کاربر ناشناس
هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←هبوط
imported>Mgolpayegani جز (←منابع) |
imported>Mgolpayegani جز (←هبوط) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==هبوط== | ==هبوط== | ||
هبوط در لغت به معنای «پایين قرار گرفتن به صورت اجبار» است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۱۲ق، ص۸۳۲.</ref> | هبوط در لغت به معنای «پایين قرار گرفتن به صورت اجبار» است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۱۲ق، ص۸۳۲.</ref> | ||
هبوط گاهی برای کوچک کردن مخاطب استفاده می‌شود همانند آنچه برای هبوط [[شیطان]] وجود دارد.<ref>سوره اعراف، آیه | هبوط گاهی برای کوچک کردن مخاطب استفاده می‌شود همانند آنچه برای هبوط [[شیطان]] وجود دارد.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref> | ||
و گاهی نیز برای تعظیم و بزرگداشت مخاطب است.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ق، | و گاهی نیز برای تعظیم و بزرگداشت مخاطب است.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ق، ج۷، ص۱۳۶.</ref> همانند آنچه برای [[حضرت نوح(ع)]] استفاده شده است.<ref>سوره هود، آیه ۴۸. </ref> | ||
همچنین کلمه هبوط گاه در غیر معنای مذکور استفاده می‌شود.<ref>سوره بقره، آیه۶۱</ref> | همچنین کلمه هبوط گاه در غیر معنای مذکور استفاده می‌شود.<ref>سوره بقره، آیه۶۱</ref> | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
پیرامون [[ابلیس]] یک دستور خروج وجود دارد که پس از سجده نکردن بر آدم، به او ابلاغ شده است.<ref>سوره حجر، آیه ۳۴.</ref> همچنین یک دستور به هبوط وجود دارد که پس از فریب آدم و حوا در خوردن میوه ممنوعه، گفته شد: «قال فَاهْبِطْ مِنْها؛ (خداوند) گفت: از آن (مقام و مرتبهات) فرود آی».<ref>سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref> | پیرامون [[ابلیس]] یک دستور خروج وجود دارد که پس از سجده نکردن بر آدم، به او ابلاغ شده است.<ref>سوره حجر، آیه ۳۴.</ref> همچنین یک دستور به هبوط وجود دارد که پس از فریب آدم و حوا در خوردن میوه ممنوعه، گفته شد: «قال فَاهْبِطْ مِنْها؛ (خداوند) گفت: از آن (مقام و مرتبهات) فرود آی».<ref>سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref> | ||
مفسران برای جمع بین دو دستور به خروج و هبوط و چگونگی اجازه ورود به بهشت پس از دستور به خروج، توجیهاتی را ذکر کرده‌‌اند.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج ۳، ص ۴۶۳؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، | مفسران برای جمع بین دو دستور به خروج و هبوط و چگونگی اجازه ورود به بهشت پس از دستور به خروج، توجیهاتی را ذکر کرده‌‌اند.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج ۳، ص ۴۶۳؛ قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۱، ص۲۵۸.</ref> | ||
==هبوط، اقتضای حکمت الهی== | ==هبوط، اقتضای حکمت الهی== | ||