imported>Naimi |
imported>Naimi |
| خط ۶۴: |
خط ۶۴: |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
|
| |
|
| ==از نگاه‌اندیشمندان== | | ==از نگاه‌دیگران== |
| * [[آیت الله خویی]] از سید حسین بادکوبه‌ای به بزرگی یاد نموده و معتقد بود که وی [[اسفار ملاصدرا|اسفار]] و دیگر کتاب‌های [[فلسفه|فلسفی]] را بسیار خوب تدریس می‌کرده است.<ref> یادنامه آیةالله خویی، ص۵۹.</ref>
| | عالمانی مانند: [[آقا بزرگ تهرانی]]، [[آیت الله خویی]]، [[حسن حسن زاده آملی]]، [[علامه طباطبایی]]، [[جعفر سبحانی]]، میزان دانش سید حسین بادکوبه‌ای، مهارتش در علوم عقلی و فلسفه و نیز زهد و تقوای وی را بسیار ستوده‌اند.<ref> یادنامه آیةالله خویی، ص۵۹. در آسمان معرفت، ص۸۵. نقباء البشر، ج ۲، ص۵۸۴. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۷ و ۵۶. یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۵.</ref> |
| * آیت الله [[حسن حسن زاده آملی]] در ذکر استادان [[علامه طباطبائی]] به بُعد معنوی آیة الله بادکوبه‌ای اشاره کرده می‌نویسد:
| |
| :::«''مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌ای هم، خیلی مراقب بود. حرف نمی‌زد مگر به ضرورت''.»<ref> در آسمان معرفت، ص۸۵.</ref>
| |
| * [[آقا بزرگ تهرانی]] درباره بُعد علمی وی می‌نویسد:
| |
| :::«''آیت الله سیدحسین بادکوبه‌ای در فلسفه و علوم عقلی اشتهار پیدا نمود و در آن رشته با مهارت، خبرویت و تحقیق و تدقیق شناخته شد و جمعی از افاضل طلاب از حوزه درسی او فارغ التحصیل شدند. او و علاّمه شیخ [[محمد حسین اصفهانی]]، مشهور به کمپانی، دو چهره ممتاز و متمایز بودند که علوم خود را بین مشتغلین پخش می‌نمودند و آسیاب درس‌های علوم عقلی بر محور این دو شخصیت علمی می‌چرخید و حقیقتاً شایسته این مقام بودند.''»<ref> نقباء البشر، ج ۲، ص۵۸۴.</ref>
| |
| | |
| * [[علامه طباطبایی]] از مفسّران [[قرآن کریم]] و شاگرد ممتازِ بادکوبه‌ای در مورد تحصیل خود در محضر استاد خود می‌نویسد:
| |
| :::«''در فلسفه نیز به درس حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌ای موفق شدم. در ظرف شش سال که نزد معظم له تلمذ می‌کردم [[منظومه سبزواری]] و اسفار و مشاعر ملا صدرا و دوره [[شفاء (کتاب)|شفای]] [[بوعلی سینا|بوعلی]] و کتاب «اُثولوجیا و تمهید القواعد» [[ابن ترکه]] در [[عرفان]] و اخلاق [[ابن مسکویه]] را خواندم. مرحوم بادکوبه‌ای از فرط عنایتی که به تعلیم و تربیت نویسنده داشت برای این که مرا به طرز تفکر برهانی آشنا سازد و به ذوق فلسفی من تقویت بخشد، امر فرمود به تعلیم ریاضیات بپردازم و در امتثال امر معظم له به درس مرحوم [[سید ابوالقاسم خوانساری ریاضی]] که ریاضیدان زبر دستی بود، حاضر شدم و یک دوره حساب استدلالی، یک دوره هندسه مسطحه و فضایی و جبر استدلالی را از معظم له فراگرفتم.''»<ref> یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۷ و ۵۶.</ref>
| |
| | |
| * آیة الله [[جعفر سبحانی]] در مورد شخصیت وی می‌نویسد:
| |
| :::«''در نجف اشرف او [علامه طباطبایی] با حکیم بزرگی برخورد می‌کند که از فحول فلاسفه و از استادان بس لایق این دانش بوده، یعنی حکیم فیلسوف وقت خود سیدحسین بادکوبه‌ای رضوان الله علیه آشنا می‌گردد. این حکیم معروف که هنوز حتی جامعه علمی او را به خوبی نشناخته است یکی از متفکران عصر خود بود و او بود که توانست علامه طباطبایی را با حقیقت فلسفه و عرفان، بالاخص تفکر فلسفی آشنا سازد.''»<ref> یادنامه علامه طباطبایی، انتشارات شفق، ص۵۵</ref>
| |
|
| |
|
| ==فرزندان== | | ==فرزندان== |
