استرالیا: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Mgolpayegani |
imported>Mgolpayegani جز ←جغرافیا |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==جغرافیا== | ==جغرافیا== | ||
استرالیا یا [[اقیانوسیه]] با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید<ref>[http://worldatlas.com/geoquiz/thelist.htm World Atlas]</ref> استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به شمار می‌آید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا می‌کند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است. کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوع‌ترین کشور در دنیا از لحاظ زیست‌بوم است.<ref>[http://www.press.uchicago.edu/Misc/Chicago/468283.html Lambertini, A Naturalist's Guide to the Tropics, excerpt<!-- bot-generated title -->] at www.press.uchicago.edu</ref> | استرالیا یا [[اقیانوسیه]] با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید<ref>[http://worldatlas.com/geoquiz/thelist.htm World Atlas]</ref> استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به شمار می‌آید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا می‌کند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است. کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوع‌ترین کشور در دنیا از لحاظ زیست‌بوم است.<ref>[http://www.press.uchicago.edu/Misc/Chicago/468283.html Lambertini, A Naturalist's Guide to the Tropics, excerpt<!-- bot-generated title -->] at www.press.uchicago.edu</ref> | ||
==ساختار سیاسی== | |||
استراليا از شش ايالت و دو سرزمين تشكيل شده است كه هر يك از اين ايالت‌ها داراي كابينه و پارلمان ايالتي هستند. گرچه استراليا كشوري مستقل به شمار مي‌آيد، همچنان زير حمايت بريتانيا است و ملكه بريتانيا را رسماً و به صورت تشريفاتي، ملكه خود مي‌داند. بر پايه قانون اساسي، فرماندار كل رئيس كشور و مسؤول دستگاه اجرايي است كه به نمايندگي از ملكه بريتانيا رياست كشور را بر عهده دارد.<ref>استراليا (مباحث كشورها و سازمان‌های بين المللی): تهران، دفتر مطالعات سياسی و بين المللی، 1375ش، ص97-98، 107.</ref> پايتخت استراليا شهر كانبرا است و سيدنی بزرگ‌ترين و كهن‌ترين شهر اين كشور به شمار می‌رود كه كنار اقيانوس آرام قرار دارد.<ref> استراليا، ص4.</ref> | |||
==ادیان== | ==ادیان== | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۵۹
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۱۵ ژوئن ۲۰۱۵ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
|
| |||
| اطلاعات عمومی | |||
|---|---|---|---|
| نام رسمی | کشور مشترک‌المنافع استرالیا | ||
| مساحت | ۷,۶۸۶,۸۵۰ | ||
| پایتخت | کانبرا | ||
| زبان رسمی | انگلیسی | ||
| اطلاعات شیعی | |||
| جمعیت | ۲۳,۰۷۴,۴۳۵ | ||
کشور مشترک‌المنافع استرالیا (به انگلیسی: Commonwealth of Australia) کشوری است در نیمکره جنوبی. این کشور با ۷٬۶۸۶٬۸۵۰ کیلومتر مربع وسعت، ششمین کشور پهناور دنیا است. استرالیا همچنین سرزمین اصلیِ قارهٔ اقیانوسیه به شمار می‌آید که کوچک‌ترین قارهٔ دنیاست.
جغرافیا
استرالیا یا اقیانوسیه با ۶/۷ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید[۱] استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به شمار می‌آید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا می‌کند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است. کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوع‌ترین کشور در دنیا از لحاظ زیست‌بوم است.[۲]
ساختار سیاسی
استراليا از شش ايالت و دو سرزمين تشكيل شده است كه هر يك از اين ايالت‌ها داراي كابينه و پارلمان ايالتي هستند. گرچه استراليا كشوري مستقل به شمار مي‌آيد، همچنان زير حمايت بريتانيا است و ملكه بريتانيا را رسماً و به صورت تشريفاتي، ملكه خود مي‌داند. بر پايه قانون اساسي، فرماندار كل رئيس كشور و مسؤول دستگاه اجرايي است كه به نمايندگي از ملكه بريتانيا رياست كشور را بر عهده دارد.[۳] پايتخت استراليا شهر كانبرا است و سيدنی بزرگ‌ترين و كهن‌ترين شهر اين كشور به شمار می‌رود كه كنار اقيانوس آرام قرار دارد.[۴]
ادیان
تا پیش از ورود اروپاییان به استرالیا، مردمان بومی این سرزمین از آیین دیرینه و بدوی خود پیروی می‌کردند، ولی امروزه برخی از این بومیان به مسیحیت گرویده‌اند. مسیحیت را اروپاییان به استرالیا آوردند و با آغاز مهاجرت به این سرزمین فرقه‌های گوناگون مسیحیت، در آنجا به فعالیت پرداختند. در سده بیستم، با مهاجرت شمار اندکی از آسیایی‌ها از چین، آسیای جنوب شرقی، هند و خاورمیانه، آیین‌ها و ادیان بودایی، اسلام، یهودی و بهائی به آن راه یافتند. در استرالیا دین از حکومت جدا بوده و طبق قانون، دین و مذهب آزاد بوده و هر کس می‌تواند آئینهای ویژه دینی خود را آزادانه پیگیری کند. طبق سرشماری سال ۲۰۱۱، 61.1 درصد استرالیایی‌ها خود را مسیحی معرفی کرده‌اند و حدود 22.9 درصد نیز پیرو هیچ آئینی نبوده‌اند. بودائیسم با 2.5 درصد و اسلام با 2.2 درصد، در رده‌های بعدی قرار داشته‌اند.[۵][۶]
اسلام در استرالیا
اسلام چهارمین دین بزرگ در استرالیا، پس از مسیحیت و بی‌دینی و بودیسم است. جمعیت مسلمانان استرالیا حدود ۵۰۰ هزار تن یعنی حدود 2.2 درصد جمعیت استرالیاست که بخشی از آنان را ایرانیان تشکیل می‌دهند.[۷]
حضور مسلمانان در استرالیا قدمت دیرینه‌ای دارد. اولین گروه از مسلمانان در سال ۱۸۶۰ (میلادی) توسط انگلیسی‌ها به این قاره وارد شدند. انگلیسی‌ها هنگام ورود به این منطقه برای شناسایی راه‌ها و کشف طلا در صحراهای استرالیا، مجبور به استفاده از ساربانان افغان بودند و برای نخستین بار ۱۲ ساربان و ۱۲۰ شتر از افغانستان به این کشور مهاجرت کردند. افغان‌ها برای انجام فرایض دینی خود، مکان‌های عبادی در مناطق مختلف از جمله در میان صحراها بنا کردند که آثار برخی از آنها تاکنون باقی است.[۸]
هم اکنون مسلمانان استرالیا در شهرهای اصلی همچون سیدنی، ملبورن و پرت متمرکزند.
پانویس
- ↑ World Atlas
- ↑ Lambertini, A Naturalist's Guide to the Tropics, excerpt at www.press.uchicago.edu
- ↑ استراليا (مباحث كشورها و سازمان‌های بين المللی): تهران، دفتر مطالعات سياسی و بين المللی، 1375ش، ص97-98، 107.
- ↑ استراليا، ص4.
- ↑ "Old trend no leap of faith". The Sydney Morning Herald.
- ↑ "Australians Lose Their Faith". The Wall Street Journal.
- ↑ "2071.0 - Reflecting a Nation: Stories from the 2011 Census, 2012–2013". Retrieved 15 December 2014.
- ↑ "Muslims In Australia, Nahid Afrose Kabir, Routledge, 2004, p42-49