پرش به محتوا

حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ مارس ۲۰۲۳
خط ۶۷: خط ۶۷:
===خدمتکاری معبد===
===خدمتکاری معبد===
[[پرونده:مجسمه حضرت مریم.jpg|بندانگشتی|مجسمه حضرت مریم بر بلندای کوهی در حریصا در ۲۰ کیلومتری شمال [[بیروت]] در کنار کلیساهای چهارگانه]]
[[پرونده:مجسمه حضرت مریم.jpg|بندانگشتی|مجسمه حضرت مریم بر بلندای کوهی در حریصا در ۲۰ کیلومتری شمال [[بیروت]] در کنار کلیساهای چهارگانه]]
در منابع آمده است حنه مادر مریم، نازا بود و تا سی سال<ref> تاریخ ابن‌ خلدون، ج۱، ص۱۵۹</ref> صاحب فرزندی نشد. او به درگاه خداوند [[دعا]] کرد تا به او فرزندی عطا کند. دعایش مستجاب و مریم را باردار شد. حنه به [[شکر|شکرانه]] لطف [[خدا]]، [[نذر]] کرد که فرزندش خدمتکار معبد [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] باشد. در آیات ۳۵ تا ۳۷ [[سوره آل عمران]] به نذر حنه و پذیرفته شدن آن از سوی [[خدا]] اشاره شده است.
در منابع آمده است حنه مادر مریم، نازا بود و تا سی سالصاحب فرزندی نشد. او به درگاه خداوند[[نذر]] و [[دعا]] کرد تا اگر به او فرزندی عطا کند فرزندش خدمتکار معبد [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] باشد.<ref> تاریخ ابن‌ خلدون، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۶۸</ref> {{یادداشت|وكانت حنة أم مريم لا تحبل، فنذرت للَّه إن حملت لتجعلن ولدها حبيسا ببيت المقدس على خدمته على عاداتهم في نذر مثله}} در آیات ۳۵ تا ۳۷ [[سوره آل عمران]] به نذر حَنّه و پذیرفته شدن آن از سوی [[خدا]] اشاره شده است.


پس از تولد مریم، مادرش با توجه به نذری که کرده بود، مریم را به معبد برد و به کاهنان سپرد. آنان برای سرپرستی او اختلاف نظر پیدا کردند و برای این کار [[قرعه]] زدند و قرعه به نام [[زکریا(ع)]]، که طبق برخی گزارش‌ها شوهر خاله مریم بود، افتاد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸؛ مجلسی، بحار الأنوار، (۱۴۰۳ق)، ج۱۴، ص۲۰۲.</ref> [[قرآن مجید|قرآن]] به ماجرای قرعه زدن نیز اشاره کرده است.<ref>آل عمران، ۴۴</ref> بنابر نقل مقدسی، زکریا مقدمات شیرخوارگی و تربیت او را فراهم کرد و وقتی به حدی از رشد رسید، جایگاهی برای او در معبد تعیین کرد و مریم در آن به عبادت می‌پرداخت<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ج۳، ص۱۱۹</ref> و وقتی نوبت او می‌رسید، وظایف خدمتکاری معبد را انجام می‌داد. او در عبادت به درجه‌ای رسید که در [[بنی‌اسرائیل| بنی اسرائیل]] ضرب‌المثل شد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸</ref>
پس از تولد مریم، مادرش با توجه به نذری که کرده بود، مریم را به معبد برد و به کاهنان سپرد. آنان برای سرپرستی او اختلاف نظر پیدا کردند و برای این کار [[قرعه]] زدند و قرعه به نام [[زکریا(ع)]]، که طبق برخی گزارش‌ها شوهر خاله مریم بود، افتاد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸؛ مجلسی، بحار الأنوار، (۱۴۰۳ق)، ج۱۴، ص۲۰۲.</ref> [[قرآن مجید|قرآن]] به ماجرای قرعه زدن نیز اشاره کرده است.<ref>آل عمران، ۴۴</ref> بنابر نقل مقدسی، زکریا مقدمات شیرخوارگی و تربیت او را فراهم کرد و وقتی به حدی از رشد رسید، جایگاهی برای او در معبد تعیین کرد و مریم در آن به عبادت می‌پرداخت<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ج۳، ص۱۱۹</ref> و وقتی نوبت او می‌رسید، وظایف خدمتکاری معبد را انجام می‌داد. او در عبادت به درجه‌ای رسید که در [[بنی‌اسرائیل| بنی اسرائیل]] ضرب‌المثل شد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸</ref>
۱۶٬۷۷۹

ویرایش