کاربر ناشناس
صفات خبری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تحلیل و بررسی
imported>Lohrasbi |
imported>Lohrasbi جز (←تحلیل و بررسی) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
از نگاه [[امامیه]]، سه دیدگاه مطرح شده دارای اشکالات ذیل است: | از نگاه [[امامیه]]، سه دیدگاه مطرح شده دارای اشکالات ذیل است: | ||
# نظریه تشبیه و تجسیم و نیز نظریه اثبات بدون تأویل که بدان برمی‌گردد، با اندیشۀ [[تنزیه]] خداوند در تعارض است. نفی مجاز در قرآن، که اساس این نظریه است، ادعایی باطل است؛ زیرا قرآن کلام الاهی است و مجاز از آرایه‌های کلام است و وجود آن در قرآن نه تنها نقص نیست که سبب کمال است.<ref>موسوی ۱۴۰۳، ج۱، ص۱ و ۴؛ موسوی ۱۳۶۳، ص۲۳۷؛ قاضی عبدالجبار معتزلی ۱۹۶۰، ص۱۵، ۱۶۱</ref> | # نظریه تشبیه و تجسیم و نیز نظریه اثبات بدون تأویل که بدان برمی‌گردد، با اندیشۀ [[تنزیه]] خداوند در تعارض است. نفی مجاز در قرآن، که اساس این نظریه است، ادعایی باطل است؛ زیرا قرآن کلام الاهی است و مجاز از آرایه‌های کلام است و وجود آن در قرآن نه تنها نقص نیست که سبب کمال است.<ref>موسوی ۱۴۰۳، ج۱، ص۱ و ۴؛ موسوی ۱۳۶۳، ص۲۳۷؛ قاضی عبدالجبار معتزلی ۱۹۶۰، ص۱۵، ۱۶۱</ref> | ||
# نظریۀ توقف نیز با صریح آیۀ {{متن قرآن|وَنَزَّلْنَا عَلَیک الْکتَابَ تِبْیانًا لِّکلِّ شَیءٍ|سوره=نحل|آیه=۸۹}} و {{متن قرآن|أَفَلَا یتَدَبَّرُ‌ونَ الْقُرْ‌آنَ|سوره=نساء|آیه=۸۲}} ناسازگار است. افزون بر این، این نظریه مبتنی بر آن است که از یک سو ظواهر دینی به طور مطلق حجیت داشته باشند و از سوی دیگر، بحث دربارۀ حقایق کتاب و سنت حرام باشد.<ref>طباطبایی ۱۹۹۷، ج۸، ص۱۵۳</ref> حال آن که، اعتقاد به حجیت ظواهر دینی به صورت مطلق نادرست و حرمت بحث دربارۀ حقایق کتاب و سنت نیز غیرقابل اثبات است. | # نظریۀ توقف نیز با صریح آیۀ {{متن قرآن|وَنَزَّلْنَا عَلَیک الْکتَابَ تِبْیانًا لِّکلِّ شَیءٍ|سوره=نحل|آیه=۸۹}} و {{متن قرآن|أَفَلَا یتَدَبَّرُ‌ونَ الْقُرْ‌آنَ|سوره=نساء|آیه=۸۲}} ناسازگار است. افزون بر این، این نظریه مبتنی بر آن است که از یک سو ظواهر دینی به طور مطلق حجیت داشته باشند و از سوی دیگر، بحث دربارۀ حقایق کتاب و سنت حرام باشد.<ref>طباطبایی ۱۹۹۷، ج۸، ص۱۵۳</ref> حال آن که، اعتقاد به حجیت ظواهر دینی به صورت مطلق نادرست و حرمت بحث دربارۀ حقایق کتاب و سنت نیز غیرقابل اثبات است. علاوه بر این، مراد از حجیت ظواهر کتاب و سنت، حجیت ظهور حرفی نیست، بلکه مقصود، ظهور تصدیقی است که پس از توجه به قراین متصل و منفصل برای کلام منعقد می‌شود. این امر نیز در این نظریه مورد غفلت واقع شده است. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||