عشره مبشره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←گزارش‌های تاریخی معارض
جز (←اشکال محتوایی) |
|||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
*با این که در حدیث عشره مبشره از سعد بن ابی وقاص نام برده شده است٬ لیکن سخنی از او نقل شده است که صحت این حدیث را نقض می‌کند. مسلم در صحیح خود آورده است که سعد می‌گفت: من از پيامبر(ص) نشنيدم كه درباره زنده‌ای كه بر روی زمين راه می‌رود٬ بگويد: او اهل بهشت است٬ جز عبدالله بن سلام.<ref>القشیری النيسابوری٬ المسند الصحيح٬ دار إحياء التراث العربی٬ ج۴ ٬ ص۱۹۳۰.</ref> این جای سوال است که سعد بشارت در حدیث عشره مبشره را نشنیده باشد. | *با این که در حدیث عشره مبشره از سعد بن ابی وقاص نام برده شده است٬ لیکن سخنی از او نقل شده است که صحت این حدیث را نقض می‌کند. مسلم در صحیح خود آورده است که سعد می‌گفت: من از پيامبر(ص) نشنيدم كه درباره زنده‌ای كه بر روی زمين راه می‌رود٬ بگويد: او اهل بهشت است٬ جز عبدالله بن سلام.<ref>القشیری النيسابوری٬ المسند الصحيح٬ دار إحياء التراث العربی٬ ج۴ ٬ ص۱۹۳۰.</ref> این جای سوال است که سعد بشارت در حدیث عشره مبشره را نشنیده باشد. | ||
*[[عبد الله بن عمر]] از جمله راویان این حدیث نقل شده است. اگر نقل او درست است و وی به سخن پیامبر ایمان داشت٬ می‌باید وقتی مردم برای [[خلافت امام علی(ع)|بیعت با علی]] به خانه او رفتند٬ عبدالله از بیعت خودداری کرد.<ref>ابن قتیبة الدینوری، الإمامةوالسیاسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص۷۳.</ref> | *[[عبد الله بن عمر]] از جمله راویان این حدیث نقل شده است. اگر نقل او درست است و وی به سخن پیامبر ایمان داشت٬ می‌باید وقتی مردم برای [[خلافت امام علی(ع)|بیعت با علی]] به خانه او رفتند٬ عبدالله از بیعت خودداری نمی کرد.<ref>ابن قتیبة الدینوری، الإمامةوالسیاسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص۷۳.</ref> | ||
*در جریان ایجاد [[شورای شش نفره تعیین خلیفه|شورای شش نفره]] توسط عمر بن خطاب برای تعیین خلیفه بعد از خود٬ مورخین گزارش کرده‌اند که عمر در بیان معایب زبیر به او گفت: تو در حال خشنودی، مؤمن و در حال خشم، كافر هستی. روزی انسان و ديگر روز شيطان هستی.<ref>ابن ابی الحدید٬ شرح نهج البلاغه٬ ۱۴۰۴ق٬ ج۲ ٬ ص۱۸۴</ref> | *در جریان ایجاد [[شورای شش نفره تعیین خلیفه|شورای شش نفره]] توسط عمر بن خطاب برای تعیین خلیفه بعد از خود٬ مورخین گزارش کرده‌اند که عمر در بیان معایب زبیر به او گفت: تو در حال خشنودی، مؤمن و در حال خشم، كافر هستی. روزی انسان و ديگر روز شيطان هستی.<ref>ابن ابی الحدید٬ شرح نهج البلاغه٬ ۱۴۰۴ق٬ ج۲ ٬ ص۱۸۴</ref> | ||