پرش به محتوا

سید عبدالحسین شرف‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Shahabi
imported>Shahabi
خط ۳۴: خط ۳۴:
سید عبدالحسین شرف‌الدین سال ۱۲۹۰ق در [[کاظمین]] متولد شد.<ref>آقا بزرگ تهرانی، نقباءالبشر، ج۳، ص۱۰۸۰.</ref> او فرزند سید یوسف شرف‌الدین ومادرش  زهرا صدر، دختر سیدهادی صدر و خواهر [[سید حسن صدر]]، عالم دینی معروف و صاحب کتاب [[تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام (کتاب)|تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام]] بود.<ref>امامی، رهبری امام علی در قرآن وسنت، ۱۳۸۶ش، ص۲۰.</ref> نسب وی به ابراهیم المرتضی، فرزند [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] می‌رسد.{{مدرک}}
سید عبدالحسین شرف‌الدین سال ۱۲۹۰ق در [[کاظمین]] متولد شد.<ref>آقا بزرگ تهرانی، نقباءالبشر، ج۳، ص۱۰۸۰.</ref> او فرزند سید یوسف شرف‌الدین ومادرش  زهرا صدر، دختر سیدهادی صدر و خواهر [[سید حسن صدر]]، عالم دینی معروف و صاحب کتاب [[تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام (کتاب)|تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام]] بود.<ref>امامی، رهبری امام علی در قرآن وسنت، ۱۳۸۶ش، ص۲۰.</ref> نسب وی به ابراهیم المرتضی، فرزند [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] می‌رسد.{{مدرک}}
===مهاجرت به نجف===
===مهاجرت به نجف===
پدرش هنگامی که شرف‌الدین یک ساله بود برای تحصیل از [[کاظمین]] به [[نجف]] مهاجرت کرد و در ۶ سالگی او را برای تعلیم به مکتب‌خانه فرستاد. سید عبدالحسین در ۸ سالگی به همراه خانواده به سرزمین پدران خود [[جبل‌عامل|جَبَل عامِل]] رفت و در ۱۷ سالگی با دختر عمویش ازدواج کرد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین فی سطور، ۱۴۰۰ق، ص۱۳۰.</ref> وی پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، هنگامی که ۲۰ ساله بود برای ادامه تحصیل به نجف بازگشت و در ۳۲ سالگی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الأدب، بی‌تا، ج۳، ص۱۹۴.</ref>
پدرش هنگامی که شرف‌الدین یک ساله بود برای تحصیل از [[کاظمین]] به [[نجف]] مهاجرت کرد و در ۶ سالگی او را برای تعلیم به مکتب‌خانه فرستاد. سید عبدالحسین در ۸ سالگی به همراه خانواده به سرزمین پدران خود [[جبل‌عامل|جَبَل عامِل]] رفت و در ۱۷ سالگی با دختر عمویش ازدواج کرد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۱۳۰.</ref> وی پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، هنگامی که ۲۰ ساله بود برای ادامه تحصیل به نجف بازگشت و در ۳۲ سالگی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الأدب، بی‌تا، ج۳، ص۱۹۴.</ref>


شرف‌الدین در ابتدای ورودش به [[عراق]] با توصیه پدربزرگش سیدهادی صدر ابتدا به [[سامرا]] رفت و در دروس شیخ حسن کربلایی (متوفای ۱۳۲۲ق) و شیخ باقر حیدر (متوفای ۱۳۳۳ق) شرکت کرد؛ و صبح‌های [[جمعه (روز)|جمعه]] در جلسه درس اخلاق [[شیخ فتحعلی سلطان‌آبادی]] حاضر می‌شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین فی سطور، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>
شرف‌الدین در ابتدای ورودش به [[عراق]] با توصیه پدربزرگش سیدهادی صدر ابتدا به [[سامرا]] رفت و در دروس شیخ حسن کربلایی (متوفای ۱۳۲۲ق) و شیخ باقر حیدر (متوفای ۱۳۳۳ق) شرکت کرد؛ و صبح‌های [[جمعه (روز)|جمعه]] در جلسه درس اخلاق [[شیخ فتحعلی سلطان‌آبادی]] حاضر می‌شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>


از ورود شرف‌الدین به سامرا یک سال نگذشته بود که [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] -مرجع بزرگ شیعیان- سامرا را ترک و به نجف اشرف عزیمت کرد. خروج میرزا از سامرا باعث شد که [[حوزه علمیه سامرا]] به‌یک‌باره تعطیل و تمام معلمان و شاگردان، از جمله شرف‌الدین و دیگر عالمان و مدرسان راهی نجف شوند.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین فی سطور، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref> او همزمان با تحصیلات [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] به مطالعه جدی [[حدیث|احادیث]] از منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، مطالعه تاریخ اسلام و [[کلام اسلامی|اعتقادات]] مشغول شد و ادبیات عرب و نویسندگی را نیز فراگرفت.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۳۸۲ش، ص۲۵۶-۲۵۵.</ref>
از ورود شرف‌الدین به سامرا یک سال نگذشته بود که [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] -مرجع بزرگ شیعیان- سامرا را ترک و به نجف اشرف عزیمت کرد. خروج میرزا از سامرا باعث شد که [[حوزه علمیه سامرا]] به‌یک‌باره تعطیل و تمام معلمان و شاگردان، از جمله شرف‌الدین و دیگر عالمان و مدرسان راهی نجف شوند.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین فی سطور، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref> او همزمان با تحصیلات [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] به مطالعه جدی [[حدیث|احادیث]] از منابع معتبر [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]، مطالعه تاریخ اسلام و [[کلام اسلامی|اعتقادات]] مشغول شد و ادبیات عرب و نویسندگی را نیز فراگرفت.<ref>رجبی، علمای مجاهد، ۱۳۸۲ش، ص۲۵۶-۲۵۵.</ref>
کاربر ناشناس