷۵و۷۶.</ref> در موارد متعدد با واژه امین به عنوان صفت برخی از [[پیامبران]] بکار رفته است.<ref>سوره اعراف، آیه۶۸؛ سوره یوسف، آیه۵۴؛ سوره شعراء، آیات۱۰۷، ۱۲۵، ۱۴۳، ۱۶۲، ۱۷۸؛ سوره دخان، آیه۱۸.</ref> در برخی آیات نیز فرشته وحی الهی با همین واژه معرفی شده است.<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۳؛ سوره تکویر، آیه ۲۱.</ref>
امانت‎داری در آیات [[قرآن]] از جمله دستورات الهی دانسته شده است.<ref>سوره نساء،آیه ۴.</ref> علاوه این که در آیه‎ای این صفت از مصادیق [[تقوا]] و پایبندی به پیمان بیان شده است.<ref>آل عمران ، ۷۵و۷۶.</ref> در موارد متعدد با واژه امین به عنوان صفت برخی از [[پیامبران]] بکار رفته است.<ref>سوره اعراف، آیه۶۸؛ سوره یوسف، آیه۵۴؛ سوره شعراء، آیات۱۰۷، ۱۲۵، ۱۴۳، ۱۶۲، ۱۷۸؛ سوره دخان، آیه۱۸.</ref> در برخی آیات نیز فرشته وحی الهی با همین واژه معرفی شده است.<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۳؛ سوره تکویر، آیه ۲۱.</ref>
امانتداری و امین در دو [[آیه]] از آیات [[قرآن کریم]] از جمله صفت [[مومنان|مومنین]] و نمازگزاران است.<ref>سوره مومنون، آیه۸؛ سوره معارج، آيه۳۲.</ref>
امانتداری و امین در دو [[آیه]] از آیات [[قرآن|قرآن کریم]] از جمله صفت [[ایمان|مومنین]] و نمازگزاران است.<ref>سوره مومنون، آیه۸؛ سوره معارج، آيه۳۲.</ref>


در منابع روایی [[احادیث]] فراوانی درباره اهمیت و جایگاه امانت‎داری ذکر شده است.<ref> ن ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۲۲.</ref> در برخی روایات اداء امانت به نیکوکار و بدکار حتی در کمترین چیزها حاکی از اهمیت امانت داری است.<ref> ن ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۳۴.</ref>
در منابع روایی [[حدیث|احادیث]] فراوانی درباره اهمیت و جایگاه امانت‎داری ذکر شده است.<ref> ن ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۲۲.</ref> در برخی روایات اداء امانت به نیکوکار و بدکار حتی در کمترین چیزها حاکی از اهمیت امانت داری است.<ref> ن ک: محمدی ری‌شهری، دانشنامه ميزان الحكمه، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۳۴.</ref>


در برخی روایات نیز این کار باعث افزایش رزق و روزی دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۷ش،‌ ج۵، ص۱۳۳.</ref>
در برخی روایات نیز این کار باعث افزایش رزق و روزی دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۳۶۷ش،‌ ج۵، ص۱۳۳.</ref>


در منابع اخلاقی همچون [[معراج السعاده]] و [[محجه البیضاء]] گرچه عنوان مستقلی درباره امانت‎داری وجود ندارد اما به صورت پراکنده در عناوین دیگر ذکر شده است.<ref>ن ک:فیض كاشانی، راه روشن (ترجمه المحجة البیضاء)، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۴۱۷؛ نراقی، معراج السعادة، هجرت، ج۱، ص۴۵۰.</ref>
در منابع اخلاقی همچون [[معراج السعادة (کتاب)|معراج السعاده]] و [[المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء (کتاب)|محجه البیضاء]] گرچه عنوان مستقلی درباره امانت‎داری وجود ندارد اما به صورت پراکنده در عناوین دیگر ذکر شده است.<ref>ن ک:فیض كاشانی، راه روشن (ترجمه المحجة البیضاء)، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۴۱۷؛ نراقی، معراج السعادة، هجرت، ج۱، ص۴۵۰.</ref>


==ودیعه==
==ودیعه==
امانتداری در [[فقه]] همچون دیگر [[معاملات]] از جمله [[عقود شرعی]] است که احکام متعددی دارد.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref>
امانتداری در [[فقه]] همچون دیگر [[معاملات]] از جمله [[عقود اسلامی|عقود شرعی]] است که احکام متعددی دارد.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref>
از جمله احکام این که امانتداری از جمله ی عقود جایز است. [[ایجاب و قبول]] دارد. در صورتی که امانت دار در تلف شدن امانت و [[ودیعه]] نقش نداشته باشد ضامن نیست.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref>
از جمله احکام این که امانتداری از جمله ی عقود جایز است. [[ایجاب و قبول]] دارد. در صورتی که امانت دار در تلف شدن امانت و [[ودیعه]] نقش نداشته باشد ضامن نیست.<ref>حلی، تحرير الأحكام الشرعية، آل البیت، ج۱، ص۲۶۶؛ خمينی، تحريرالوسيلة، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۶۳۴.</ref>


Automoderated users، confirmed، templateeditor
۵۱۱

ویرایش