علویان (ترکیه): تفاوت میان نسخه‌ها

این گروه منسوب به شاخه‎ اوچ‎ اوک (به معنای سه تیر) اوغوزها هستند. در کتاب ''ولایت نامه'' حاج بکتاش ولی یکی از شخصیت‎های تاریخی علویان، از این گروه سخن به میان آمده است. چینی‎ها در دوران اولیه تسلط [[سلجوقیان]] بر آناتولی به این مناطق کوچ کردند. آنها از سوی دولت سلجوقی به عنوان حاکمان مناطق مرزی منصوب شدند. این گروه در اواخر قرن سیزدهم میلادی به دلیل هم عقیده بودن با [[صفویان|صفویه]] و قرابت شدید و هم عقیده بودن با آنان به [[قزلباش]] معروف شدند. [[قزلباش]] لقبی بود که به سربازان صفویه اطلاق می‎شد. بسیاری از چینی‎ها امروزه در شهرهای گرسون، تیره بولو، گورلو و واقفی کبیر واقع در استان ترابزون در شمال [[ترکیه]] زندگی می‎کنند. آنان تحت تأثیر بزرگان [[اهل سنت]] و والیان این مناطق، علوی‎گری را رها کرده و به اهل‎سنت گرایش پیدا کردند. البته عده‎ای از چینی‎هایی که در استان بالکسیر واقع در شمال غربی ترکیه زندگی می‎کنند، هویت علوی خود را حفظ کردند.<ref>نوری دونمزف، علویان ترکیه، ص ۲۸.</ref>

پس از این حادثه نظامیان که از جریان‎های چپ گرا احساس خطر می‎کردند، در سال ۱۹۸۰ اقدام به کودتای نظامی کردند. رهبران کودتا برای جلوگیری از نفوذ علویان و کمونیست‎ها ـ که از نگاه کودتاگران دو مفهوم مترادف بودند ـ از گرایش‎های اسلام‎گرایانه حمایت کردند. در همین راستا بود که برای نخستین بار پس از جمهوری ترکیه، بر اساس ماده ۲۴ قانون اساسی ۱۹۸۲ میلادی، آموزش دینی بر اساس مذهب حنفی از دبستان تا دبیرستان همگانی و اجباری شده و ورود دانش آموختگان مدارس حوزوی به دانشگاه‎ها، آزاد و بر تعداد مساجد و مدارس دینی اهل سنت افزوده شد. علاوه بر آن امامان جماعت حنفی مذهب پس از احداث اجباری مساجد در مناطق علوی نشین توسط حکومت، بر علویان تحمیل شدند.<ref>مهدی جمالی فر،مقدمه‎ای بر شناخت جامعه علویان ترکیه، ص۸۳ و ۸۴</ref>

علویان ترکیه مانند دیگر گروههای شیعی دارای آیین‎ها و مراسمی هستند که از میان آن می‎توان به مراسم [[عاشورا]]، آیین مصاحب، آیین جم، و مراسم یادبود حاجی بکتاش ولی ولی اشاره کرد.<ref>مهدی جمالی فر، مقدمه‎ای بر جامعه علویان ترکیه، ص ۱۴۵- ۱۶۵.</ref>