سید مهدی موسوی خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها

سال ولادت او را ۱۱۸۲ق مطابق با ۱۱۴۸ش در خوانسار گفته‌اند.<ref>حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج۴، ص۱۲۹۱.</ref> خوانساری از عالمان و فقیهان عصر خویش بوده و در فن رجال و مشترکات رجالی تبحری خاص داشته است. خوانساری در فنون شعر، ادبیات، معما و ریاضیات نیز متبحر بوده و از شاگردان خاص [[صاحب قوانین]]  به‌شمار می‌رفته است. میرزای قمی به [[اجتهاد]] او تصریح داشته و مردم را به احترامش ترغیب می‌کرده و همه ساله برای دیدار او به خوانسار می‌رفت.<ref>مهریزی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۱۳، ص۲۸۲.</ref> وی در سال ۱۲۴۶ق از دنیا رفت<ref>مشار، مؤلفین کتاب‌های چاپی، ۱۳۴۴ش، ج۶، ص۳۸۹.</ref> و در مقبره [[سید محمد مجاهد]] در [[کربلا]] به خاک سپرده شد.<ref>تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۱۴۸.</ref>

برای او آثاریرا شمرده‌اند:

*[[عدیمة النظیر فی احوال ابی بصیر|رساله‌ای در احوال ابوبصیر]].<ref>میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۱۳، ص۲۸۳.</ref> <ref>حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج۴، ص۱۲۹۱.</ref> نویسنده در این کتاب تلاش کرده تا تمام نکات مورد بحث را درباره ابوبصیر که باعث اشتراک و اشتباه در [[سلسله سند]] می‌شود، با استدلال‌های محکم بیان کند.<ref>خوانساری، رساله عدیمة النظیر، ص۲۸۱-۲۸۲.</ref> گفته شده وی در سال ۱۲۳۰ق از تألیف آن فارغ شده است.<ref>صدرایی خویی، فهرستگان نسخه‌های حدیث، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۶۷.</ref>