Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۰۵
ویرایش
imported>Mgolpayegani جز (←منابع) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←لید) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امام علی}} | {{امام علی}} | ||
''' فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة''' کلامی است از [[امام علی(ع)]] به معنای | ''' فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة''' کلامی است از [[امام علی(ع)]] به معنای «به پروردگار کعبه سوگند، رستگار شدم» <ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ص۴۶۵، نشر معروف</ref> که پس از [[شب ضربت خوردن|ضربت خوردن]] در سحر [[۱۹ رمضان]] بر زبان آورده است. | ||
عالمان مختلفی از شیعه مانند [[سید رضی]]،<ref>سید رضی، خصائص الأئمة، ۱۴۰۶ق، ص۶۳.</ref> [[ابن شهر آشوب]]<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> و از اهل سنت مانند [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳،ص۶۱۸.</ref> و [[بلاذری]]<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۸۸.</ref> این کلام را نقل کردهاند. تعداد اندکی از منابع متأخر تعبیر «فزت برب الکعبة» را نقل کردهاند.<ref> مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۲ش، ج۱۱، ص۲۲۵.</ref> | عالمان مختلفی از شیعه مانند [[سید رضی]]،<ref>سید رضی، خصائص الأئمة، ۱۴۰۶ق، ص۶۳.</ref> [[ابن شهر آشوب]]<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> و از اهل سنت مانند [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳،ص۶۱۸.</ref> و [[بلاذری]]<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۸۸.</ref> این کلام را نقل کردهاند. تعداد اندکی از منابع متأخر تعبیر «فزت برب الکعبة» را نقل کردهاند.<ref> مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۲ش، ج۱۱، ص۲۲۵.</ref> | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
البته پیش از امام علی(ع) و در [[سال چهارم هجری]]، در واقعه [[بئر معونه]] فردی به نام [[حرام بن ملحان|حرام بن مِلحان]] در زمان شهادت چنین جملهای را گفته است؛ [[ابن عبدالبر]] مورخ [[قرن پنجم هجری قمری|قرن پنجم]]، چنین نقل میکند: | البته پیش از امام علی(ع) و در [[سال چهارم هجری]]، در واقعه [[بئر معونه]] فردی به نام [[حرام بن ملحان|حرام بن مِلحان]] در زمان شهادت چنین جملهای را گفته است؛ [[ابن عبدالبر]] مورخ [[قرن پنجم هجری قمری|قرن پنجم]]، چنین نقل میکند: | ||
{{گفتاورد|در واقعه بئر معونه ضربهای به سر حرام بن مِلحان برخورد کرد. او با دستش خون را گرفته، بر سر و صورتش مالید و گفت: فزت و ربّ الکعبة؛ قسم به خداى کعبه، رستگار شدم.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref>}} | {{گفتاورد|در واقعه بئر معونه ضربهای به سر حرام بن مِلحان برخورد کرد. او با دستش خون را گرفته، بر سر و صورتش مالید و گفت: فزت و ربّ الکعبة؛ قسم به خداى کعبه، رستگار شدم.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref>}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس اصلی}} | {{پانویس اصلی}} |