پرش به محتوا

قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۲
خط ۷۹: خط ۷۹:
==رستاخیز حیوانات==
==رستاخیز حیوانات==
از برخی آیات<ref>سوره انعام، آیه۳۸؛ سوره تکویر، آیه۵.</ref> و روایات استفاده می‌شود که حیوانات نیز مانند انسان‌ها در روز قیامت برانگیخته می‌شود و به‌اندازه آگاهی و مسئولیتشان، حسابرسی می‌شوند. البته برخلاف انسان‌ها که بعد از حسابرسی به [[بهشت]] یا [[جهنم]] می‌روند، حیوانات پس از حسابرسی و اجرای عدالت در حق آن‌ها، دوباره می‌میرند و خاک می‌شوند؛ یعنی اگر ستمی کرده باشند، در صحنه قیامت [[قصاص]] می‌شوند.{{مدرک}}[[علامه طباطبایی]] بازگشت تمامی آیات مربوط به حشر انسان‌ها را انتقام از ظالم و احسان در حق نیکوکار دانسته و چون به صورت اجمال این دو ویژگی ( احسان وظلم)  در حیوانات مشاهده می شود در نتیجه حشر در آنها را ممکن دانسته واین را به معنای برابری حیوانات با انسان درشعور و اراده ندانسته است. <ref>طباطبایی، المیزان، ج ۷، ص۷۷. </ref> [[سید محمد حسین طهرانی]] نیز [[معاد]] رابرای تمام موجودات دانسته و در تبیین سخنش گفته که تمام موجودات اين عالم معاد دارند و حركت به‌ سوى خداوند متعال. نفس انسان، نفس حيوان، نفس نبات و حتّى جمادات نيز معاد دارند؛ و نفوس ملائكه و انبياء، و تمام موجودات مجرّده عالم عِلوى معاد دارند؛ و معاد آنها عبارت است از: اندكاك و فناء در همان اسمى از اسماء ذات حقّ كه از آن بوجود آمده‌اند. به عنوان مثال پشّه كه معاد دارد، يعنى همان قوس نزولى را كه در خلقت پيموده است بايد پس از آن صعود نموده و در آن اسم و صفتى كه موجب  پيدايش او شده است مضمحلّ و فانى و مندكّ گردد.آیاتی از قرآن نیز این اد عا را تأیید می کنند مانند:كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ(سوره اعراف آیه ۲۹)  همان گونه كه شما را پديد آورد [به سوى او] برمى‌گرديد.» و
از برخی آیات<ref>سوره انعام، آیه۳۸؛ سوره تکویر، آیه۵.</ref> و روایات استفاده می‌شود که حیوانات نیز مانند انسان‌ها در روز قیامت برانگیخته می‌شود و به‌اندازه آگاهی و مسئولیتشان، حسابرسی می‌شوند. البته برخلاف انسان‌ها که بعد از حسابرسی به [[بهشت]] یا [[جهنم]] می‌روند، حیوانات پس از حسابرسی و اجرای عدالت در حق آن‌ها، دوباره می‌میرند و خاک می‌شوند؛ یعنی اگر ستمی کرده باشند، در صحنه قیامت [[قصاص]] می‌شوند.{{مدرک}}[[علامه طباطبایی]] بازگشت تمامی آیات مربوط به حشر انسان‌ها را انتقام از ظالم و احسان در حق نیکوکار دانسته و چون به صورت اجمال این دو ویژگی ( احسان وظلم)  در حیوانات مشاهده می شود در نتیجه حشر در آنها را ممکن دانسته واین را به معنای برابری حیوانات با انسان درشعور و اراده ندانسته است. <ref>طباطبایی، المیزان، ج ۷، ص۷۷. </ref> [[سید محمد حسین طهرانی]] نیز [[معاد]] رابرای تمام موجودات دانسته و در تبیین سخنش گفته که تمام موجودات اين عالم معاد دارند و حركت به‌ سوى خداوند متعال. نفس انسان، نفس حيوان، نفس نبات و حتّى جمادات نيز معاد دارند؛ و نفوس ملائكه و انبياء، و تمام موجودات مجرّده عالم عِلوى معاد دارند؛ و معاد آنها عبارت است از: اندكاك و فناء در همان اسمى از اسماء ذات حقّ كه از آن بوجود آمده‌اند. به عنوان مثال پشّه كه معاد دارد، يعنى همان قوس نزولى را كه در خلقت پيموده است بايد پس از آن صعود نموده و در آن اسم و صفتى كه موجب  پيدايش او شده است مضمحلّ و فانى و مندكّ گردد.آیاتی از قرآن نیز این اد عا را تأیید می کنند مانند:كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ(سوره اعراف آیه ۲۹)  همان گونه كه شما را پديد آورد [به سوى او] برمى‌گرديد.» و
کمَا بَدَأنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ. (سوره انبیا آیه ۱۰۴) «همان گونه كه بار نخست آفرينش را آغاز كرديم، دوباره آن را بازمى‌گردانيم.» بنابراین اگر مثلاً اين پشّه كه معاد دارد، يعنى همان قوس نزولى را كه در خلقت پيموده است بايد پس از آن صعود نموده و در آن اسم و صفتى كه موجب بدء و پيدايش او شده است مضمحلّ و فانى و مندكّ گردد.<ref>http://nooremojarrad.com /</ref>
کمَا بَدَأنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ. (سوره انبیا آیه ۱۰۴) «همان گونه كه بار نخست آفرينش را آغاز كرديم، دوباره آن را بازمى‌گردانيم.» <ref>http://nooremojarrad.com /</ref>
در حدیثی از [[ابوذر غفاری]] نقل شده روزی در محضر پیامبر بودند و در پیش روی آنان، دو بز به یکدیگر شاخ می‌زدند. حضرت از آنان پرسید: می دانید چرا اینها به یکدیگر شاخ زدند؟ حاضران گفتند: نه حضرت فرمود: اما خدا می داند و به زودی در میان آنها داوری خواهد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۴۹.</ref>
در حدیثی از [[ابوذر غفاری]] نقل شده روزی در محضر پیامبر بودند و در پیش روی آنان، دو بز به یکدیگر شاخ می‌زدند. حضرت از آنان پرسید: می دانید چرا اینها به یکدیگر شاخ زدند؟ حاضران گفتند: نه حضرت فرمود: اما خدا می داند و به زودی در میان آنها داوری خواهد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۴۹.</ref>


۱۷٬۸۹۱

ویرایش