ذکر یونسیه: تفاوت میان نسخهها
اصلاح ساختار
imported>S.j.mousavi جز (درج لینک زبانها) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) (اصلاح ساختار) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''ذکر یونسیه''' دعای [[حضرت یونس(ع)]] برای نجات خویش از شکم ماهی. این ذکر در [[آیه]] ۸۷ [[سوره انبیا]] آمده و در رکعت اول [[نماز غفیله]] خوانده میشود. از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که این دعا، [[اسم اعظم]] خداوند است که اگر خدا را به آن بخوانند، اجابت میکند. اساتید [[اخلاق]] و [[عرفان]] نیز درباره مداومت بر گفتن این ذکر بویژه در حال [[سجده]] تاکید دارند. | '''ذکر یونسیه''' دعای [[حضرت یونس(ع)]] برای نجات خویش از شکم ماهی. این ذکر در [[آیه]] ۸۷ [[سوره انبیا]] آمده و در رکعت اول [[نماز غفیله]] خوانده میشود. از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که این دعا، [[اسم اعظم]] خداوند است که اگر خدا را به آن بخوانند، اجابت میکند. اساتید [[اخلاق]] و [[عرفان]] نیز درباره مداومت بر گفتن این ذکر بویژه در حال [[سجده]] تاکید دارند. | ||
== | ==در قرآن== | ||
آنگونه که در قرآن<ref>سوره صافات، ۱۳۹-۱۴۸؛ سوره انبیا، ۸۷؛ سوره یونس، ۹۸</ref> و روایات آمده است [[حضرت یونس(ع)]] مدتی در میان قوم خود تبلیغ کرد و چون ایمان نیاوردند، آنان را نفرین کرد و از نزد آنان رفت و سوار بر کشتی شد. خداوند یونس را بخاطر عدم پایداری در دعوت مردم، در شکم ماهی گرفتار ساخت و او [[توبه]] کرد و برای نجات خود دست به دعا برداشت.<ref>قمی، علی بن ابراهیم، تفسير القمی، ج۱، ص۳۱۷</ref> قرآن کریم دعای یونس را چنین نقل کرده است: | آنگونه که در قرآن<ref>سوره صافات، ۱۳۹-۱۴۸؛ سوره انبیا، ۸۷؛ سوره یونس، ۹۸</ref> و روایات آمده است [[حضرت یونس(ع)]] مدتی در میان قوم خود تبلیغ کرد و چون ایمان نیاوردند، آنان را نفرین کرد و از نزد آنان رفت و سوار بر کشتی شد. خداوند یونس را بخاطر عدم پایداری در دعوت مردم، در شکم ماهی گرفتار ساخت و او [[توبه]] کرد و برای نجات خود دست به دعا برداشت.<ref>قمی، علی بن ابراهیم، تفسير القمی، ج۱، ص۳۱۷</ref> قرآن کریم دعای یونس را چنین نقل کرده است: | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|معبودى جز تو نيست، منزّهى تو، راستى كه من از ستمكاران بودم. | |معبودى جز تو نيست، منزّهى تو، راستى كه من از ستمكاران بودم. | ||
}} | }} | ||
== | ==در روایات== | ||
در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که این دعا، [[اسم اعظم]] خداوند است که اگر خدا رابه آن بخوانند، اجابت میکند. پیامبر در پاسخ به سوال [[اصحاب]] که آیا این دعا تنها برای نجات یونس بود، به ادامه همین آیه قرآن استناد کرد که «و مؤمنان را [نيز] چنين نجات مىدهيم.»<ref>[[سوره انبیا]]، آیه ۸۸</ref><ref>جوری نیشابوری، قوارع القرآن، ص۲۴</ref> | در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که این دعا، [[اسم اعظم]] خداوند است که اگر خدا رابه آن بخوانند، اجابت میکند. پیامبر در پاسخ به سوال [[اصحاب]] که آیا این دعا تنها برای نجات یونس بود، به ادامه همین آیه قرآن استناد کرد که «و مؤمنان را [نيز] چنين نجات مىدهيم.»<ref>[[سوره انبیا]]، آیه ۸۸</ref><ref>جوری نیشابوری، قوارع القرآن، ص۲۴</ref> | ||
در حدیث دیگری از پیامبر تاکید شده است که هر مسلمانی برای حاجت خود، این ذکر را بخواند، خداوند خواسته او را برآورده میکند.<ref>كفعمي، المصباح، ص۲۹۸؛ جوری نیشابوری، قوارع القرآن، ص۲۵</ref> | در حدیث دیگری از پیامبر تاکید شده است که هر مسلمانی برای حاجت خود، این ذکر را بخواند، خداوند خواسته او را برآورده میکند.<ref>كفعمي، المصباح، ص۲۹۸؛ جوری نیشابوری، قوارع القرآن، ص۲۵</ref> | ||
