کاربر ناشناس
علویان (ترکیه): تفاوت میان نسخهها
←میزان پایبندی علویان ترکیه به شریعت
imported>Baqer h جز (اصلاح جعبه) |
imported>Amrollahi |
||
خط ۲۳۲: | خط ۲۳۲: | ||
آنها در کنار این انحراف در مورد روزه نیز معتقد به روزه [[ماه محرم الحرام|ماه محرم]] از روز اول تا روز دوازدهم هستند. البته برخی از علویانی که التزام علمی به روزه ماه رمضان دارند، به عشق [[دوازده امام]]، دوازه روز از ابتدای محرم نیز روزه میگیرند.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ص۱۱۳.</ref> | آنها در کنار این انحراف در مورد روزه نیز معتقد به روزه [[ماه محرم الحرام|ماه محرم]] از روز اول تا روز دوازدهم هستند. البته برخی از علویانی که التزام علمی به روزه ماه رمضان دارند، به عشق [[دوازده امام]]، دوازه روز از ابتدای محرم نیز روزه میگیرند.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ص۱۱۳.</ref> | ||
به اعتقاد برخی، علویان به دلیل ظلم و فشار عثمانیها بر آنان، از اعمال و آدابی که آنها انجام میدانند نظیر رفتن به مسجد و اقامه نماز در آن، خودداری میکردند و با این اقدام مخالفت خود را با عثمانیها ابراز میکردند. برخی دیگر معتقدند، فرار علویان از دست عثمانیها به مناطق صعب العبور و هجرت از شهرها به مناطق دور دست، موجب انزوای آنان شد. این انزوا دو مسأله را در پی داشت: نخست موجب شد جایگاه اجتماعی و اقتصادی علویان همواره ضعیف باشد. دوم آنکه در زمینه فرهنگی، علویان به دلیل نداشتن مدارس برای آموزش تعالیم دینی، نتوانستند از آموزههای دینی بهرهمند شوند، از این رو رویکرد باطنیگری را در پیش گرفته و به آموزشهای سینه به سینه روی آورند. البته گرایش آنان به باطنیگری بیارتباط با آموزههای عرفانی طریقت بکتاشیه که همواره با علویان آناتولی همراه بود، نیست.<ref>[http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html | به اعتقاد برخی، علویان به دلیل ظلم و فشار عثمانیها بر آنان، از اعمال و آدابی که آنها انجام میدانند نظیر رفتن به مسجد و اقامه نماز در آن، خودداری میکردند و با این اقدام مخالفت خود را با عثمانیها ابراز میکردند. برخی دیگر معتقدند، فرار علویان از دست عثمانیها به مناطق صعب العبور و هجرت از شهرها به مناطق دور دست، موجب انزوای آنان شد. این انزوا دو مسأله را در پی داشت: نخست موجب شد جایگاه اجتماعی و اقتصادی علویان همواره ضعیف باشد. دوم آنکه در زمینه فرهنگی، علویان به دلیل نداشتن مدارس برای آموزش تعالیم دینی، نتوانستند از آموزههای دینی بهرهمند شوند، از این رو رویکرد باطنیگری را در پیش گرفته و به آموزشهای سینه به سینه روی آورند. البته گرایش آنان به باطنیگری بیارتباط با آموزههای عرفانی طریقت بکتاشیه که همواره با علویان آناتولی همراه بود، نیست.<ref>[http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html صدر محمدی، «تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه»، خبرگزاری اهلبیت ابنا.].</ref> | ||
==مراسم آیینی== | ==مراسم آیینی== |