طوفان نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طوفان نوح''' [[عذاب]] الهی که قوم نوح به سبب [[بت‌پرستی]] گرفتار آن شد. [[نوح]] ۹۵۰ سال مردم را به [[خداوند|خداپرستی]] دعوت کرد؛ اما به جز عده کمی، کسی به او ایمان نیاورد؛ بنابراین نوح آنان را نفرین کرد و خداوند طوفان را برای عذاب آنان نازل کرد. در مورد جهانی بودن، منطقه‌ای بودن و همچنین مدت زمان طوفان نوح اختلاف است.

بر اساس آنچه در آیات قرآن کریم درباره طوفان نوح(ع) بیان شده است، طوفان در واقع [[عذاب|عذاب الهی]] برای از بین بردن قوم [[شرک|مشرک]] حضرت [[نوح (پیامبر)|نوح]] بوده است.<ref>رک: سوره اعراف، آیه ۶۴؛ سوره هود، آیه ۴۰-۴۱؛ سوره انبیاء، آیه ۷۱؛ سوره نوح، آیه ۲۵.</ref> قومی که بر اساس گزارش آیات قرآن، [[بت پرست]] بودند و بت‌هایی با نام‌های «ود»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را می‌پرستیدند.<ref>سوره نوح، آیه ۲۳.</ref> نوح برای [[هدایت]] آنان شب و روز تلاش کرد، اما در نهایت موفق به هدایت آنان نشد.<ref>سوره نوح، آیه ۵.</ref> بعد از مدت‌های طولانی دعوت مردم به [[توحید|یکتا پرستی]] تنها عده معدودی به او ایمان آوردند.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص۱۶.</ref> بر اساس آنچه در قرآن کریم آمده است؛ قومش او را دروغگو خطاب می‌کردند و دلایل عدم ایمان آنان این بود که می‌گفتند تو جز بشری مثل ما نیستی، آنان که اطراف تو هستند کمتر از ما هستند و در نهایت اینکه تو از لحاظ خویشاوندی هیچ برتری نسبت به ما نداری.<ref>سوره هود، آیه ۲۷.</ref> به گزارش قرآن کریم نوح(ع) نهصد و پنجاه سال در میان قوم خود آنان را به یکتاپرستی دعوت کرد و در طول این مدت از خداوند دعذاب قومش را طلب نکرد.<ref>سوره عنکبوت، آیه ۱۴.</ref>  

در نهایت خداوند به نوح [[وحی]] کرد که این مردم کافر پس از این هرگز ایمان نخواهند آورد.<ref>سوره هود، آیه ۳۶.</ref> در این زمان حضرت نوح(ع) قوم خود را نفرین کرد و گفت: «پروردگارا از کافران هیچ جنبده‌ای بر زمین بر جای مگذار.»<ref>سوره نوح، آیه ۲۶.</ref>. مرحوم طبرسی معتقد است بر اثر این نفرین، زنان و مردان عقیم شدند و چهل سال بچه‌ای از آنان متولد نشد و قحطی همه‌جا را فرا گرفت، تا اینكه هر چه داشتند از بین رفت و بیچاره و بدبخت شدند. در این هنگام نوح به آنان گفت: از خداوند طلب آمرزش كنید كه او آمرزنده است.<ref>سوره نوح، آیه ۱۰.</ref> باز هم بنای خیره‌سری گذاشتند و از دعوت نوح(ع) خودداری كردند. آنان به یكدیگر سفارش می‌كردند كه خدایان خود را فراموش نكنید.<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ۱۳۵۲ش، ج‌۹، ص۱۴۴-۱۴۵.</ref>

این‌گونه بود که خداوند با طوفان بزرگی همه [[شرک|مشرکان]] را از بین ببرد و درخواست نوح(ع) را اجابت کرد.<ref>رک: سوره هود، آیه ۲۵-۴۹؛ سوره نوح، آیه ۱-۲۵.</ref> در روایتِ قرآن کریم هیچ‌گونه نشانی از درخواست قبلی حضرت نوح(ع) برای عذاب قومش وجود ندارد و آنچنان که روشن شد درخواست حضرت نوح بعد از خبر خداوند مبنی بر عدم قطعی ایمان قومش بود<ref name=":0" />. این در حالی است که داستان‌هایی مبنی بر اینکه چندین بار حضرت نوح قصد نفرین قومش را داشت و توسط فرشتگان منع شد، نقل شده است.<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین، (قصص قرآن)، ۱۳۸۱، ص۱۱۹-۱۲۰.</ref>

قرآن کریم به طوفان نوح ۱۲ بار اشاره کرده است. رویکرد قرآن کریم در خصوص قصه طوفان نوح در چارچوب اهداف [[قصه های قرآن|قصه‌های قرآنی]] است؛ لذا خداوند با وجود تکرار آن در آیات متعدد به بیان جزئیات این داستان نپرداخته است.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص۷۰.</ref> بر همین اساس، جزئیات مختلف و متعددی به این داستان اضافه شده است که برخی معتقدند روایات خرافی فراوانی در خصوص مسئله طوفان و کشتی نوح وجود دارد که باعث شده است بسیاری از مسائل روشن در خصوص این داستان تیره و تار شود.<ref>بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص القرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ص۷۰.</ref>