پرش به محتوا

هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ فوریهٔ ۲۰۱۷
imported>Naimi
imported>Naimi
خط ۲۹: خط ۲۹:


==هبوط، اقتضای حکمت الهی==
==هبوط، اقتضای حکمت الهی==
برخی مفسران معتقدند هبوط به جهت عقوبت حضرت آدم و حوا نبوده است. [[صدرالمتألهین]] و [[طبرسی]] معتقدند اخراج آدم و حوا از بهشت و هبوط به زمین، به جهت عقوبت نبوده است. زیرا ادله‌ای وجود دارد که براساس آن‌ها [[پیامبران|انبیاء]] آنچه موجب عذاب و عقاب می‌شود را انجام نمی‌دهند. خداوند آن‌ها را از بهشت اخراج کرد زیرا حکمت الهی بر این بود که اینان هبوط به زمین داشته باشند و تکلیف و مشقت بر عهده آن‌ها باشد تا در نهایت به [[سعادت]] برسند.<ref>صدرالمتألهین، تفسير القرآن الكريم، ۱۳۶۶ش، ج ۳، ص ۱۱۰؛ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج ۱، ص ۱۹۷.</ref>
برخی مفسران معتقدند هبوط به جهت عقوبت و مجازات حضرت آدم و حوا نبوده است. [[صدرالمتألهین]] و [[طبرسی]] معتقدند اخراج آدم و حوا از بهشت و هبوط به زمین، به جهت عقوبت نبوده است. زیرا ادله‌ای وجود دارد که براساس آن‌ها [[پیامبران|انبیاء]] آنچه موجب عذاب و عقاب می‌شود را انجام نمی‌دهند. خداوند آن‌ها را از بهشت اخراج کرد زیرا حکمت الهی بر این بود که اینان هبوط به زمین داشته باشند و تکلیف و مشقت بر عهده آن‌ها باشد تا در نهایت به [[سعادت]] برسند.<ref>صدرالمتألهین، تفسير القرآن الكريم، ۱۳۶۶ش، ج ۳، ص ۱۱۰؛ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج ۱، ص ۱۹۷.</ref>
بنابر این ایجاد تکلیف برای حضرت آدم و حوا، آن‌ها را در معرض [[ثواب]] و سعادت قرار داد و این هیچ همخوانی با عِقاب بودن هبوط ندارد.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰، ج۳، ص۴۶۴.</ref>
بنابر این ایجاد تکلیف برای حضرت آدم و حوا، آن‌ها را در معرض [[ثواب]] و سعادت قرار داد و این هیچ هم‌خوانی با مجازات بودن هبوط ندارد.<ref>فخر رازی، مفاتيح الغيب، ۱۴۲۰، ج۳، ص۴۶۴.</ref>


==هبوط مقامی==
==هبوط مقامی==
کاربر ناشناس