پرش به محتوا

عسکریین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahdiemadi
جز (افزودن منبع)
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''عَسْکَریین''' لقب [[امام هادی(ع)]] و [[امام حسن عسکری(ع)]] امام دهم و یازدهم [[شیعه|شیعیان]] است. این دو [[امام]] را به این دلیل عسکریین خوانده‌اند که سال‌هایی از زندگی‌شان را در شهر [[سامرا]]، محل استقرار نظامیان [[بنی عباس|حکومت عباسی]] سپری کردند. عسکر نام دیگر و غیر مشهور سامرا است.<ref>ابن‌خلکان، وفیات الاعیان، ۱۹۷۱-۱۹۷۲م، ج۲، ص۹۵.</ref>  
'''عَسْکَریین''' لقب [[امام هادی(ع)]] و [[امام حسن عسکری(ع)]] امام دهم و یازدهم [[شیعه|شیعیان]] است. این دو [[امام]] را به این دلیل عسکریین خوانده‌اند که سال‌هایی از زندگی‌شان را در شهر [[سامرا]]، محل استقرار نظامیان [[بنی عباس|حکومت عباسی]] سپری کردند. عسکر نام دیگر و غیر مشهور سامرا است.<ref>ابن‌خلکان، وفیات الاعیان، ۱۹۷۱-۱۹۷۲م، ج۲، ص۹۵.</ref>  


عسکر به معنای لشکر و محل استقرار نظامیان<ref> ازهری، تهذیب اللغه، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۱۹۴.</ref> و عسکری، منسوب به عسکر است.<ref> انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۸۱ش، ج۵، ص۵۰۱۹.</ref> عسکر نام دیگر و غیر مشهور سامرا است.  عسکریین تثنیه عسکری است.
عسکر به معنای لشکر و محل استقرار نظامیان<ref> ازهری، تهذیب اللغه، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۱۹۴.</ref> و عسکری، منسوب به عسکر است.<ref> انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۸۱ش، ج۵، ص۵۰۱۹.</ref>  


[[سامرا]] مدت‌ها محل استقرار نظامیان حکومت [[بنی عباس]] بود.<ref>سجادی، «بنی عباس»، ص۶۷۳.</ref> حکومت عباسی [[امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری]](ع) را سال‌ها وادار به زندگی در شهر سامرا کرده بود و ضمن زیرنظرداشتن ایشان،<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۷۳-۱۸۷۸، ۱۹۰۹.</ref> رفت ‌و آمدهای [[شیعیان]] به منزل این دو امام را نیز کنترل می‌کرد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیه لامام علی‌بن‌ابی‌طالب، منشورات مكتبه المرتضویه، ص۲۴۶.</ref>  
[[سامرا]] مدت‌ها محل استقرار نظامیان حکومت [[بنی عباس]] بود.<ref>سجادی، «بنی عباس»، ص۶۷۳.</ref> حکومت عباسی [[امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری]](ع) را سال‌ها وادار به زندگی در شهر سامرا کرده بود و ضمن زیرنظرداشتن ایشان،<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۷۳-۱۸۷۸، ۱۹۰۹.</ref> رفت ‌و آمدهای [[شیعیان]] به منزل این دو امام را نیز کنترل می‌کرد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیه لامام علی‌بن‌ابی‌طالب، منشورات مكتبه المرتضویه، ص۲۴۶.</ref>  
خط ۱۶: خط ۱۶:
* سجادی، صادق، «بنی عباس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۳ش.
* سجادی، صادق، «بنی عباس»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۳ش.
* انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، ۱۳۸۱ش.
* انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، ۱۳۸۱ش.
* قمی، شیخ‌عباس، منتهی الآمال، به تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، دلیل، ۱۳۷۹ش.
* قمی، عباس، منتهی الآمال، تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، دلیل، ۱۳۷۹ش.
* مسعودی، علی‌بن‌حسین، اثبات الوصیه فی الامام علی‌بن‌ابی‌طالب، نجف، منشورات مکتبه المرتضویه، بی‌تا.
* مسعودی، علی‌ بن‌ حسین، اثبات الوصیه فی الامام علی‌بن‌ابی‌طالب، نجف، منشورات مکتبه المرتضویه، بی‌تا.
{{پایان}}
{{پایان}}


کاربر ناشناس