هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی مفسران معتقدند هبوط به جهت عقوبت و مجازات [[حضرت آدم]] و [[حوا]] نبوده است. [[صدرالمتألهین]] و [[طبرسی]] معتقدند اخراج آدم و حوا از [[بهشت آدم|بهشت]] و هبوط به زمین، به جهت عقوبت نبوده است. زیرا ادله‌ای وجود دارد که براساس آن‌ها [[پیامبران|انبیاء]] آنچه موجب عذاب و عقاب می‌شود را انجام نمی‌دهند. خداوند آن‌ها را از بهشت اخراج کرد زیرا حکمت الهی بر این بود که اینان هبوط به زمین داشته باشند و تکلیف و مشقت بر عهده آن‌ها باشد تا در نهایت به [[سعادت]] برسند؛<ref>صدرالمتألهین، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۱۱۰؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> چنانچه خداوند در گفتگو با ملائکه در باب خلق آدم، به این نکته اشاره می‌کند که می‌خواهد او را خلیفه خودش در زمین قرار دهد<ref>سوره بقره، آیه۳۰.</ref>.

بنابر این ایجاد تکلیف برای آدم و حوا، آن‌ها را در معرض [[ثواب]] و سعادت قرار داد و این هیچ هم‌خوانی با مجازات بودن هبوط ندارد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰، ج۳، ص۴۶۴.</ref>