پرش به محتوا

قبرستان معلاة: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۸۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ مارس ۲۰۲۲
جز
خط ۲۴: خط ۲۴:


===آرامگاه حضرت خدیجه (س) ===
===آرامگاه حضرت خدیجه (س) ===
به غیر از مقابر یاد شده، مهم‌ترین بنای آرامگاهی این گورستان متعلق به [[خدیجه|حضرت خدیجه (س)]] است، که ظاهراً در قرن هشتم با گنبدی مرتفع ساخته شد.<ref>ر.ک: به د.ا.د. ترک، همانجا؛ حمد جاسر، ص۱۱۵.</ref> این آرامگاه احتمالاً تا سال ۹۵۰ که [[سلطان سلیمان قانونی]]، پادشاه عثمانی، آن را به شیوه مقابر مصری تجدید بنا کرد و گنبد بلندی بر آن ساخت، تخریب نشده بود. تا زمان احداث بنای جدید، مزار حضرت خدیجه (س) فقط یک صندوق چوبی داشت. این آرامگاه، براساس کتیبه آن، در ۱۲۹۸ مرمت شد.<ref>رفعت باشا، ج۱، ص۳۱.</ref>  فراهانی {{یادداشت| سفرنامه میرزا محمدحسین فراهانی»، کتابی است به زبان فارسی در انجام مناسک حج و وضع جغرافیایی کشورهایی که میرزا محمد حسین حسینی فراهانی از آنها هنگام سفر حج عبور کرده است.آغاز سفر۱۳۰۲و پایانش ۱۳۰۳ق است.}} در قرن سیزدهم<ref>فراهانی، ص۲۰۲.</ref> از [[ضریح]] چوبین آن، که با پارچه مخمل گلابتون دوزی شده پوشیده شده بود، و نیز از وجود متولی و خادم و زیارت نامه خوانِ این بقعه خبر داده است.
به غیر از مقابر یاد شده، مهم‌ترین بنای آرامگاهی این گورستان متعلق به [[خدیجه|حضرت خدیجه (س)]] است، که ظاهراً در قرن هشتم با گنبدی مرتفع ساخته شد.<ref>ر.ک: به د.ا.د. ترک، همانجا؛ حمد جاسر، ص۱۱۵.</ref> این آرامگاه احتمالاً تا سال ۹۵۰ که [[سلطان سلیمان قانونی]]، پادشاه عثمانی، آن را به شیوه مقابر مصری تجدید بنا کرد و گنبد بلندی بر آن ساخت، تخریب نشده بود. تا زمان احداث بنای جدید، مزار حضرت خدیجه (س) فقط یک صندوق چوبی داشت. این آرامگاه، براساس کتیبه آن، در ۱۲۹۸ مرمت شد.<ref>رفعت باشا، ج۱، ص۳۱.</ref>  فراهانی {{یادداشت|میرزا محمدحسین فراهانی  (۱۲۶۴ش-۱۳۳۱ق) فرزند میرزا محمدمهدی ملک‌الکتاب فراهانی (م۱۲۷۰ق) است. سفرنامه میرزا محمدحسین فراهانی»، کتابی است به زبان فارسی در انجام مناسک حج و وضع جغرافیایی کشورهایی که میرزا محمد حسین حسینی فراهانی از آنها هنگام سفر حج عبور کرده است.آغاز سفر۱۳۰۲و پایانش ۱۳۰۳ق است.
«گزارش سفر میرزا محمد حسین فراهانی به حج در سال ۱۳۰۲ق به ضمیمه رساله او در مذمت جمهوریت» مقاله رسول جعفریان. سایت کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی ۲۱ آبان ۱۳۸۹ش }} در قرن سیزدهم<ref>فراهانی، ص۲۰۲.</ref> از [[ضریح]] چوبین آن، که با پارچه مخمل گلابتون دوزی شده پوشیده شده بود، و نیز از وجود متولی و خادم و زیارت نامه خوانِ این بقعه خبر داده است.


==اهمیت==
==اهمیت==
۱۶٬۹۲۲

ویرایش