کاربر ناشناس
صفات خبری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Lohrasbi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Lohrasbi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
دلیل خبری نامیدن این صفات نیز آن است که اثبات این صفات از طریق خبر دادن آیه یا روایت می‌باشد. | دلیل خبری نامیدن این صفات نیز آن است که اثبات این صفات از طریق خبر دادن آیه یا روایت می‌باشد. | ||
== پیشینه بحث == | |||
در سده‌های نخستین اسلامی، نص‌گرایی افراطی [[فرقه صفاتیه]] و [[اهل حدیث]]، زمینه‌ساز طرح صفات خبری در تفکر اسلامی شد. آنها با استناد به آیاتی مانند {{متن قرآن|وَاصْنَعِ الْفُلْک بِأَعْینِنَا|سوره=[[سوره هود|هود]]|آیه=۳۷}}، {{متن قرآن|بَلْ یدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ|سوره=[[سوره مائده|مائده]]|آیه=۶۴}} و... خدا را به دارا بودن «عین»، «ید»، «وجه» و... متصف نموده، این امور را از صفات الاهی می‌شمردند.<ref>سبحانی، ۱۳۸۲، ص۹۲-۹۳</ref> [[معتزله]] و [[امامیه]] با آنها مخالفت کردند، اما [[اشاعره]] با اندیشه اهل حدیث هماهنگ شدند و برای نخستین بار در کتاب‌های کلامی خود، صفات خداوند را به صفات خبری و غیر خبری (عقلی)، و نیز صفات خبری را به صفات ذاتی، فعلی و کیفی تقسیم کردند.<ref>نجار، ص۱۱۰</ref> | |||
این موضوع، از مسائل مطرح در قرن سوم و چهارم بود<ref> ابوزهره، ص۲۱۹ – ۲۲۰</ref> و هم‌اکنون نیز در مباحث کلامی مورد بحث قرار می‌گیرد. | |||
در ادبیات و منابع کلامی و تفسیری شیعی و معتزلی، عنوان مستقلی برای «صفات خبری» یافت نمی‌شود. اندیشمندان این دو مکتب، در بحث از صفات سلبی و اکثر متخصصان علوم قرآنی در بحث حقیقت و مجاز <ref>سیوطی، ج۱، ص۶۳۹</ref> به بعد به بررسی صفات خبری پرداخته‌اند. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||