از [[امام صادق(ع)]] نیز روایت شده است که در شگفتم از کسی که اندوه دارد چگونه به این آیه قرآن «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ» پناه نمیبرد در حالی که خداوند در ادامه آیه فرموده است: ما دعای او را پذیرفتیم و او را از اندوه نجات دادیم و مومنان را این گونه نجات میبخشیم.<ref>صدوق، من لا يحضره الفقيه، ج۴، ص۳۹۳</ref> | از [[امام صادق(ع)]] نیز روایت شده است که در شگفتم از کسی که اندوه دارد چگونه به این آیه قرآن «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ» پناه نمیبرد در حالی که خداوند در ادامه آیه فرموده است: ما دعای او را پذیرفتیم و او را از اندوه نجات دادیم و مومنان را این گونه نجات میبخشیم.<ref>صدوق، من لا يحضره الفقيه، ج۴، ص۳۹۳</ref> | ||
آیات ۸۷ و ۸۸ [[سوره انبیا]] که اشاره به ماجرای یونس و دربردارنده ذکر یونسیه است، در رکعت اول [[نماز غفیله]] بعد از [[سوره حمد]] خوانده میشود. | |||
ذکر یونسیه | |||
عبارت زیر که شامل ذکر یونسیه است را [[سید بن طاوس]] با عنوان دعای یونس نقل کرده است: | |||
:::::{{وسط چین}}«<big>يَا رَبِّ مِنَ الْجِبَالِ أَنْزَلْتَنِي وَ مِنَ الْمَسْكَنِ أَخْرَجْتَنِي وَ فِي الْبِحَارِ صَيَّرْتَنِي وَ فِي بَطْنِ الْحُوتِ حَبَسْتَنِي{{سخ}} فَلا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ</big>»<ref>ابن طاوس، مهج الدعوات، ص۳۱۱</ref>{{پایان}} | |||
==در عرفان== | |||
اساتید اخلاق و عرفان بر گفتن ذکر یونسیه تأکید بسیار دارند و مداومت بر آن را در هر حال راهگشای سالک میدانند.<ref>شیروانی، علی، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۵؛ مظاهری، حسین، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۴.</ref> | اساتید اخلاق و عرفان بر گفتن ذکر یونسیه تأکید بسیار دارند و مداومت بر آن را در هر حال راهگشای سالک میدانند.<ref>شیروانی، علی، ۱۳۸۶ش، ص۲۲۵؛ مظاهری، حسین، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۴.</ref> | ||
از [[سید علی قاضی طباطبایی]] عالم و عارف شیعه، توصیه به چهارصد بار گفتن ذکر یونسیه نقل شده است. از [[سید عبدالکریم رضوی کشمیری|آیت الله کشمیری]] نیز نقل شده که بهترین کار برای سالک، [[سجده]] است که ذکر یونسیه در آن گفته شود.<ref>[http://article.tebyan.net/136143/%D9%81%D8%B6%DB%8C%D9%84%D8%AA-%D9%88-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5-%D8%B0%DA%A9%D8%B1-%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%B3%DB%8C%D9%87 به نقل از صداقت، علی اکبر، افتاب خوبان]</ref> | از [[سید علی قاضی طباطبایی]] عالم و عارف شیعه، توصیه به چهارصد بار گفتن ذکر یونسیه نقل شده است. از [[سید عبدالکریم رضوی کشمیری|آیت الله کشمیری]] نیز نقل شده که بهترین کار برای سالک، [[سجده]] است که ذکر یونسیه در آن گفته شود.<ref>[http://article.tebyan.net/136143/%D9%81%D8%B6%DB%8C%D9%84%D8%AA-%D9%88-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5-%D8%B0%DA%A9%D8%B1-%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%B3%DB%8C%D9%87 به نقل از صداقت، علی اکبر، افتاب خوبان]</ref> | ||
==در شعر== | |||
در ادبیات فارسی گذشته از آنکه ماجرای زندانی شدن حضرت یونس در شکم ماهی در ابیات فراوانی به نظم درآمده، به دعا و مناجات او با خدا نیز اشاره شده است از جمله: | در ادبیات فارسی گذشته از آنکه ماجرای زندانی شدن حضرت یونس در شکم ماهی در ابیات فراوانی به نظم درآمده، به دعا و مناجات او با خدا نیز اشاره شده است از جمله: | ||
{{شعر2 | {{شعر2 | ||
خط ۶۱: | خط ۶۰: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* سید ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، ۱۴۱۱ق. | * سید ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، ۱۴۱۱ق. |