پرش به محتوا

غاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۸۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
اصلاح برخی موارد ازجمله نکته تفسیری اطیب البیان و ضرب المثل
imported>Hasaninasab
جز (اصلاح جزئی جمله بندی)
imported>Hasaninasab
جز (اصلاح برخی موارد ازجمله نکته تفسیری اطیب البیان و ضرب المثل)
خط ۱: خط ۱:
'''غاشیه'''، از نام‌های روز [[قیامت]] و به معنای حوادثی است که همه را در بر می‌گیرد.
'''غاشیه'''، از نام‌های روز [[قیامت]] و به معنای حوادثی است که همه را در برمی‌گیرد.
غاشیه، از مصدر "غشاوة" به معنی پوشاندن (فراگيرنده) است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۱ق، ج‏۱۵، ص۱۲۷.</ref>
غاشیه، از مصدر "غشاوة" به معنی پوشاندن (فراگیرنده) است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۱ق، ج۱۵، ص۱۲۷.</ref>


غاشیه نام هشتاد و هشتمین [[سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] نیز می‌باشد. این واژه در [[آیه]] نخست [[سوره غاشیه]] آمده است:
غاشیه نام هشتاد و هشتمین [[سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] نیز می‌باشد. این واژه در [[آیه]] نخست [[سوره غاشیه]] آمده است:
{{عربی| هل أتیك حدیث الغاشیة﴿۱﴾ |ترجمه= آیا سخن غاشیه به تو رسیده است.}}<ref>سوره غاشیه، آیه ۱.</ref> مفسران معتقدند سخن از قیامت در این سوره، سبب شده که یکی از نام‌های قیامت، غاشیه محسوب شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳</ref> علت انتخاب این نام برای قیامت نیز به دلیل حوادثی است كه همه را در برمی‌گیرد. بعضی گفته‌اند: نامگذاری روز قیامت به غاشیه، به خاطر آتشی است كه چهره‌های كفار و مجرمان را می‌پوشاند.<ref>مكارم شيرازى، تفسير نمونه‌، ۱۳۷۳ش، ج۲۶، ص۴۱۴.</ref>
{{عربی| هل أتیک حدیث الغاشیة﴿۱﴾ |ترجمه= آیا سخن غاشیه به تو رسیده است.}}<ref>سوره غاشیه، آیه ۱.</ref> مفسران معتقدند سخن از قیامت در این سوره، سبب شده که یکی از نام‌های قیامت، غاشیه محسوب شود.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳</ref> علت انتخاب این نام برای قیامت نیز به دلیل حوادثی است که همه را در برمی‌گیرد. بعضی گفته‌اند: نامگذاری روز قیامت به غاشیه، به خاطر آتشی است که چهره‌های کفار و مجرمان را می‌پوشاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه‌، ۱۳۷۳ش، ج۲۶، ص۴۱۴.</ref>
 
در تفسیر [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن|أطیب البیان]] ذیل آیه ۲۱ [[سوره نبأ]] و آیه ۳۶ [[سوره نازعات]] آمده است که [[جهنم]] یک مار غاشیه است که ملائکه عذاب آن را به [[صحرای محشر]] می‌آورند. این مار در کمین [[کافر|کافران]] است و آتش از دهانش شعله می‌زند؛ دهان خویش را باز می‌کند و اهل خود را می‌بلعد.<ref>طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۳، ص۳۵۹ و ۳۸۳</ref> در این کتاب تفسیری، به منبع روایی این مطلب اشاره‌ای نشده است.
 
ضرب المثل فارسی «از ترس عقرب جراره به مار غاشیه پناه می‌برد» حاکی از این است که گاهی انسان چنان به سختی گرفتار می‌شود که از سختی بزرگ به رنج ساده‌تر پناه می‌برد.<ref>[http://www.yjc.ir/fa/news/4547524/%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%B1%D8%B3-%D8%B9%D9%82%D8%B1%D8%A8-%D8%AC%D8%B1%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D8%BA%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87-%D9%BE%D9%86%D8%A7%D9%87-%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%AC%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%B4%D8%AF آشنایی با ریشه ضرب المثل‌ها]، پایگاه خبرنگاران جوان</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۰: خط ۱۴:
== منابع==
== منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار احیاء التراث العربی بیروت، ۱۴۱۱ق.
*ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت،‌دار احیاء التراث العربی بیروت، ۱۴۱۱ق.
*خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
*خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
*مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه‌، تهران، دار الكتب الاسلامية، ۱۳۷۳ش.
*طیب، سیدعبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، تهران،‌دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۷۳ش.


{{پایان}}
{{پایان}}
کاربر ناشناس