صفویان: تفاوت میان نسخه‌ها
←مناصب علما
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
نظارت بر امور قاضیان، و علما و سادات و اداره مدارس و مساجد بر عهده صدر الاسلام بود. از مهم‌ترین وظایف [[صدر الاسلام]]، مدیریت اوقاف بود. این منصب از نیمه دوم دولت صفوی به دو بخش تقسیم شد، صدر خاصه و صدر عامه. صدر خاصه مسئول اداره موقوفات حکومتی و دولتی بود و صدر عامه بر اوقاف غیر دولتی نظارت داشت.<ref>نک: شاردن، سفرنامه شاردن، ج۴، ص۱۳۳۶-۱۳۳۷</ref> | نظارت بر امور قاضیان، و علما و سادات و اداره مدارس و مساجد بر عهده صدر الاسلام بود. از مهم‌ترین وظایف [[صدر الاسلام]]، مدیریت اوقاف بود. این منصب از نیمه دوم دولت صفوی به دو بخش تقسیم شد، صدر خاصه و صدر عامه. صدر خاصه مسئول اداره موقوفات حکومتی و دولتی بود و صدر عامه بر اوقاف غیر دولتی نظارت داشت.<ref>نک: شاردن، سفرنامه شاردن، ج۴، ص۱۳۳۶-۱۳۳۷</ref> | ||
'''شیخ الاسلام''': نخستین بار لقب [[شیخ‌الاسلام |شیخ الاسلام]] را شاه طهماسب درباره [[محقق کرکی]] به کار برد. طهماسب که به محقق کرکی احترام زیادی می‌گذاشت با این منصب در واقع او را بالاتر از صدر قرار داد و اختیارات زیادی حتی در امور حکومتی به او تفویض کرد. از دیگر افرادی که منصب شیخ الاسلامی داشتند می‌توان به سید حسین مجتهد کرکی، [[شیخ بهایی]] (م.۱۰۳۰ ق.)، [[محمد باقر سبزواری]] (م۱۰۹۰ ق.) و [[علامه مجلسی]] (م۱۱۱۰ ق.) اشاره کرد. | '''شیخ الاسلام''': نخستین بار لقب [[شیخ‌الاسلام |شیخ الاسلام]] را شاه طهماسب درباره [[محقق کرکی]] به کار برد. طهماسب که به محقق کرکی احترام زیادی می‌گذاشت با این منصب در واقع او را بالاتر از صدر قرار داد و اختیارات زیادی حتی در امور حکومتی به او تفویض کرد. از دیگر افرادی که منصب شیخ الاسلامی داشتند می‌توان به سید حسین مجتهد کرکی، [[شیخ بهایی]] (م.۱۰۳۰ ق.)، [[محمدباقر سبزواری |محمد باقر سبزواری]] (م۱۰۹۰ ق.) و [[علامه مجلسی]] (م۱۱۱۰ ق.) اشاره کرد. | ||
از دیگر مناصب علما در دربار صفویان می‌توان به '''وکیل حلالیات''' اشاره کرد که به فرمان برخی از شاهان صفوی که سعی داشتند اموال خاص خود را به شیوه حلال به دست آورند به کار گماشته می‌شد. '''امامت جمعه''' دیگر سمت رسمی علما بود که تعیین آن معمولا بر عهده شیخ الاسلام بود. '''ملاباشی''' نیز منصبی بود که در زمان شاه سلطان حسین به محمد باقر خاتون آبادی تعلق گرفت که شاه به او علاقه بسیار داشت و او را از شیخ الاسلام بالاتر می‌دانست.<ref>جعفریان، صفویان در عرصه دین، فرهنگ و سیاست، ج۱، ص۲۳۶-۲۴۳</ref> | از دیگر مناصب علما در دربار صفویان می‌توان به '''وکیل حلالیات''' اشاره کرد که به فرمان برخی از شاهان صفوی که سعی داشتند اموال خاص خود را به شیوه حلال به دست آورند به کار گماشته می‌شد. '''امامت جمعه''' دیگر سمت رسمی علما بود که تعیین آن معمولا بر عهده شیخ الاسلام بود. '''ملاباشی''' نیز منصبی بود که در زمان شاه سلطان حسین به محمد باقر خاتون آبادی تعلق گرفت که شاه به او علاقه بسیار داشت و او را از شیخ الاسلام بالاتر می‌دانست.<ref>جعفریان، صفویان در عرصه دین، فرهنگ و سیاست، ج۱، ص۲۳۶-۲۴۳</ref> | ||