قرقیزستان: تفاوت میان نسخه‌ها

بر همین اساس می‌توان اضافه کرد که بیشتر شیعیان قرقیزستان در پایتخت این کشور زندگی می‌کنند؛ به غیر از شهر بیشکک در شهرهایی همچو کانت، توکماک، کارابالتا، شهرک سوکولوک و حومه، جلال آباد و اوش.<ref>کریم اف، محمد خان مراد، تعاملات فرهنگی ایران و قزاقستان، ترجمه سلیم نوربخش، انجمن دوستی قزاقستان و ایران، 1389</ref>

شیعیان [[ایران|ایرانی]] به واسطه تجارت یا کار در این کشور اقامت دارند. این تعداد دارای هیچ انجمنی نیستند و تنها در ایام [[سوگواری محرم|سوگواری]] در حسینیه ایرانیان در خیابان مرکزی شهر بیشکک گردهم می‌آیند. برخی از ایرانیان نیز به تعداد بیست خانوار در "اوش" زندگی می‌کنند که مراسم مذهبی نظیر [[عاشورا]] را برگزار می‌نمایند. همچنین شیعیان [[افغانستان|افغانی]] که بالغ بر ۴۰ خانوار از آن‌ها در قرقیزستان ساکن هستند، بعضاً شیعیان [[اسماعیلیه|اسماعیلی]] بوده و بدخشانی می‌باشند. بعضی از آنان در ایام عزاداری به حسینیه ایرانیان آمده و همگام با ایرانیان به عزاداری می‌پردازند. شیعیان [[پاکستان|پاکستانی]] نیز عمدتاً از میان دانشجویان هستند که عده بسیار اندکی را تشکیل می‌دهند. آن‌ها نیز در ایام عزاداری [[محرم]] به حسینیه ایرانیان آمده، به عزاداری می‌پردازند.<ref>بهمن، شعیب، ژئوپلتیک تشیع در آسیای مرکزی،تهران، موسسه مطالعات اندیشه سازان نور، 1393،  ص ۱۶۹ ـ ۱۶۸</ref>

کمتر از یک سوم افغانی‌های مقیم قرقیزستان شیعه و کمتر از نصف آنان اثنی عشری هستند (بر اساس آمار غیر رسمی و مشاهدات میدانی). این دسته از شیعیان فعلاً جایگاه ثابتی در جامعه قرقیزستان پیدا نکرده‌اند و به استثنای چند نفر که در کار تجارت هستند، بیشتر در کارخانه‌ها و کارگاه‌های خصوصی مشغول به‌کار هستند. <ref>متین، جواد، سفری به سرزمین قرقیز‌ها، گزارش سفر دانشجویی، مجله معیار، شماره 23، آذر ماه 1389 </ref>