پرش به محتوا

ساره: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۷۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۹
نوشتن شناسه و اصلاح متن
جزبدون خلاصۀ ویرایش
(نوشتن شناسه و اصلاح متن)
خط ۲۳: خط ۲۳:
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
'''ساره''' نخستین همسر [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و مادر [[اسحاق|اسحاق(ع)]] است. در دو [[سوره]] [[قرآن]] از وی یاد شده است. ساره یکی از زنان [[محدَّث|مُحَدَّثِه]] است. او پس از [[ازدواج]] با ابراهیم تا دوره کهنسالی به سبب نازا بودن صاحب فرزندی نشد؛ اما پس از آنکه [[فرشتگان]] بشارت فرزند به او دادند، صاحب فرزند شد.
'''ساره'''، نخستین همسر [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و مادر [[اسحاق|اسحاق(ع)]]. بنابر آنچه در دو سوره از [[قرآن کریم]] آمده، فرشتگان در ۹۰ سالگی به او بشارت تولد فرزندی دادند که اسحاق نام گرفت. ساره، از آنجا که فرشتگان با او سخن گفته‌اند، مانند [[حضرت مریم]] و [[حضرت فاطمه]]، محدَّثه خوانده می‌شود.


در منابع تاریخی ساره زنی زیبا توصیف شده است. در جریان مهاجرت ابراهیم و ساره به [[مصر]]، پادشاه مصر برای جبران بدی خود به ابراهیم و ساره، یکی از کنیزان زیبای خود به نام [[هاجر]] را به ساره هدیه داد. ساره به همراه ابراهیم پس از هجرت‌های متعددی که به [[شام]] ([[سوریه]] کنونی) و مصر داشت در نهایت در [[فلسطین]] اقامت کرد و پس از مدتی طولانی در ۱۲۷ سالگی در حبرون ([[الخلیل]] کنونی) درگذشت.
ساره سال‌ها پیش از تولد اسحاق، کنیز خود هاجر را به ابراهیم بخشید تا از او فرزنددار شود. شیخ صدوق، روایاتی نقل کرده است که بنابر آنها، ساره زنی حسود و بدخلق معرفی شده است. با این حال برخی محققان معاصر در دلالت و سند احادیث مذکور تشکیک کرده‌اند.
 
بنابر برخی منابع، تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] در [[برزخ|عالم برزخ]] بر عهده ابراهیم و ساره است. در [[تورات]] نیز به شخصیت و وقایع مرتبط با زندگی ساره پرداخته شده است.


==زندگی==
==زندگی==
خط ۵۰: خط ۴۸:
بر اساس روایتی منسوب به [[امام علی(ع)]]، ساره از آنجا که فرشتگان با وی سخن گفته‌اند و به او بشارت تولد [[اسحاق]] داده‌اند، محدَّثه خوانده می‌شود.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> بر اساس روایت مذکور، [[حضرت مریم]]، [[حضرت زهرا]] و همچنین مادر [[حضرت موسی(ع)]] هم [[محدثه]] هستند.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> شیعیان معتقدند [[ملائکه]] فقط با انبیا و رسولان سخن نگفته‌اند؛ بلکه با [[ائمه]]، [[حضرت فاطمه]] و کسانی دیگر نیز سخن گفته‌اند.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰.</ref> آیاتی از [[قرآن کریم]]، از جمله آیات ۴۲ و ۴۵ سوره آل عمران، درباره سخن گفتن ملائکه با حضرت مریم، مؤید این باور دانسته شده است.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰-۶۱.</ref>
بر اساس روایتی منسوب به [[امام علی(ع)]]، ساره از آنجا که فرشتگان با وی سخن گفته‌اند و به او بشارت تولد [[اسحاق]] داده‌اند، محدَّثه خوانده می‌شود.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> بر اساس روایت مذکور، [[حضرت مریم]]، [[حضرت زهرا]] و همچنین مادر [[حضرت موسی(ع)]] هم [[محدثه]] هستند.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> شیعیان معتقدند [[ملائکه]] فقط با انبیا و رسولان سخن نگفته‌اند؛ بلکه با [[ائمه]]، [[حضرت فاطمه]] و کسانی دیگر نیز سخن گفته‌اند.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰.</ref> آیاتی از [[قرآن کریم]]، از جمله آیات ۴۲ و ۴۵ سوره آل عمران، درباره سخن گفتن ملائکه با حضرت مریم، مؤید این باور دانسته شده است.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰-۶۱.</ref>


ساره در برخی [[حدیث|روایات]]، زنی [[حسد|حسود]] و بدخلق معرفی شده که دچار [[عذاب]] می‌شود.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۳۰۷؛ شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۸؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۱، ص۶۰.</ref> با این حال، برخی محققان معاصر، این روایات را از جهت سند و دلالت ضعیف دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: تهامی، «ساره همسر ابراهیم(ع) در قرآن و روایات».</ref> بنابر آنچه در تورات آمده است، ساره از ابراهیم خواست که هاجر و اسماعیل را از خانه‌اش بیرون کند، اما ابراهیم از این خواسته ساره ناخشنود شد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref> گرچه سرانجام پس از آنکه خداوند از او خواست آن کار را انجام دهد، به خواست ساره عمل کرد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref>
ساره در روایاتی که توسط [[شیخ صدوق]] و [[علی بن ابراهیم قمی]] نقل شده، زنی [[حسد|حسود]] و بدخلق معرفی شده که دچار [[عذاب]] می‌شود.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۳۰۷؛ شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۸؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۱، ص۶۰.</ref> با این حال، برخی محققان معاصر، این روایات را از جهت سند و دلالت ضعیف دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: تهامی، «ساره همسر ابراهیم(ع) در قرآن و روایات».</ref> بنابر آنچه در تورات آمده است، ساره از ابراهیم خواست که هاجر و اسماعیل را از خانه‌اش بیرون کند، اما ابراهیم از این خواسته ساره ناخشنود شد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref> گرچه سرانجام پس از آنکه خداوند از او خواست آن کار را انجام دهد، به خواست ساره عمل کرد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref>


با این حال، در برخی دیگر از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]]، به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار می‌شود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادران‌شان تحویل دهند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>
با این حال، در برخی دیگر از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]]، به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار می‌شود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادران‌شان تحویل دهند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>
خط ۵۶: خط ۵۴:
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
۳۸۶

ویرایش