حور العین: تفاوت میان نسخه‌ها

اعتقاد به حوری‌های بهشتی از سنت‌ها و آموزه‌های برخی از ادیان دیگر نیز هست. در آیین زرتشت ویژگی‌ها و مشخصه‌های معادل با حوری‌های بهشتی به صراحت در اوستا آمده است. آنجا که زرتشت در پاسخ اهورامزدا درباره آرامش روان درگذشتگان به دختران زیبا و سفید و باکره و پانزده ساله اشاره می‌کند که در شب سوم قبر به نزد درگذشتگان می‌آیند.<ref>اوستا، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۵۱۱، و ج۲، ص۸۷۰.</ref> در مسیحیت به صراحت سخنی از  زنان سپیدروی درشت چشم یا دوشیزگان بهشتی نیامده اما به‌جای آن از نعمت انگور سفید  که به معنی میوه فرجام‌گرایانه (اخروی) است یاد شده است. بنابر دیدگاه مسیحیان، انگورهای بهشتی همان مفهوم حورعین در قرآن است.<ref>کریمی‌نیا، مسئله تأثیر زبان‌های آرامی و سریانی در زبان قرآن، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۵و۵۶.</ref> اما در آیین یهود، با آنکه در تورات اشاراتی به زندگی اخروی انسان‌ها شده و توضیحات مبسوط و کامل‌تری در این‌باره در متون ربّانی و تلمودی آمده است، با این حال در شمار نعمت‌های بهشتی مفهومی نظیر حوری آنگونه که در تلقی اسلامی وجود دارد دیده نمی‌شود.<ref>کوهن، گنجینه‌ای از تلمود، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۶۲و۳۹۱.</ref>